Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Powódka zdecydowała się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, ze względu na niższe raty kredytu. (...)Przedmiotowe postanowienia przyznają bowiem bankowi uprawnienie do określania wysokości kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego bez jakichkolwiek wytycznych, ram czy ograniczeń. (...)U 2011, nr 165, poz. 984-dalej nowela, która weszła w życie 26 sierpnia 2011 r.) miała możliwość spłacania kredytu frankami szwajcarskimi (zmiana regulaminu pozwanego banku od lipca 2009 r.). (...)Samo bowiem zakwestionowanie sposobu wyliczenia kursu franka szwajcarskiego na chwilę uruchomienia kredytu i zapadalności raty kredytu nie oznaczałoby, iż kredyt zawarty przez stronę utraciłby charakter kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego i stałby się kredytem złotowym.

(...)zapłatę 1. ustala, że umowa kredytu numer (...) z dnia 25(...)dnia 28 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty, b. kwotę 7.616,24 CHF (siedem tysięcy sześćset szesnaście franków szwajcarskich 24/100) z ustawowymi odsetkami za(...)dnia 28 grudnia 2018 roku do dnia zapłaty, 3. oddala powództwo(...)(...)(...)spłatę kwoty niewykorzystanej, 2/ niewystarczającą do realizacji celu określonego w umowie o kredyt – zobowiązuję się do dokonania dopłat ze środków własnych,(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

Powodowie mieli w planach spłacać kredyt szybciej, jednak z uwagi na kurs franka nie było to możliwe. (...)Analiza treści umowy wskazuje zatem, iż kredyt był złotówkowy indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Przede wszystkim, doradca kredytowy jako przedstawiciel banku, co wynika z zeznań powodów, przedstawił im kredyt hipoteczny we franku szwajcarskim jako stabilny i najkorzystniejszy z perspektywy oprocentowania i kwoty do zwrotu. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r., dotyczących kredytów walutowych obcych, wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich.

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Do dnia złożenia pozwu powodowie uiszczali raty kapitałowo-odsetkowe na bieżąco – dawniej w polskim złotym, a później we franku szwajcarskim. (...)Kluczowym dla wyliczenia wysokości zobowiązania powodów było odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego, podczas gdy ani umowa kredytu ani stanowiący jej integralną część Regulamin kredytu tj. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność Banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Oferta kredytu indeksowanego została przedstawiona powódce jako korzystna, a doradca oferujący kredyt potwierdzał stabilność waluty franka szwajcarskiego. (...)Kwestionowane klauzule indeksacyjne dają pozwanemu prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego do CHF i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży i kupna franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Jak wynika z poczynionych ustaleń, przedstawiciel banku zapewniał powódkę o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Analizując kwestię utrzymania spornej umowy w mocy należy wskazać, że strony zakładały, że jej przedmiotem będzie kredyt złotowy indeksowany do franka szwajcarskiego, ze stopą procentową właściwą dla tej waluty.

Doradca kredytowy przedstawił powódce wybrany przez siebie produkt - ofertę kredytu złotowego oraz kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (...) Banku S.A. , przy czym ofertę kredytu złotowego przedstawił jako znacznie droższą od oferty kredytu indeksowanego. Poinformował powódkę, iż na skutek wahania kursów walut, rata kredytu oraz saldo kredytu mogą wzrosnąć, jednocześnie akcentując stabilność kursu franka szwajcarskiego. Wskazał, iż on sam posiada kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Od dnia zawarcia Umowy do dnia podpisania aneksu z 20 lutego 2014 r. powódka spłacała kredyt w złotych, zaś po podpisaniu aneksu –we franku szwajcarskim.

Kredyt został zaciągnięty w złotych polskich, zaś indeksowany był do CHF. Przy zawieraniu umowy zapewniano małżonków, że kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego jest bezpieczny, zaś kurs CHF jest stabilny. Kredyt był spłacany przez małżonków, a następnie samego T. S. w złotówkach, a następnie również we frankach szwajcarskich. (...)(...)kształtowaniu wysokości zobowiązania powoda, którego kredyt indeksowany był kursem CHF. Postanowienia(...)ustalaniu wysokości wymaganej spłaty z franka szwajcarskiego na złotówki. (...)Ponadto naruszyły one dobre obyczaje, ponieważ doszło do wykorzystania przewagi kontraktowej banku, który dokonując wcześniej fachowej oceny ryzyka kursowego zabezpieczył swoje interesy, a nie interesy powoda, którego informowano jedynie o stabilności franka szwajcarskiego.

Przed zawarciem umowy powodowi przedstawiono symulację kredytu, omawiane były kwestie różnic kursowych, zmienności kursu franka szwajcarskiego na przestrzeni lat, oprocentowania kredytu. (...)Rachunek rozliczeniowy kredytu prowadzony był we frankach szwajcarskich. (...)Umowę tę należało zatem kwalifikować jako umowę kredytu waloryzowaną kursem franka szwajcarskiego. (...)Podsumowując tę część rozważań należało stwierdzić, że brak było podstaw do uznania umowy za nieważną, ze względu na przydanie jej cech konstrukcyjnych umowy kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego.