Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Mogli natomiast otrzymać kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Prowizja kredytu wynosiła 1,2% kwoty kredytu, tj. 749,25 franków szwajcarskich. (...)Odnosi się to do zarzutu błędnej ocenie treści umowy kredytu mieszkaniowego (...) hipoteczny nr 203- (...) z 27 kwietnia 2006 r., którą to umowę Sąd I instancji, wbrew jej literalnemu brzmieniu, nieprawidłowo zakwalifikował jako kredyt w złotych polskich, a nie kredyt we frankach szwajcarskich. (...)Przede wszystkim umożliwienie kredytobiorcy spłacania należności, od pewnego momentu wykonywania umowy, bezpośrednio we frankach szwajcarskich, nie usuwa źródła abuzywności jakim jest nierównomierne rozłożenie ryzyka.

(...)powodów, bank posiadał w ofercie kredyty mieszkaniowe złotówkowe oraz walutowe – denominowane w walucie EUR, USD i CHF. W pierwszej kolejności przedstawiana była oferta kredytu w złotych, a to klient(...)ofertą decydował się o jaki kredyt i w jakiej walucie wnioskuje. (...)Doradca na etapie wnioskowania o kredyt przedstawiał również przykładową symulację spłaty rat, zarówno we frankach, jak i w złotówkach. (...)W spornej umowie kwotę ustalono na 399.670,00 CHF zaś walutę waloryzacji na CHF. Strona powodowa nie wnosiła przy tym, aby kwotę kredytu wypłacono we franku szwajcarskim. (...)Podnoszone przez stronę powodową zarzuty dotyczące umowy o kredyt hipoteczny waloryzowanej do waluty CHF wynikają, w ocenie Sądu, ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego, na który pozwany bank nie miał żadnego wpływu i z którego to wzrostu nie odniósł żadnej korzyści.

We wcześniejszych latach zaciągali oni także inne zobowiązania, których walutą również był frank szwajcarski. (...)Przyznanie sobie przez pozwanego prawa do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu kupna oraz sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wysokości tzw. spreadu (różnica(...)(...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)(...)kursowych kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego, przy pozbawieniu kredytobiorcy jakiegokolwiek wpływu(...)którejkolwiek z nich władczych kompetencji do kształtowania wysokości świadczeń.

Nadto powódki wniosły o wyliczenie i zwrot nadpłaconych rat kredytu powstałych z tytułu narzuconego przez Bank sposobu spłaty kredytu, stanowiącego nadwyżkę nad kwotami rat(...)wysokości raty przyjęty był kurs franka szwajcarskiego z dnia uruchomienia kredytu. (...)Z umowy wyeliminowany został więc mechanizm przeliczania zobowiązania kredytobiorców na franki szwajcarskie, który to mechanizm zależny był jedynie od polityki banku mogącego swobodnie i bez ograniczeń ustalać kurs franka szwajcarskiego na godzinę 14.50 ( § 7 ust. 1 umowy i § 11 ust. 5 umowy). (...)W niniejszej sprawie pozwany zobowiązany jest zwrócić powódce A. S. różnicę pomiędzy faktycznie pobranymi ratami, a ratami, jakie powinien był pobrać przy przyjęciu kursu sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującego na dzień 18 maja 2007 r., tj. na dzień uruchomienia umowy kredytu. (...)Okoliczność dotycząca zawarcia przez powódkę umowy kredytu hipotecznego waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, jak również zawartych w niej zapisów pozostaje bezsporna.

(...)w którym sąd uznał umowę kredytu denominowanego w walucie frank szwajcarski za nieważną z uwagi na sprzeczność umowy kredytu z naturą stosunku zobowiązaniowego i(...)abuzywność postanowień umownych odnoszących się do indeksacji kredytu; z uwagi na niedopełnienie przez(...)(...)W myśl postanowień umowy kredyt był denominowany (waloryzowany), co oznaczało, że kwota kredytu w CHF lub transzy kredytu miała zostać określona według kursu kupna i sprzedaży dla franka szwajcarskiego, zgodnie z tabelą kursów obowiązującą w banku. (...)Zdaniem Sądu takie postanowienie umowy prowadzi do wniosku, że bank przyznał sobie(...)tak kwoty wypłaconej z tytułu kredytu, jak i rat kredytu waloryzowanego kursem CHF, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (...)Taka redakcja postanowienia umownego przyznaje bankowi prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem CHF przez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego.

Zdaniem Sądu szczególnie istotne było osiągnięcie przez kurs franka poziomu 3,11 zł w 2004 r. i spadek tego kursu w późniejszym okresie (co obrazuje załącznik graficzny). (...)Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Wskazuje na to już ustalenie wysokości odsetek w oparciu o stopę procentową stosowaną na rynku do waluty szwajcarskiej.

Z kolei aneksem nr (...) z 10 stycznia 2012 r. umożliwiono kredytobiorcom regulowanie rat kapitałowo-odsetkowych we franku szwajcarskim (po wejściu w życie tzw. ustawy antyspreadowej). W związku z tym od 23 lutego 2012 r. do 12 sierpnia 2019 r. kredyt był spłacany we frankach szwajcarskich. Ostatecznie powodowie tytułem spłaty kredytu uiścili na rzecz pozwanego banku(...)wysokości zadłużenia wynikającą z umowy kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Na jej podstawie Bank (...) S.A. w W. zobowiązał się udzielić I. i R. M. na cele mieszkaniowe kredytu w kwocie 303.000 zł indeksowanego do waluty obcej (frank szwajcarski), tj. po przeliczeniu wypłaconej kwoty zgodnie z kursem kupna (...) wg (...) Banku (...) S.A. (§ 2 ust. 1 i 2 umowy).

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Przy założeniu, że wypłata kredytu i spłata następowały w złotych polskich bez indeksowania do franka szwajcarskiego, przy niezmienionych warunkach umowy (w tym dotyczących oprocentowania), w okresie od 24 maja 2011 r. do 17 sierpnia 2017 r. suma zobowiązań powodów wynosiłaby 92.047,08 zł. (...)Wymaga bowiem podkreślenia, że w przeciwieństwie do umowy kredytu denominowanego znana była w tym przypadku od początku kwota kredytu w złotych. (...)Problem kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego dotyczy zaś ogółu społeczeństwa – całej rzeszy konsumentów od najniższego poziomu świadomości ekonomiczno-prawnej, której celem było nie obracanie walutą obcą, lecz zaspokojenie podstawowej potrzeby życiowej, jaką jest własne mieszkanie. (...)Banki przekonują, że ryzyko obciążało obie strony, ponieważ frank szwajcarski mógł w kursie do złotego zarówno zmaleć, jak i wzrosnąć.