Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)z jej zawarciem, a spłata kredytu we frankach szwajcarskich była możliwa już od dnia zawarcia umowy, jednakże powodowie dokonali indywidualnych uzgodnień w zakresie wyboru rachunku do spłaty w postaci rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego w polskich złotych, a nie we frankach szwajcarskich. (...)Pracownik banku zapewniał powodów, iż frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Kwota kredytu wyrażona została w złotówkach (537.124,17zł), natomiast sam zawarty kredyt jest indeksowany do kursu franka szwajcarskiego według tabeli kursów walut obcych obowiązującej w Banku (...) na dzień uruchomienia kredytu lub transzy (§ 2 ust. 1-2 i § 7 ust. 1 umowy). (...)Nowe brzmienie strony nadały także § 7 ust. 1 i 3 umowy, który od tej pory stanowił, iż spłaty rat kredytu oraz spłata pełnej lub częściowej kwoty kredytu będzie dokonywana przez kredytobiorcę w walucie obcej, do której kredyt jest indeksowany lub denominowany. (...)W dniu 22 sierpnia 2014 roku strony zawarły kolejny aneks do przedmiotowej umowy kredytu ( aneks nr (...) ). (...)Dla powodów był to pierwszy kredyt indeksowany do (...) .

W przypadku kredytów w walucie wymienialnej, kredyt nie mógł zostać uruchomiony we frankach szwajcarskich. (...)Kwota kredytu w rozumieniu art. 69 Prawa bankowego , była wyrażona od początku literalnie w treści Umowy we frankach szwajcarskich. (...)Zobowiązanie Kredytobiorcy, wyrażane jest we franku szwajcarskim. (...)Taka symulacja miałaby się nijak do notowań historycznych franka szwajcarskiego, byłaby nieaktualna dla prawidłowego zobrazowania klientowi faktycznego ryzyka kursowego.

Wskazywali, że nie określała ona kwoty kredytu – w ramach zaciągniętego zobowiązania, ponadto oddano do dyspozycji środki pieniężne w walucie polskiej, zaś w umowie wskazano sumę franków szwajcarskich. Twierdzili, że kredytobiorca nie mógł również na podstawie zawartej umowy żądać wypłaty kwoty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, bowiem kredyt miał być przeznaczony na finansowanie inwestycji w kraju. (...)(...)kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani też możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, a zatem udzielony kredytobiorcy kredyt był, wbrew twierdzeniom strony pozwanej, kredytem nie walutowym, lecz złotowym, a(...)(...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

(...)zaczęli lokować swoje pieniądze we franku szwajcarskim, jako stałej walucie, co spowodowało, że kurs franka szwajcarskiego znacznie skoczył do góry i wzmocnił się względem(...)w efekcie czego raty wszystkich kredytów denominowanych do franka szwajcarskiego również znacznie wzrosły, jak też(...)(...)Pozwany bank nie zarabiał na samym wzroście kursu franka szwajcarskiego. (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)(...)w okolicznościach niniejszej sprawy doprowadziły do zawarcia przez powoda umowy o kredyt denominowany do franka szwajcarskiego w okresie minimalnej jego wartości, co w przebiegu lat począwszy od 2008 roku doprowadziło do zwiększenia niemal dwukrotnie zobowiązania względem pozwanego banku.

Doradca klienta w E. przedstawił powodowi ofertę kredytu we franku szwajcarskim (...) Banku, poprzednika prawnego pozwanego, która wydała się powodowi atrakcyjna ze względu na brak prowizji oraz niskie oprocentowane. Powodowi w ramach przedstawiana oferty zobrazowano kurs franka szwajcarskiego na przestrzeni ostatnich 10 lat, z którego wynikało, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, o czym powód był dodatkowo zapewniany przez doradcę kredytowego. (...)Powoda nie poinformowano o tym, iż kurs franka szwajcarskiego ma wpływ na wysokość salda kredytu przeliczonego na złotówki, nie przedstawiono symulacji wpływu wzrostu kursu waluty na wysokość zobowiązania. Poprzednik prawny pozwanego nie przedstawił powodowi oferty kredytu złotowego, lecz wyłącznie kredyt we frankach szwajcarskich.

(...)1 o ustalenie nieważności umowy kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)mający swoją podstawę w umowie kredytu hipotecznego nr (...) z dnia(...)od kwot nominowanych umownie kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)r. powodowie złożyli dyspozycję wypłaty kredytu, w kwocie 360.000 PLN. Kredyt został uruchomiony w dniu 20(...)stycznia 2012 r. powodowie wystąpili do pozwanego z wnioskiem o zawarcie aneksu do umowy kredytu nr (...) , w związku z chęcią spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Nie ma dowodu na to, aby strona pozwana przedstawiła powodom jakąkolwiek symulację, zawierającą informacje o historycznych wahaniach kursu franka, obejmujących okres zbliżony do okresu kredytowania. (...)Tymczasem, jak wynika w przytoczonych już powyżej zeznań powodów, przed zawarciem przedmiotowej umowy kredytowej uzyskali oni jedynie szczątkowe informacje dotyczące denominacji, przy czym informacje te i tak osłabiane były zapewnieniem o stabilności franka szwajcarskiego.

Decydując się na zawarcie umowy o kredyt indeksowany lub waloryzowany do franka szwajcarskiego kredytobiorca ma pewność, że otrzyma kwotą o jaką wnosił (w złotówkach), ale nie zna do końca dokładnej kwoty zadłużenia (we franku szwajcarskim). (...)Kształtują one jedynie dodatkowy mechanizm indeksacyjny głównych świadczeń stron stosunku kredytowego, tj. sposób określania rynkowej wartości wydanej i wykorzystywanej sumy kredytu w złotych w relacji do franka szwajcarskiego. (...)Pozwany redagując tak postanowienia umowy, przyznał sobie w istocie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Nie ulega wątpliwości, iż ustalany jednostronnie kurs kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego przez bank wpływał bezpośrednio na ostateczną wysokość zobowiązania powoda.