Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W umowie, ani w regulaminie nie ma wzmianki o sposobie ustalania kursu franka szwajcarskiego, który miał mieć zastosowanie przy realizacji umowy ( umowa kredytu k. 34-38, regulamin k. 44v-49 ). (...)Przyjmuje się jednak, że kredyt denominowany lub indeksowany do waluty obcej to kredyt udzielony w złotych polskich, którego kwota jest odnoszona do waluty obcej. Kredyt taki jest kredytem złotowym, z tym, że na skutek denominacji lub indeksacji, saldo kredytu wyrażane jest w walucie obcej, do której kredyt został denominowany lub indeksowany. (...)Zamiar ten bez konsekwencji dla statusu konsumenta może się zmienić w czasie” (vide: Jacek Zandecki, Status prawny konsumenta jako strony umowy o kredyt indeksowany/denominowany do franka szwajcarskiego, Studium Prawa Publicznego, Nr 2 (22) 2018).

(...)dnia 6 lipca 2022 r. do dnia zapłaty; II zasądza od(...)(trzydzieści pięć tysięcy czterdzieści siedem franków szwajcarskich 92/100) z odsetkami w wysokości ustawowej za opóźnienie od dnia 6 lipca 2022 r. do dnia zapłaty; III oddala powództwo(...)(...)Powodom nie przedstawiono symulacji wzrostu raty przy wzroście kursu franka szwajcarskiego, historii kursów, nie udzielono im też żadnych dodatkowych pouczeń. (...)Powodowie byli zapewniani o stabilności waluty frank szwajcarski oraz informowani o możliwych jedynie niewielkich wahaniach kursu. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych (299.829,61 zł).

Powodowie byli przekonani, że otrzymają kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Dokumenty te odnoszą się do problematyki kredytów indeksowanych lub denominowanych w walucie obcej. (...)Celem „klauzuli waloryzacyjnej” jest zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty polskiej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem, a nie przyczyną wprowadzenia tego mechanizmu (tą było dążenie do zastosowania niższego oprocentowania i obniżenia przez to odsetkowych kosztów kredytu).

Pozwany przyznał, że strony łączy umowa o kredyt hipoteczny denominowany kursem waluty obcej. (...)Spłata kredytu wyrażonego w (...) początkowo następowała w złotych, a następnie w frankach szwajcarskich. (...)Oznaczałoby to, że walutą zobowiązania kredytowego był frank szwajcarski ( (...) ), jednak walutą jego wykonania – zgodnie z treścią umowy – miała być waluta polska (PLN). (...)(...)że Bank zobowiązuje się postawić do dyspozycji kredytobiorcy równowartość określonej kwoty franków szwajcarskich w złotych polskich, lecz nie wiadomo, jak ma być ustalona ta równowartość (według jakiego miernika).

Bank udzielił powodom kredytu w kwocie 160.000 zł „denominowanego (waloryzowanego) w walucie (...) na okres 360 miesięcy od dnia 28 maja 2008 r. do dnia 5 maja 2038 r. (§ 2 ust 1.) Kredyt został przeznaczony na wybudowanie lokalu(...)(...)(...)w łącznej wysokości 117.720,90 PLN. Kredyt był spłacany w PLN. ((...)w okresie od 7.06.2010 r. do 5.03.2020 r. 46.378,88 PLN (raty(...)w okresie od 7.06.2010 r. do 5.10.2011 r. powodowie winni byliby(...)w okresie od 7.11.2011 r. do 5.03.2020 r. powodowie winni byliby(...)(...)(...)zawartej pomiędzy stronami umowy, stosownie do jej postanowień, strony umówiły się, że kwota kredytu w wysokości wskazanej w umowie(...)w walucie polskiej, po uruchomieniu kredytu zostanie w drodze indeksacji przeliczona na walutę franka szwajcarskiego i oprocentowana w sposób właściwy(...)(...)Jak wynika bezspornych w sprawie okoliczności, powodowie wnosili o udzielenie kredytu w PLN, ale określonego (indeksowanego) w walucie szwajcarskiej.

Tak również referowali to powodowie - byli pewni, że mimo wzrostu kursu franka spłata rat będzie powodowała zmniejszenie się pozostałego salda do zapłaty. (...)W konsekwencji bowiem bezskuteczności tych postanowień kwota zobowiązania tak banku jak i kredytobiorcy wyrażona byłaby w walucie PLN przy jednoczesnym pozostawieniu oprocentowania opartego o stawkę (...) , właściwą do kredytów w walucie frank szwajcarski. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Chodziło zatem o przedstawienie powodom relacji między złotym a frankiem szwajcarskim w przeszłości oraz prognoz co do ich kursów na przyszłość w szerokiej perspektywie czasowej.

Tak też świadek B. K. nie pamiętała powodów, zaś w swoich zeznaniach odwołała się do procedur banku przy zawieraniu kredytów denominowanych. (...)(...)ta konkretna umowa - choć kredyt denominowany formalnie nie był w czasie(...)w istocie stanowiła prawnie dopuszczalny kredyt walutowy w szerokim tego słowa znaczeniu, nosząc wszelkie cechy kredytu denominowanego wprowadzonego w okresie późniejszym do prawa bankowego . (...)Znane są bowiem formalnie strony umowy, kwota i waluta kredytu (franki szwajcarskie), cel na jaki został(...)(...)(...)bank. głównym elementem konstrukcyjnym umowy kredytu jest oznaczona w umowie kwota środków pieniężnych postawiona do dyspozycji na określony umownie cel,(...)w umowie jest jedynie kwota franków szwajcarskich jako równoważnik kwoty postawionej umownie do dyspozycji w złotych polskich.

Zaproponowano mu zatem kredyt we frankach szwajcarskich i zapewniano go, że z czasem będzie płacił coraz to mniejsze raty, a wysokość raty kredytu w złotych polskich była dużo wyższa niż kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego przekraczał 3 zł/CHF (podczas gdy(...)(...)Właściwy wniosek z faktu związania stopy LIBOR z frankiem szwajcarskim jest taki, że po wyeliminowaniu klauzul indeksacyjnych dalsze obowiązywanie umowy (przyjęcie, że jest to umowa ważna) nie jest możliwe. (...)(...)aneks nie zawiera żadnego odniesienia do dokonanego już pierwotnego przeliczenia kwoty wykorzystanego kredytu na kwotę zadłużenia wyrażoną we frankach oraz do świadczeń spełnianych przez kredytobiorców przed jego zawarciem.