Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 14(...)dnia 13 września 2022 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 42.129,13(...)dnia 13 września 2022 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)dnia uprawomocnienia się niniejszego orzeczenia do dnia zapłaty. (...)W dniu 13.02.2007 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, którym podwyższono kwotę kredytu do 254.503,75 zł. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Zdaniem Sądu szczególnie istotne było osiągnięcie przez kurs franka poziomu 3,11 zł w 2004 r. i spadek tego kursu w późniejszym okresie (co obrazuje załącznik graficzny). (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Wskazuje na to już ustalenie wysokości odsetek w oparciu o stopę procentową stosowaną na rynku do waluty szwajcarskiej.

Powodowie otrzymali informacje, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, a jeden z doradców chwalił się, że wziął taki kredyt. (...)Fakty dotyczące treści procedur zawierania umów kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego w pozwanym banku nie były istotne dla rozstrzygnięcia sporu pomiędzy stronami na tle konkretnej umowy kredytu. (...)Dominujący jest także w aktualnym orzecznictwie pogląd, że zastrzeżone w umowie kredytu indeksowanego (denominowanego) do waluty obcej klauzule kształtujące mechanizm indeksacji (denominacji) określają główne świadczenie kredytobiorcy (m.in. wyroki Sądu Najwyższego z 9 maja 2019 r. (...)Wyeliminowanie odniesienia do tabel kursowych banku postanowień dotyczących zasad ustalania zmiennej stopy procentowej czyni niemożliwym dokonanie przeliczenia kwot kredytu i rat kredytowych z franków szwajcarskich na złote polskie.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Przykładowo: Bank (...) przedstawiał klientom informacje o wysokości raty i salda zadłużenia w zależności od rosnącego kursu franka.

Wnieśli o przyznanie im kredytu walutowego we frankach szwajcarskich o równowartości 200.000 zł na okres 360 miesięcy. (...)Pracownik banku zapewniał, że frank szwajcarski jest walutą stabilną. Pracownik banku nie informował powoda o sposobie tworzenia tabel kursowych, a także nie przedstawiał historycznego kursu franka w latach poprzedzających zawarcie umowy. (...)(...)postępowania pozwanego banku przy udzielaniu kredytów waloryzowanych we franku szwajcarskim, ale to czy zapisy umowne dotyczące zmian oprocentowania kredytu były z powodem w jakikolwiek sposób indywidualnie uzgodnione.

Przed zawarciem umowy pożyczki powódka miała możliwość wyboru pożyczki w złotówkach bądź we frankach szwajcarskich. Powódka była zapewniana zarówno przez swoich znajomych (który poinformowali ją o możliwości wzięcia pożyczki w franku szwajcarskim w pozwanym banku), jak i pracowników pozwanego banku, że pożyczka we franku szwajcarskim – w porównaniu z pożyczką złotową – jest korzystniejsza finansowo. (...)Pozwany bank nie poinformował powódki o dokładnym sposobie przeliczania kursu franka szwajcarskiego na złotówki. (...)Po pewnym czasie kurs franka szwajcarskiego wzrósł (powódka dowiedziała się o tym po wykonanym do pozwanego banku telefonie, gdzie poinformowano ją o wzroście kursu waluty).

Jako kwotę kredytu wskazano sumę 2.211.900 zł, który miał być udzielony we frankach szwajcarskich. (...)W dokumencie znajdowała się symulacja wysokości raty kapitałowo – odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka z okresu ostatnich 12 miesięcy. (...)W dniu 6 czerwca 2008 r. doszło do zawarcia umowy o kredyt hipoteczny nr (...) , na podstawie której Bank udzielił A. B. (2) i A. B. (1) kredytu w wysokości 2.207.520 zł indeksowanego do franka szwajcarskiego (§ 2 ust. 1 i 2 umowy). Spłata kredytu miała następować we frankach szwajcarskich z zastosowaniem kursu sprzedaży franka obowiązującego w dniu płatności raty kredytu, zgodnie z tabelą kursów walut obcych obowiązującej w Banku (§ 7 ust. 1 umowy).

Tymczasem jak wskazywali sami powodowie w chwili przyznania kredytu zdecydowali się na kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, ponieważ zadowalającą była dla nich wysokość rat. (...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 11 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty. (...)Zawarte w umowie postanowienia, dotyczące kwoty kredytu w PLN oraz poddaniu jej waloryzacji do CHF oraz że uruchomienie kredytu następuje w złotówkach (PLN) przy jednoczesnym przeliczeniu w dniu wypłaty na walutę szwajcarską (CHF), odpowiada umowie kredytu. (...)Powodowie nie zostali także dostatecznie poinformowani o tym co się stanie, gdy kurs franka wzrośnie powyżej pewnej wartości i jak przełoży się to na zobowiązanie, które trzeba będzie bankowi zwrócić w okresie do końca trwania Umowy.