Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Nie jest nią wartość określona w umowie we franku szwajcarskim, gdyż zgodnie z umową powodowie nie mieli otrzymać (i nie otrzymali) do dyspozycji kwoty określonej w tej walucie. (...)(...)zaprzeczyła, by strony zawarły umowę kredytu w walucie polskiej oprocentowaną z(...)także, by umowa uprawniała bank do dowolnego kształtowania kursu franka szwajcarskiego przy przeliczaniu kwoty kredytu na złote przy uruchomieniu kredytu oraz złotych na franki szwajcarskie przy jego spłacie. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta jest jedynie jako wskaźnik waloryzacji poszczególnych rat podlegających spłacie. (...)Ryzyka Systemowego z dnia 21 września 2011 r. dotyczących kredytów walutowych wskazano, że nawet najbardziej staranny konsument nie był w stanie przewidzieć konsekwencji ekonomicznych kredytu hipotecznego we frankach szwajcarskich, który był proponowany przez banki,(...)

Umowa ta jest umową kredytu hipotecznego, indeksowanego kursem waluty frank szwajcarski ( (...) ). (...)G. M. Bank zaproponował również kredyt indeksowany kursem franka. (...)W § 1 umowy strony oświadczyły, że Bank udziela Kredytobiorcom kredytu w kwocie 278.300 zł indeksowanego kursem (...) (franka szwajcarskiego). (...)Umowa bowiem przewidywała dokładnie i jednoznacznie w jaki sposób zostanie ustalony kurs franka szwajcarskiego użyty do przeliczeń.

Zapewnienia o stabilności kursu franka szwajcarskiego nie były adekwatne do faktycznych możliwości przewidzenia wahań kursu walutowego i mogły wywoływać fałszywe przekonanie, że kurs tej waluty utrzyma się przez cały okres spłaty kredytu. (...)Przyznanie kredytobiorcy ustawowego uprawnienia do spłaty kredytu w walucie waloryzacji (z którego powódka skorzystała) nie zmienia faktu, iż przeliczanie kwoty kredytu z PLN na franki szwajcarskie zostało dokonane na podstawie kursu tej waluty, co do którego bank nie ujawnił choćby(...)(...)Oświadczenie administratora złożone zgodnie z art. 27 rozporządzenia przewiduje, że LIBOR jest obliczany dla euro, dolara amerykańskiego (USD, franka szwajcarskiego (CHF) funta brytyjskiego (GBP) oraz jena japońskiego (JPY). (...)Dopiero umocnienia się kursu franka w 2011 roku oraz uwolnienie minimalnego kursu CHF do euro 15 stycznia 2015 r. sprawiły, że ryzyko kursowe związane z kredytami frankowymi w pełni się uwidoczniło.

Kredytobiorcom została przedstawiona symulacja, która była skonstruowana w taki sposób, że nie wywołała obaw przed zaciągnięciem kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)(...)Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu. Powodowie mieli natomiast spłacać kredyt w złotówkach, według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty.

Pracownik banku poinformował ich, że nie mają zdolności do zawarcia umowy kredytu w złotówkach w takiej kwocie, natomiast mają zdolność do zawarcia kredytu we frankach szwajcarskich. Powiedział im, że rata kredytu będzie obliczana na podstawie oprocentowania L. i kursu franka szwajcarskiego, ale wahania kursu będą niewielkie ponieważ jest to stabilna waluta. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie. (...)Stanowi ona jedną z wielu spraw wniesionych przez pełnomocnika powodów do sądu w związku z klauzulami niedozwolonymi w umowach kredytu indeksowanych/denominowanych do franka szwajcarskiego i nie jest od nich bardziej skomplikowana pod względem faktycznym bądź prawnym.

Sam fakt rzekomego zawarcia w Umowie postanowień nieuzgodnionych indywidualnie z Powodem (dotyczących sposobu ustalania kursu waluty franka szwajcarskiego) nie przyczynił się do pogorszenia się sytuacji ekonomicznej Powoda. Do ewentualnego pogorszenia sytuacji ekonomicznej Kredytobiorcy przyczynił się wzrost kursu franka szwajcarskiego, który był jednak powszechny i miał zasięg globalny. (...)Wartość ta była ustalona w odniesieniu do ceny franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wypłaty kredytu. Powodowie mieli natomiast spłacać kredyt w złotówkach, według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty.

Ostatecznie powodowie udali się (...) Banku , gdzie po negatywnej weryfikacji zdolności kredytowej dla kredytu złotówkowego pracownik banku zaproponował im kredyt we frankach. (...)Przedstawiciel banku nie tłumaczył powodom, czemu służy waluta franka w umowie. (...)Strony określiły również sposób ustalenia salda zadłużenia oraz spłaty kredytu poprzez odwołanie się do kursów franka szwajcarskiego. (...)W tym czasie nie istniały żadne obiektywne okoliczności, pozwalające uznać, że kurs franka szwajcarskiego gwałtownie wzrośnie.

(...)(...)Sięgnięcie do takich informacji oznaczałoby co najmniej wskazanie kredytobiorcy, że w ciągu kilku lat przed zawarciem umowy kurs franka szwajcarskiego nie był stabilny. (...)Mechanizm ustalania przez pozwanego kursu franka szwajcarskiego przewidziany w umowie kredytu hipotecznego zawartej między stronami pozostawiał pozwanemu swobodę w ustalaniu tego kursu dla potrzeb przeliczenia zarówno kwoty kredytu jak i rat kapitałowo –odsetkowych z waluty obcej na walutę polską. (...)(...)miał swobodę w ustalaniu kursu franka szwajcarskiego dla potrzeb przeliczenia kwoty kredytu oraz kwoty rat kapitałowo –odsetkowych na walutę polską, niedozwolony charakter tej części klauzuli denominacyjnej jest wystarczający do wyeliminowania z umowy całości mechanizmu denominacji.