Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Obowiązek zapłaty raty kredytu w kwocie stanowiącej równowartość pewnej ilości CHF nie jest kontraktem terminowym na franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia transz kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym. (...)Problem ze spłatą kredytu wynika jedynie z niespodziewanego wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 1(...)dnia 17 lipca 2021 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)W dniu 29.08.2006 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, którym kwota kredytu została podwyższona do 69.868,46 CHF. Dowód: aneks – k. 100. (...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Powodowie przed zawarciem umowy nie zostali informowani o możliwości spłacania kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank nie zakładał przy tym skokowego wzrostu kursu franka szwajcarskiego. (...)Przeciwnie powodowie mogli uznać na jej podstawie, że kurs franka szwajcarskiego jest stabilny. (...)Stanowi ona jedną z wielu spraw wniesionych przez pełnomocnika powodów do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominacje odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Powodowie nie byli informowani o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki.

Teza orzeczenia: klauzule przeliczeniowe stanowią postanowienia określające główne świadczenia stron

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Raty wyrażane były we frankach szwajcarskich a następnie przeliczane w dacie wymagalności na złotówki po kursie kupna z tabeli banku (§ 9 ust. 2 regulaminu k. 41). (...)Ponadto pozwany bank nie oferował kredytów wypłacanych we frankach. (...)Raty wyrażane były we frankach szwajcarskich a następnie przeliczane w dacie wymagalności na złotówki po kursie kupna z tabeli banku (§ 9 ust. 2 regulaminu k. 41).

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...)- (...) z dnia(...)dnia 19 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 4.165,26 CHF (cztery tysiące sto sześćdziesiąt pięć franków szwajcarskich 26/100) z ustawowymi odsetkami za(...)dnia 19 kwietnia 2022 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Należy przy tym zwrócić uwagę, że konstrukcja kredytu denominowanego determinowała to, że zakres swobody banku w kształtowaniu praw i obowiązków stron był jeszcze dalej idący aniżeli przy kredycie indeksowanym. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną.

Jednocześnie, jak wynika z zeznań powodów, oferta kredytu indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego została powodom przedstawiona jako najlepsza oferta spośród aktualnych ofert banku. (...)W ten sposób bezpośrednio wpływa na wysokość kwoty oddanej kredytobiorcy do korzystania, która podlega waloryzacji kursem kupna franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku. Z kolei kwota raty kredytu wyrażona we frankach podlega waloryzacji według kursu sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku, co kształtuje wysokość świadczenia kredytobiorcy. (...)Skoro było one spełnione we franku szwajcarskim, zwrot także winien nastąpić w tej walucie.

Jako walutę waloryzacji kredytu wskazano wprawdzie walutę CHF (franka szwajcarskiego), ale kredyt był wypłacany w złotówkach. (...)Podczas wizyty przedstawiono mu propozycję zawarcia umowy kredytowej indeksowanej do franka szwajcarskiego. (...)W umowie nie ma żadnej wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego. (...)Spłata kredytu w CHF i ustawa „antyspreadowa” Pozwany zwracał uwagę, iż powód mógł od pewnego czasu dokonywać spłat kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich.