Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powód nie sprawdzał historycznego kursu franka szwajcarskiego przed podpisaniem umowy (przesłuchanie W. T. 00:03:17 -00:46:06 k. 590-591). (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez powoda jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i waloryzowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

Powodowi nie wytłumaczono, że wraz ze wzrostem kursu franka szwajcarskiego wzrośnie nie tylko rata kredytu, ale także kapitał pozostały do spłaty. (...)Od kwietnia 2013 r. powód spłata kredyt bezpośrednio we frankach szwajcarskich, które w sposób swobodny samodzielnie wcześniej nabywa. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcy, jakie skutki dla wysokości jego zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Do wyliczenia kursów kupna/sprzedaży dla kredytów hipotecznych udzielanych przez Banki stosuje się kursy złotego do danych walut ogłoszone w tabeli(...)danym przypadku jest zmiana kursu franka szwajcarskiego. (...)W szczególności na naruszenie przez pozwany Bank zasad równowagi kontraktowej stron stosunku zobowiązaniowego i proporcjonalnego rozłożenia ryzyka nadzwyczajnej zmiany kursu waluty(frank szwajcarski), której kursem indeksowany był kredyt zaciągnięty przez powódkę. (...)Pozwany poinformował ponadto, że zaprzestał udzielania kredytów indeksowanych lub denominowanych we frankach szwajcarskich. (...)W dniu 11 czerwca 2008 r. powódka J. B. zawarła z (...) Bank S.A. umowę kredytu indeksowanego we frankach szwajcarskich.

Powodowie nie zostali poinformowani na czym polega indeksacja kredytu, ani że udostępniona kwota będzie przeliczona na walutę franków szwajcarskich, nie wiedzieli że ich saldo zadłużenia będzie kształtować się we frankach szwajcarskich. (...)Zostali uprzedzeni, że kurs franka szwajcarskiego może wzrosnąć, lecz uprzedzano ich, że wzrost będzie niewielki. (...)Miało to miejsce w okresie, kiedy wzrósł kurs franka szwajcarskiego, a także wiadomość taką otrzymali od znajomych. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej.

Jak wynika z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany. (...)Umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez denominacje odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Powodowie nie byli informowany o sposobie ustalania kursów walut w stworzonej przez pozwany bank Tabeli kursów, o sposobie przeliczania rat wyliczonych we frankach szwajcarskich na walutę spłaty, czyli na złotówki.

Zgodnie z umową, kwota kredytu wynosiła 521 328,98 zł franków szwajcarskich. (...)Wynika to z zatytułowania samej umowy, a w dalszej kolejności ze sformułowania §2 ust. 1, z którego wynika obowiązek postawienia do dyspozycji kredytobiorców kwoty określonej we frankach szwajcarskich. (...)Można byłoby stosownie do niego wypłacać kwotę kredytu w złotych, euro, dolarach USA czy jenach, ale nie we frankach szwajcarskich. (...)Kredytobiorca nie może zwolnić się z obowiązku zwrotu kredytu w żaden inny sposób, jak poprzez zwrot kwoty uzyskanej w złotówkach, z tym, że równowartej określonej z góry sumie franków szwajcarskich.

Zasadniczo Sąd dał wiarę wyjaśnieniom strony powodowej, która wskazywała, że nie była do końca świadoma ryzyka kursowego, a przedstawiciel Banku zapewniał ich o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)Tak skonstruowany rodzaj kredytu denominowanego nie stanowi umowy kredytu - jest to umowa nieważna na podstawie art. 58 § 1 k.c. w całości, zawiera bowiem liczne odstępstwa od definicji legalnej zawartej w prawie bankowym . (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we złotych polskich ale w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego. (...)Sąd Okręgowy stoi dotychczas na stanowisku, że zarówno umowy indeksowane (waloryzowane) jak i umowy denominowane do franka szwajcarskiego nie nadają się do utrzymania w mocy po eliminacji abuzywnego mechanizmu.

Wedle pozwanego brak jest podstaw do przekształcenia kredytu denominowanego w kredyt złotowy. Udzielony przez pozwanego kredyt został już przez powoda całkowicie(...)(...)M. L. został poinformowany przez pracownika banku, że kurs franka jest ruchomy, przeczytał umowę przed jej podpisaniem, a kredyt został wypłacony w złotówkach. (...)W ocenie Sądu brak określenia w treści umowy kredytu jasnych reguł przeliczenia przez pozwany bank kwoty kredytu i rat kapitałowo - odsetkowych w stosunku do kursu franka szwajcarskiego czyni klauzulę indeksacyjną abuzywną.