Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Doradca kredytowy zaproponował skorzystanie z oferty kredytu walutowego zaciągniętego we franku szwajcarskim u poprzednika prawnego pozwanego (...) Bank S.A. z siedzibą w K. . (...)O atrakcyjności produktu w postaci umowy kredytu indeksowanego do CHF zapewniał powoda doradca kredytowy – kobieta o imieniu A. , która wskazywała na niewielkie ryzyko wahania kursu franka szwajcarskiego. (...)Harmonogram spłat został sporządzony w walucie franka szwajcarskiego (CHF). (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez J. W. (1) rat.

Z uwagi na większą atrakcyjność produktu zaoferowanego w walucie franka szwajcarskiego, powodowie zdecydowali się na kredyt indeksowany do tej waluty. (...)Stało się to zauważalne zwłaszcza od 2015 roku, kiedy to Szwajcarski Bank Narodowy uwolnił kurs franka szwajcarskiego, powodując jego skokowe wzmocnienie względem innych walut, w tym złotówki. (...)Wspomniany wzrost ceny franka szwajcarskiego miał relatywne przełożenie na wysokość spłacanych przez kredytobiorców rat. (...)Ponadto nie wyjaśniono kredytobiorcom, jakie skutki dla wysokości ich zobowiązania wystąpią w sytuacji, gdy dojdzie do znacznej zmiany kursu franka szwajcarskiego.

Jednocześnie zaproponowano im zaciągnięcie kredytu powiązanego z walutą obcą – frankiem szwajcarskim, przedstawiając go jako rozwiązanie korzystniejsze i zapewniając o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty. (...)W umowie o kredyt denominowany we frankach szwajcarskich (CHF), kwota kredytu jest wyrażona we franku szwajcarskim i zostaje wypłacona w walucie krajowej, według określonego kursu kupna danej waluty. (...)Powodowie mieli również bezpośrednią możliwość spłacania kredytu we frankach szwajcarskich (pkt 8 ust. 8 umowy) i w tej walucie kredyt spłacali. (...)W umowie strony wprost wskazały na kwotę kredytu i walutę kredytu, którą była waluta szwajcarska, a mianowicie w pkt 1 tej umowy wyraźnie wskazano, iż kwotą kredytu jest 297.649,59 CHF (franków szwajcarskich).

Pozwani dokonywali spłaty kredytu godząc się na to, aby(...)wysokości stanowiącej równowartość raty spłaty kredytu w walucie, w której udzielony został kredyt, tj. (...) , przy zastosowaniu(...)(...)Pozwani natomiast nigdy nie podjęli inicjatywy, aby dokonywać spłat rat kredytu we frankach z wykorzystaniem konta walutowego, nawet wtedy gdy kurs franka szwajcarskiego znacząco wrósł. (...)(...)zakwestionowali ustalenia Sądu Okręgowego odnośnie do udzielenia przez pracowników powoda informacji(...)(...)Kredyt udzielony pozwanym miał charakter kredytu denominowanego do waluty innej niż waluta polska, a konkretnie do franka szwajcarskiego.

(...)obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu, zaś spłata kredytu następuje w walucie krajowej; 3. w kredycie walutowym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej(...)(...)Zawarta pomiędzy stronami sporu umowa nie przewidywała bowiem możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Logicznym jest bowiem i zgodnym z zasadami doświadczenia życiowego, że gdyby kredyty indeksowane lub denominowane do walut obcych były uważane za ryzykowne, z pewnością zawieranie tego typu umów nie byłoby tak powszechne. (...)Celem bowiem tej ustawy było umożliwienie kredytobiorcom spłat kredytu bezpośrednio w walucie do której kredyt był indeksowany lub waloryzowany.

Nikt nie zakładał, że kurs franka może wzrosnąć do 4 zł, więc taka informacja nie była przekazywana klientom. (...)Powódka od początku spłacała kredyt we frankach szwajcarskich, przy czym początkowo kupowała walutę w kantorze i wpłacała ją bezpośrednio w kasie banku, a w późniejszym okresie nabywała walutę w internetowym kantorze (...) i zakupione franki przelewała na konto w banku. (...)Średni kurs (...) franka szwajcarskiego na ten dzień wynosił 3,7577 zł, natomiast na chwilę zamknięcia rozprawy wynosił on 4,3310 zł. (...)Nie miała więc świadomości tego, że kurs franka szwajcarskiego może wzrastać i to w sposόb praktycznie nieograniczony.

Przed zawarciem umowy powód porównywał oferty różnych banków, został również poinformowany przez pracownika strony pozwanej o możliwości zaciągnięcia kredytu w złotówkach lub kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, w tym spłacanego bądź w ratach malejących bądź annuitetowych. (...)W okresie tym kurs franka szwajcarskiego wzrósł jedynie o ok. 13,68 %. (...)Zważyć należy, że nawet sięgający 70% wzrost kursu franka szwajcarskiego stanowi sytuację objętą zwykłym ryzykiem umownym w przypadku zawierania kredytów denominowanych w walucie obcej. (...)Tak sformułowane roszczenie zmierza do przewalutowania kredytu wg jednego z najniższych kursów franka szwajcarskiego, nie uwzględniając przy tym w żaden sposób interesów strony pozwanej.

(...)siebie tabelach, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu i wysokości całej wierzytelności poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)(...)(...)bowiem pozwany zastrzegł sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem (...) poprzez wyznaczanie w tabeli kursowej kursu sprzedaży franka szwajcarskiego, nie wskazując w umowie kryteriów czy przesłanek ustalania kursu. (...)(...)wysokości kwoty wypłaconej jako kapitał kredytu, a następnie określanej w złotych(...)przychodów banku nie sprowadzały się do prostej różnicy między stosowanymi kursami kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego. (...)Przepis ten w żaden sposób nie może być potraktowany jako przepis dyspozytywny, który mógłby zastąpić postanowienia umowne kredytów indeksowanych lub denominowanych do kursów walut obcych i zastąpić postanowienia umowne uznane za abuzywne.