Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nie można również podzielić zarzutu apelacji, że Sąd Okręgowy pominął, że kredytobiorcom przysługiwało prawo do spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim ( (...) ) już od chwili zawarcia umowy. (...)Strony zawarły umowy kredytu denominowanego do waluty obcej ( (...) ). (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) , niedozwolony charakter tej części klauzuli indeksacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całego mechanizmu indeksacji. (...)Z zakwestionowanych postanowień umowy wynika że przeliczanie kwoty kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie miało odbywać według kursu kupna walut dla (...) obowiązującego w banku w dacie wypłaty środków.

Podczas spotkania z doradcą pozwanego przedstawiono powodom propozycję zawarcia umowy kredytu w frankach szwajcarskich. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską. (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu oraz kwoty rat kapitałowo –odsetkowych na walutę polską, niedozwolony charakter tej części klauzuli denominacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu denominacji.

Powodom nie zostały przedstawione historyczne wykresy franka szwajcarskiego. (...)Powodom nie wyjaśniono na spotkaniach przed podpisaniem umowy kredytu jaka jest rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu.

Ani w umowie, ani w OWKM nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 53-54v, OWKM k. 55-57 ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

W dniu 7 marca 2003 roku pozwaniu zawarli z LG P. Bank w S. umowę o kredyt hipoteczny, na podstawie której bank udzielił im kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich w kwocie 42.939,26 CHF, na okres 240 miesięcy, z ostatecznym terminem spłaty do dnia 6 marca 2023 roku. (...)Kredyt został przeznaczony na sfinansowanie nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położnego w S. przy ul. (...) , o powierzchni 90,02 m 2 . Po uzyskaniu kredytu w 2003 roku pozwani kupili ww. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego od E. R. i M. R. za kwotę 155.000 zł, z czego 31.000 zł pokryte zostało ze środków własnych pozwanych, a 124.000 zł z udzielonego przez LG P. Bank kredytu. (...)Spłacili równowartość (...) ,34 franków szwajcarskich, która wynosiła wówczas 99.000,06 zł.

Nie można również podzielić zarzutu apelacji, że Sąd Okręgowy pominął, że kredytobiorcom przysługiwało prawo do spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim ( (...) ) już od chwili zawarcia umowy. (...)Strony zawarły umowy kredytu denominowanego do waluty obcej ( (...) ). (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu udzielonego powodom na walutę (...) , niedozwolony charakter tej części klauzuli indeksacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całego mechanizmu indeksacji. (...)Z zakwestionowanych postanowień umowy wynika że przeliczanie kwoty kredytu wypłaconego w złotych na franki szwajcarskie miało odbywać według kursu kupna walut dla (...) obowiązującego w banku w dacie wypłaty środków.

(...)(czterdzieści dziewięć tysięcy czterdzieści sześć franków szwajcarskich i 29/100) wraz z ustawowymi(...)siedzibą w W. jest zobowiązany do zwrotu P. K. oraz A.(...)albowiem powodowie ulegli tylko co do nieznacznej części swojego żądania –(...)(...)W związku z tym, że strony uzgodniły, że zawierają umowę pożyczki indeksowanej do waluty obcej, tj. do franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy pożyczkobiorcy(...)polskich z zastosowaniem podwójnej indeksacji do waluty obcej (§ 1 ust. 2A w zw. z § 11 ust. 4 umowy). (...)Nie budzi wątpliwości, że polski system prawny dopuszcza zawieranie umów pożyczki lub umów o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej. (...)Wskazać w tym miejscu należy, że w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu, relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Nie uzyskali też informacji, w jaki sposób ustalana będzie kwota kapitału przy zastosowaniu jako przelicznika kursu franka szwajcarskiego. Wobec powodów zaniechano ponadto udzielenia rzetelnej informacji, w jaki sposób bank ustalać będzie kurs franka szwajcarskiego na potrzeby przeliczenia wypłaconej kwoty kredytu i rat spłacanych przez kredytobiorców. (...)Może to nastąpić w sposób kwotowy, albo poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu jego waloryzacji, w tym indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Brak podstaw do stosowania innej wykładni do przedawnienia roszczeń konsumentów z umowy kredytu.