Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Sąd Okręgowy ustalił, że: 30 września 2008r. powód złożył pozwanemu wniosek o kredyt, wskazując franki szwajcarskie (CHF) jako walutę kredytu i kwotę kredytu – 301 000 zł. (...)W § 1 ust. 1 tej umowy wskazano, że bank udziela kredytobiorcy na jego wniosek z 30 września 2008r. kredytu w złotych (PLN) indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (CHF) w kwocie 301 000zł, a kredytobiorca zaciąga kredyt i zobowiązuje się do jego wykorzystania zgodnie z warunkami umowy. (...)(...)ustaw (tzw. ustawą antyspreadową) wprowadzono do ust. 2 art. 69 pr.bank.(...)podstawie którego wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu. Nadto dodano do art. 69 pr.bank. ust. 3(...)że w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)

Oboje przed jej podpisaniem nie czytali wnikliwie jej treści, choć byli świadomi, iż zawierają kredyt indeksowany kursem (...) oraz, że rata kredytu będzie uzależniona od kursu franka szwajcarskiego. (...)Sąd podkreślał przy tym, iż pozwany umożliwił powodom spłatę kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich z chwilą podpisania aneksu z dnia 8 grudnia 2014 roku. (...)Ostatecznie podkreślił Sąd Okręgowy, iż powodowie uchybili rocznemu terminowi z art. 88 § 2 kc , który biegł od 8 grudnia 2014r., gdy powodowie podpisywali aneks do umowy, który umożliwił im spłatę rat bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Zważył, że skoro całkowity koszt kredytu wzrósł w wyniku wzrostu rynkowego kursu franka szwajcarskiego, a tylko w nieznacznej części z samej przyjętej polityki ustalania kursu walut w pozwanym banku, to nie doszło do kumulatywnego ziszczenia się przesłanek określonych w art. 385 1 § 1 kc.

R. P. zawarł z bankiem (...) SA umowę o kredyt mieszkaniowy na kwotę 1.203.397 franków szwajcarskich na okres od 13.08.2007 r. do 31.07.2025 r. (...)Bank co miesiąc przekazywał pozwanemu pismo z informacją o wysokości raty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Bank wezwał pozwanych do zapłaty kwoty 830.470,06 franków szwajcarskich. (...)Strony łączyła umowa o kredyt, którego wartość wyrażona została w umowie w walucie obcej (we franku szwajcarskim), denominowany w walucie polskiej ( k.18-28).

(...)strony uzgodniły, że zawierają umowę kredytu indeksowanego do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, zgodnie z postanowieniami umowy kredytobiorcy przyjęli na siebie spłatę „kwoty kredytu w CHF ustaloną w złotych polskich” z zastosowaniem dwuetapowej indeksacji do waluty obcej (§ 2 i(...)(...)W świetle umowy w pierwszej racie kapitałowo-odsetkowej część kapitałowa mogłaby ograniczać się do symbolicznego jednego franka szwajcarskiego. (...)Jeden frank szwajcarski to bowiem 100 centymów, zatem dla zachowania zasady wzrostu każdej kolejnej raty kapitałowej wystarczy różnica 3,36 franków pomiędzy pierwszą i ostatnią trzysta trzydziestą szóstą ratą, co oznaczałoby wzrost każdej raty o jeden centym. (...)Jak wynika z danych przedstawionych przez strony w latach poprzedzających zawarcie umowy, a zwłaszcza w okresie po jej podpisaniu relacje franka szwajcarskiego do złotego odrywały się od realnych zmian w polskiej gospodarce.

Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)(...)Dotyczyło to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynikało ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które stanowiły podstawę ustalenia oprocentowania kredytu. (...)

Zaproponowano mu kredyt denominowany. (...)(...)że załącznik modyfikuje treść umowy kredytu w ten sposób, że wypłata i spłata kredytu następuje w złotych pomimo, że kwota kredytu została w umowie określona we frankach szwajcarskich. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” w postaci określenia kwoty kredytu w walucie obcej miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu denominacji.

Przed zawarciem umowy powodowi przedstawiono symulację kredytu, omawiane były kwestie różnic kursowych, zmienności kursu franka szwajcarskiego na przestrzeni lat, oprocentowania kredytu. (...)W odniesieniu do zarzutów sprzeczności umowy z przepisami(...)stopnia powiązania świadczenia kredytobiorcy z frankiem szwajcarskim podniósł, że analizowana umowa była umową kredytu waloryzowaną kursem franka szwajcarskiego. (...)(...)miernika waloryzacyjnego, determinującego wysokość zobowiązania do zwrotu kwoty kredytu. (...)Z powyższych przyczyn Sąd Okręgowy ocenił, że brak było podstaw do uznania umowy za nieważną, ze względu na przydanie jej cech konstrukcyjnych umowy kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego.

W celu uzyskania kredytu zwrócił się do kilku banków z zapytaniem o jego zdolność kredytową w walucie polskiej oraz walucie franka szwajcarskiego. (...)Posiadał jednak zdolność kredytową w wypadku zaciągnięcia kredytu hipotecznego w walucie franka szwajcarskiego, a na przyznanie takiego kredytu wstępnie zgodził się pozwany Bank (...) S.A. z siedzibą w W. . (...)Pozostałe informacje wypełniał pracownik pozwanego Banku (...) S.A. Jako kwotę kredytu wskazano sumę 400.000,00 zł, który miał być udzielony we frankach szwajcarskich. (...)W § 2 ust. 2 umowy kredytu wskazano, iż kredyt jest indeksowany do waluty franka szwajcarskiego, po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna waluty franka szwajcarskiego według Tabeli Kursów Walut Obcych obowiązującej w Banku (...) S.A. w dniu uruchomienia kredytu lub transzy.