Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Uzasadniając żądanie podali, że zawarli z pozwanym umowę o kredy hipoteczny waloryzowany kursem franka szwajcarskiego, w której jako jedno z zabezpieczeń przewidziano ubezpieczenie niskiego wkładu własnego. (...)Ubezpieczenie kredytu z niskim udziałem (wkładem) własnym stanowiło dodatkowe zabezpieczenie kredytu do czasu, gdy saldo zadłużenia z tytułu udzielonego kredytu stanie się równe lub niższe niż 256.821,26 zł. (...)Z regulaminu, który nie został doręczony powodom, wynikało, iż w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej winien on wynosić 80% lub mniej w odniesieniu do wartości nieruchomości. (...)(...)powodami przez stronę pozwaną umowy kredytu waloryzowanego obcą walutą (frankiem szwajcarskim), w chwili kontraktowania nie sposób było ustalić jak długo zabezpieczenie będzie trwać, tj. kiedy wartość kredytu pozostałego do spłaty osiągnie pułap, w którym(...)

Wnieśli oni o przyznanie kredytu walutowego we frankach szwajcarskich o równowartości 400.000 zł na okres 360 miesięcy. (...)Kredytobiorcy byli przekonani, że frank szwajcarski jest walutą stabilną i pewną. (...)Pozwany wiedział przy tym z wniosku kredytowego, że powodowie nie uzyskują dochodów we frankach szwajcarskich; nie miał żadnych podstaw do przypuszczania, że dochody w takiej walucie są uzyskiwane. (...)W praktyce oznaczałoby to konieczność wykazania, że w toku rozmów poprzedzających zawarcie umowy kredytowej przedstawiono powodom stosowne symulacje, obrazujące poziom kredytu do spłaty w sytuacji znaczącej deprecjacji złotego względem franka szwajcarskiego.

Nie wyjaśniono dokładnie konsumentom, jaka jest rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)Nie wyjaśniono powodom według jakich kryteriów bank będzie ustalał kurs franka szwajcarskiego. (...)Z uwagi na pozornie wysoką atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Z analizy powyższych postanowień umownych wynika, że charakter zawartej między stronami umowy od początku dotyczył kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego.

Doradca kredytowy zaoferował powódce kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego informując, że będzie on korzystniejszy niż kredyt w złotych polskich, ponieważ raty kredytowe będą niższe niż w przypadku kredytu w złotych polskich. Doradca kredytowy nie wyjaśniał powódce, w jaki sposób bank ustala kursy franka szwajcarskiego w bankowych tabelach kursowych. (...)W sprawie niniejszej zachodzi właśnie taka sytuacja, że bez klauzul indeksacyjnych nie zostałaby zawarta umowa kredytu oprocentowana przy wykorzystaniu stawki opartej na wskaźniku LIBOR właściwej dla depozytów wyrażonych we frankach szwajcarskich. (...)Przyznanie sobie przez bank prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem CHF poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu walutowego(...)

Kredyt oprocentowano według zmiennej stopy stanowiącej sumę stawki referencyjnej LIBOR dla franka szwajcarskiego i stałej marży banku w wysokości 2,3% w całym okresie kredytowania. (...)Stosownie do ust. 2 cytowanego przepisu, umowa kredytu powinna być zawarta na piśmie(...)(...)Do przedmiotowej umowy strony wprowadziły modyfikację(...)), ustalając, że w przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej, bank dokona(...)wyrażonej w walucie, w której kredyt jest denominowany, według kursu kupna tej waluty(...)(...)W ocenie Sądu abuzywna w rozumieniu art. 385 1 § 1 k.c. są te postanowienia umowne, które prowadziły przy wypłacie kwoty kredytu denominowanego w walucie obcej do przeliczenia na złote kwoty wyrażonej(...)

Tym samym skuteczne jest jedynie przeliczenie kredytu do franka szwajcarskiego na dzień wydania dyspozycji uruchomienia kredytu" (s. 21 uzasadnienia Wyroku, podczas(...)(...)Sama okoliczność dotycząca zawarcia przez powodów umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, jak również zawartych w niej zapisów pozostaje bezsporna. (...)(...)postępowania pozwanego banku przy udzielaniu kredytów waloryzowanych we franku szwajcarskim, ale to czy zapisy umowne dotyczące zmian oprocentowania kredytu były z powodami w jakikolwiek sposób indywidualnie uzgodnione. (...)Przyznanie kredytobiorcy ustawowego uprawnienia do spłaty kredytu w walucie waloryzacji nie zmienia faktu, że przeliczanie wypłaconej powodom w złotych polskich kwoty na franki szwajcarskie zostało dokonane na podstawie kursu tej waluty wyznaczonego przez Bank według jego uznania.

W ocenie powodów zastosowany w umowie miernik wartości w postaci ceny waluty franka szwajcarskiego nie wyraża dokładnie wartości zobowiązania i w sposób abstrakcyjny moduluje wartość zaciągniętego zobowiązania. (...)Wedle przepisów ustawy, żadnego wpływu na dopuszczalność zastosowania indeksacji do waluty obcej, tj. franka szwajcarskiego, nie mają także różnice w gospodarce Polski i Szwajcarii, ani nieobecność Polski w strefie Euro. (...)Sąd uznał, że abuzywny charakter mają postanowienia umowy, z których wynika, że przeliczenia kredytu (ze złotych na franki szwajcarskie) oraz raty kredytu (z franków szwajcarskich na złote) mają następować według tabeli kursowej Banku (w konkretnej dacie oraz godzinie). (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta była jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie.

VII Niewłaściwe zastosowanie art. 385 1 § 1 k.c. polegające na niezasadnym przyjęciu, że zawarte w umowie z dnia 24 kwietnia 2007 r., klauzule określające sposób przeliczania franków szwajcarskich na złote polskie są sprzeczne z dobrymi obyczajami, rażąco naruszają interesy powodów. (...)O tym, że pozwany mógł ustalać kursy wymiany franka szwajcarskiego na złote w sposób dowolny(...)(...)Zawarta przez strony umowa to typowa umowa o kredyt denominowany. (...)(...)zmiany kursy złotego w stosunku do franka szwajcarskiego w okresie styczeń 2000 - grudzień 2008 ( k.100), oraz modelową symulację miesięcznej raty kredytu udzielonego w kwocie 150.000 zł. przy wzroście kursu CHF z 2,500 do 3,3257 zł za CHF ( k.100v).