Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Bezspornym między stronami było to, że 2 stycznia 2008 roku podpisały umowę o kredyt hipoteczny, na mocy której powód udzielił pozwanym kredytu w wysokości 171 013,75 zł, który to kredyt waloryzowany był kursem franka szwajcarskiego ( (...) ) i miał(...)(...)Podkreśli, że mechanizm waloryzacji był niezrozumiały, a faktyczna kwota franków szwajcarskich nie była pozwanym znana, a(...)zapisy umowy zawierające uprawnienia banku do przeliczania sumy kredytu i poszczególnych rat do (...) należy uznać za abuzywne. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Pozwany rozumiał jedynie, że wysokość poszczególnych rat kapitałowo-odsetkowych kredytu uzależniona będzie od kursu franka szwajcarskiego, przy czym według nie uzyskał żadnych informacji, jakiego rzędu mogłyby to być wahania.

Teza orzeczenia: przesłanki ważności umowy kredytowej

W toku postępowania kredytowego powodowie byli informowani o stabilności waluty franka szwajcarskiego. (...)Wymaga podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) 2021/1847 w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego (CHF LIBOR).

Znali oni treść umowy kredytowej oraz jej rodzaj – wiążący się daleko idącym ryzykiem zmiany parametrów rynku finansowego (które w pewien czas po zawarciu umowy kredytowej faktycznie uległy zmianie, w szczególnie spektakularny sposób w odniesieniu do kursu franka szwajcarskiego). (...)W kontekście wykonywania umowy po drastycznej zmianie kursie waluty, w której denominowany jest kredyt, jest to zresztą poczucie całkowicie zrozumiałe. (...)Stanowisko pozwanego okazało się przy tym o tyle uprawdopodobnione, że przecież aktualne oprocentowanie kredytu powodów wynosiło w dacie zamykania rozprawy 2,55 %, podczas gdy uwzględnienie żądania pozwu prowadziłoby do faktycznego oprocentowania kredytu powodów w wysokości 2,80%. (...)Wbrew zapatrywaniu powodów należało zresztą przyjąć, że zgłaszając umotywowane zastrzeżenia, związane chociażby z przeliczeniem kursu franka szwajcarskiego, pozwany skutecznie zakwestionował załączone do pozwu wyliczenie.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności i skuteczności umowy kredytu bankowego.

Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć. (...)(...)CSKP 364/22 stwierdza w odniesieniu do umowy kredytu indeksowanego stosowanej przez inny bank,(...)(...)Komisja Europejska wydała Rozporządzenie Wykonawcze (UE) (...) w sprawie wyznaczenia ustawowego zamiennika dla niektórych terminów zapadalności stopy LIBOR dla franka szwajcarskiego ( (...) ).

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Fakt zawarcia umowy kredytu indeksowanego do (...) co do zasady nie był między stronami sporny. (...)Powodowie wnioskowali o kredyt określając jego kwotę jako indeksowaną do waluty wymienialnej, tj. franka szwajcarskiego ( (...) ), który został wypłacony zgodnie z umową w złotówkach, zaś wysokość zadłużenia w walucie kredytu (...) , obliczana była według(...)(...)W świetle postanowień umowy kredytu sporządzonej 16 marca 2007 r. nie budzi zatem wątpliwości, że strony zgodnie postanowiły , że kredyt adekwatnie do postulatu powodów zostanie im udzielony(...)obu przypadkach będzie on indeksowany do kursu waluty obcej, czyli franka szwajcarskiego. (...)(...)czasu w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych oraz zasad przeliczania na walutę wypłaty albo spłaty kredytu ( art. 69 ust. 2 pkt 4a ).

Wpływ powodów został ograniczony do określenia kwoty kredytu oraz okresu kredytowania. (...)Na wstępie należy podnieść to, że między stronami nie było sporu i nie budzi żadnych wątpliwości stron, że wbrew nazewnictwu umowy „kredytu nominowanego (denominowanego)”w niniejszej sprawie mamy do czynienia z umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej ( (...) ). (...)Wymaga podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Bez wątpienia bowiem celem stron było udostępnienie przez pozwanego kredytobiorcom równowartości określonej kwoty pieniędzy oraz jej zwrot przez kredytobiorców w określonym w umowie terminie - przy czym miernikiem tej wartości miał być kurs franka szwajcarskiego do waluty polskiej.

Zgodnie z § 5 ust. 4 umowy, w przypadku wypłaty kredytu w walucie polskiej, stosowano kurs kupna dla dewiz według kursu kupna franka zgodnie z Tabelą kursów obowiązującą w Banku. (...)W symulacji rat kredytu złotowego rata była radykalnie wyższa niż przy kredycie we frankach. (...)Wymogów tych nie spełniało samo pouczenie o możliwości wzrostu kursu franka szwajcarskiego i w efekcie - wzrostu raty kredytu zawarte w zapisach umowy oraz w przedstawionej pozwanym informacji o ryzyku kursowym. (...)Po tym, jak okazało się, że dochody pozwanych są zbyt niskie, aby mogli oni otrzymać kredyt w PLN, pracownicy powodowego banku nakłonili ich do zawarcia umowy opiewającej na franki szwajcarskie.