Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownik pozwanego banku zapewnił powodów, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i bezpieczną, nie przedstawiono im symulacji rat kredytu w zależności od zmian kursu waluty CHF, nie wyjaśniono w jaki sposób będzie ustalony kurs waluty, na podstawie którego przeliczane być miały raty kredytu. (...)Kredyt został udzielony powodom w złotych polskich, zaś frank szwajcarski nie był walutą zobowiązania banku, a walutą indeksacji kredytu stanowiącą mechanizm przeliczania świadczeń stron. (...)(...)rozliczenia świadczeń stron odnoszącego się do waluty obcej zostało zrównoważone poprzez zastosowanie preferencyjnej stawki bazowej oprocentowania LIBOR, a znaczny wzrost kursu franka szwajcarskiego był niezależny od stron i niemożliwy do przewidzenia. (...)(...)charakter zobiektywizowany i uniwersalny, służą do wszystkich transakcji, a nie dla(...)kursu na potrzeby tego konkretnego kredytu.

Ostatecznie pracownik poprzednika prawnego pozwanego Banku zaproponował im kredyt waloryzowany do waluty obcej franka szwajcarskiego (nie posiadali oni wystarczającej zdolności kredytowej, aby zawrzeć umowę kredytu „czysto” złotówkowego) jako najkorzystniejszą ofertę(...)(...)Przed zawarciem umowy kredytu, pracownik pozwanego Banku nie przedstawił ww. kredytobiorcom symulacji kształtowania się kursu franka szwajcarskiego za okres wstecz, ani symulacji(...)(...)Powodowie nie otrzymali zatem umówionej sumy w walucie szwajcarskiej. (...)Czytamy tam bowiem: „Należy zauważyć, że kredyt w walucie polskiej „denominowany lub indeksowany” w innej walucie niż polska jest kredytem w złotych.

Kredyty powiązane z frankiem szwajcarskim miały wówczas najniższą ratę przy jednocześnie najniższym oprocentowaniu w porównaniu do kredytów złotowych. (...)Dokonywane przez powódkę spłaty rat kredytu w polskich złotych, pozwany Bank przeliczał na franki szwajcarskie po ustalonym przez siebie kursie sprzedaży ujawnionym w Tabeli kursowej. (...)(...)świadomą decyzję o zawarciu umowy kredytu, w której występuje element ryzyka kursowego, czyli odnoszący kwotę kredytu do franka szwajcarskiego oraz klauzule przeliczeniowe. (...)Kredyt „denominowany” oznacza kredyt wyrażony w walucie obcej (np.

Powód „decydując się na kredyt” nie miał świadomości, jaką rolę pełni frank szwajcarski w umowie, był przekonany, że musi zwrócić wyłącznie otrzymaną kwotę wraz z odsetkami. (...)Już w dacie zawarcia umowy konieczne jest ustalenie wysokości kredytu, a tym samym wysokości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Mechanizmy, służące do przeliczania złotych na franki szwajcarskie, by mogły być stosowane muszą być uzgodnione i zaakceptowane przez obie strony w dacie zawierania umowy, a także winny być sformułowane w sposób jednoznaczny. (...)(...)obligacyjnego, bowiem przeliczenie złotówek na franki szwajcarskie i odwrotnie następować miało przy przyjęciu kursów wynikających z tabel kursowych pozwanego, czyli to bank uzyskał wyłączne prawo do określania kursu CHF dla potrzeb rozliczeń zwartych umów.

Powód już wcześniej miał zawartą umowę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Walutą indeksacji kredytu był frank szwajcarski. (...)W harmonogramie spłat kredytu kwoty wskazane były we frankach - powodowie musieli zabezpieczyć na swoim koncie kwotę w złotówkach, która miała pokrywać wysokość raty we frankach. (...)Fakt, iż powodowie wybrali kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego nie oznacza, by umowa była, jak wskazuje pozwana, negocjowana choćby w tym zakresie.

(...)banku pracownik banku zaproponował im kredyt indeksowany do CHF, przedstawiając go jako bardziej korzystny niż pozostałe kredyty ze względu na niską prowizję i niskie raty przy znikomym ryzyku zmian kursowych i stabilności waluty szwajcarskiej. Zapewniano ich, że frank szwajcarski jest walutą bezpieczną, powołując się na niewielkie wahania kursowe CHF, marginalizując tym samym ewentualne ryzyko kursowe. (...)Jak zresztą wynika z przesłuchania powodów - w zakresie ryzyka kursowego nacisk kładziono na stabilność franka, co nie obrazuje w ogóle ryzyka kursowego, pomija też całkowicie wpływ banku na kształtowanie kursów. (...)Sąd Najwyższy również uznał za dopuszczalne zawieranie umów kredytu indeksowanego i denominowanego, nie widząc podstaw do uznania, iż konstrukcja ta narusza obowiązujące przepisy prawa, czy zasadę walutowości. (m.in. wyroki z 25 marca 2011 r. sygn.

Z kolei w §1 ust. 3 umowy wskazano, że walutą waloryzacji będzie frank szwajcarski. (...)Nie zostało powodom wyjaśnione, na czym będzie polegała waloryzacja kredytu odwołująca się do kursu waluty szwajcarskiej. (...)(...)sobie w ten sposób prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, przy czym nie ma w(...)generalny charakter i odnoszą się do całej działalności banku. (...)Przepisy tej ustawy wprowadziły do ustawy Prawo bankowe m.in. przepis art. 69 ust. 2 pkt 4a , który określa, że umowa kredytu powinna określać w szczególności - w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska(...)

Ustalenia faktyczne: W dniu 1-07-2006 została zawarta umowa kredytu na cele mieszkaniowe pomiędzy M.(...)z par 2 udzielono kredytobiorcy kredytu w kwocie 200.000 zł. denominowanego w (...) na okres do dnia 13-07-2036 r. (...)(...)mógł wyrazić zgodę na przekształcenie kredytu denominowanego na kredyt złotowy , które nastąpi po przeliczeniu kwoty kredytu pozostającej do spłaty wraz z należnymi odsetkami według kursu sprzedaży dewiz dla waluty w jakiej kredyt jest denominowany , zgodnie z tabelą kursów(...)(...)W przedmiotowej sprawie została zawarta umowa o kredyt, waloryzowany kursem franka szwajcarskiego (...) . (...)(...)realizację swojego zobowiązania w walucie, do jakiej kredyt był indeksowany, to w takiej sytuacji należało uznać, iż część świadczenia została spełniona w złotych, a część we frankach szwajcarskich, przy czym do dnia 31 października 2014 r.(...)