Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W okresie od zawarcia umowy kredytu z dnia 15 maja 2008 r. do lipca 2017 r.1, przy założeniu, że kwota udzielonego kredytu nie uległa indeksacji do franka szwajcarskiego, wysokość nadpłaty wyniosła 40.892,30 zł. (...)Przedmiotowa umowa kredytowa przewiduje przeliczenie kredytu zaciągniętego w PLN do kwoty CHF i tak uzyskana kwota franków szwajcarskich stanowi nominalną sumę do spłaty. (...)Zmiany te dotyczyły kredytów denominowanych oraz indeksowanych do walut obcych. (...)Zastosowano mechanizm przeliczania na obcą walutę w taki sposób, by spłata następowała w walucie polskiej, stanowiącej równowartość określonej liczby franków szwajcarskich.

Fakt zawarcia umowy kredytu indeksowanego do (...) co do zasady nie był między stronami sporny. (...)Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu sporządzonej 26 września 2006 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu powodów zostanie im udzielony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)(...)czasu w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty albo spłaty kredytu ( art. 69 ust. 2 pkt 4a ).

Uzgodniona między stronami kwota kredytu wynosiła 153.759,90 złotych i była indeksowanego do franka szwajcarskiego ( (...) ), była przeznaczona na pokrycie części kosztów budowy domu należącego do powodów. (...)W chwili zaciągania zobowiązania kurs franka szwajcarskiego oscylował na poziomie ok. 2 zł. Zdaniem doradcy wysoki pułap franka miał zagwarantować powodom korzystną dla nich perspektywę spadku, a co za tym idzie zmniejszania się rat kredytu. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był tak stabilny jak zapewniał pracownik banku.

W oparciu o tak ustalony stan faktyczny Sąd Okręgowy zważył, że powództwo zasługuje na uwzględnienie w istocie w całości w zakresie roszczenia głównego, zostało bowiem oddalone tylko w niewielkim zakresie co do kwoty żądanej we frankach szwajcarskich. (...)Sąd I instancji uznał, że zawarta przez strony umowa kredytu hipotecznego stanowi umowę kredytu złotowego denominowanego do waluty obcej. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Możliwość wyboru kredytu złotowego nie jest dowodem na to, że konsument wybierający kredyt denominowany mógł indywidualnie negocjować postanowienia wzorca kredytu denominowanego.

Nie ulega wątpliwości, że postanowienia umowy zawartej przez strony przewidywały rozliczenia kredytu w walucie szwajcarskiej, wypłatę kredytu w PLN na finansowanie zobowiązań w kraju, a nadto spłatę w różnych walutach. (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy – miała być waluta polska (PLN). (...)W konsekwencji trudno uznać, aby konstrukcja umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, a realizowanego w walucie polskiej, była w swej zasadzie sprzeczna z prawem lub zasadami współżycia społecznego. (...)(...)że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorczyni równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, lecz nie wiadomo, jak ma być ustalona ta równowartość (według jakiego miernika).

Na mocy ww. umowy bank udzielił K. R. i K. S. (1) kredytu na refinansowanie kredytu hipotecznego przyznanego przez (...) Bank(...)527 800 zł, waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 2, 3 umowy). (...)Kwota kredytu wyrażona w walucie CHF została(...)z dnia i godziny uruchomienia kredytu (§ 7 ust. 1 umowy), tj. na 273 301,58 CHF. Kredyt oprocentowano według zmiennej stopy procentowej, ustalonej jako stawka bazowa LIBOR 3M dla franka szwajcarskiego, powiększona o stałą marżę banku w wysokości 1 %. (...)Postanowienia te zastrzegają dla banku możliwość jednostronnego decydowania o wysokości kursu franka szwajcarskiego służącego do przeliczeń. (...)(...)tym ten dotyczący charakteru zaciągniętego kredytu, tj. kredytu waloryzowanego (indeksowanego) do waluty CHF (franka szwajcarskiego) i uzupełniając te ustalenia w(...)odsetkowych za okres od uruchomienia kredytu do daty wskazanej w pozwie, a(...)

(...)strony podpisały aneks nr (...) do umowy, postanawiając, że splata zadłużenia(...), k. 46-48, Regulamin udzielania kredytów i pożyczek hipotecznych przez (...)(...)dniu 18.02.2009 r. (data wpływu do banku 19.02.2009 r.) złożyli dyspozycję(...)Banku (...) S.A. tytułem spłaty kredytu. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Sięgając do Regulaminu, czytamy w jego §2 ust. 13, jak kształtowana jest stopa bazowa dla kredytów w PLN – WIBOR 3M (ppkt a) oraz jak kształtowana jest dla kredytów denominowanych w CHF – LIBOR 3M (ppkt b). Nie ma tu jednak wyjaśnienia, jak kształtowana jest dla kredytów indeksowanych do CHF – jakim jest kredyt sporny w niniejszej sprawie.

Pozwany zapewniał powódkę o tym, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, a ryzyko kursowe jest minimalne, co było sprzeczne z wieloletnimi tendencjami na rynku walutowym. (...)Wysokość rat kredytu była korzystniejsza dla powódki w CHF niż w PLN. Powódka liczyła się ze zmianą kursu franka szwajcarskiego, ale nie brała pod uwagę tak znacznego jego wzrostu ( zeznania świadka E. K. k. 785-785v., zeznania powódki M. C. k. 789-789v. ). (...)Przyznała także, że została informowana o wahaniach kursu franka oraz przedstawiano jej symulacje. (...)Przyznanie sobie przez bank w ten sposób prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu walutowego(...)