Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jego zdaniem, powódka zawierając umowę w roku 2008r. musiała również zdawać sobie sprawę z tego, że zawiera umowę w okresie historycznie niskich kursów franka szwajcarskiego. (...)Pozwany stwierdził nadto, że faktyczną przyczyną pozwu jest realny spadek wartości złotówkowy w stosunku do franka szwajcarskiego. (...)Jako konsument, a zatem słabsza strona obrotu gospodarczego polegała na zapewnieniach pracowników pozwanego Banku, którzy wielokrotnie podkreślali stabilność kursu franka szwajcarskiego. (...)Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe w sposób nie budzący wątpliwości wykazało, iż pozwany Bank nie poinformował powódki w sposób wyczerpujący i rzetelny o możliwych do wystąpienia konsekwencjach wzrostu kursu franka szwajcarskiego.

Bank, aby mógł udzielić kredytu indeksowanego kursem CHF musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Sąd w niniejszym składzie podziela ten kierunek orzecznictwa, który prezentuje pogląd, że indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu. (...)W tej sytuacji nie można postawić bankowi zarzutu, że nie poinformował powoda o możliwości tak znacznego wzrostu kursu franka szwajcarskiego, jaki faktycznie miał miejsce. (...)Poniesienie ryzyka kursowego związanego z możliwością zmiennej wartości franka szwajcarskiego było rekompensowane przez zastosowanie niższej stopy procentowej.

Przyznał, iż strony zawarły umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Wskazał na ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego (...) S.A. Spółki Akcyjnej Oddziału w Polsce, jako najbardziej atrakcyjną, a jednocześnie jedyną dostępną dla powódki ofertę kredytu złotowego. (...)Pracownik Banku zaproponował ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)ryzyku kursowym związanym z zaciągnięciem kredytu indeksowanego, tj. o możliwości wahań kursu franka szwajcarskiego i wpływu tych wahań na(...)okazał wykres z historycznymi kursami franka, z którego wynikało, że wahania(...)przy czym zapewnił powódkę, że frank szwajcarski jest stabilną walutą.

Kredyt denominowany został udzielony w złotych w kwocie, stanowiącej równowartość 127.648,71 CHF (§ 1 ust. 1 CSU). (...)(...)wyrażonych w walucie obcej, 3/ do przeliczeń wysokości rat kapitałowo-odsetkowych spłacanego kredytu stosuje się kurs sprzedaży danej(...)(...)Sama kwota kredytu (w CHF) nie była uzgodniona indywidualnie, ponieważ ustalenia określonej kwoty franków szwajcarskich dokonał pozwany bank – kredytobiorca(...)z konsumentem – podanie kwoty kredytu w walucie obcej było konieczne z uwagi na konstrukcję kredytu denominowanego i nie wynikało z woli(...)(...)Klauzula ryzyka kursowego w umowie kredytu denominowanego w walucie obcej określa samą kwotę kredytu, czyli najistotniejsze postanowienie umowy kredytu.

(...)(...)Ostatecznie po rozmowie z pracownikami banku (...) zdecydował się na kredyt hipoteczny indeksowany kursem franka szwajcarskiego ( (...) ) w Banku (...) , który został przedstawiony jako korzystny z uwagi na stabilną walutę franka szwajcarskiego i niską ratę. (...)W dokumencie znajdowała się symulacja wysokości raty kapitałowo-odsetkowej przy założeniu, że kurs franka szwajcarskiego wzrośnie o wartość stanowiącą różnicę między maksymalnym i minimalnym kursem franka szwajcarskiego z okresu ostatnich 12 miesięcy ( dowód: informacja z 06.11.2007 r. k. 68-69). (...)Spłata kredytu, ustalonego w § 2 umowy kredytowej w złotych polskich, miała następować we frankach szwajcarskich z zastosowaniem kursu sprzedaży franka obowiązującego w dniu płatności raty kredytu, zgodnie z tabelą kursów walut obcych obowiązującej w banku (§ 7 ust. 1 umowy kredytowej).

Waluta i kwota kredytu wyrażone są we frankach szwajcarskich. (...)Otóż celem wprowadzenia mechanizmu waloryzacji do umowy kredytu było odniesienie wartości świadczeń stron do miernika innego niż złoty polski, w tym wypadku do waluty zagranicznej – franka szwajcarskiego. Sama waloryzacja do franka szwajcarskiego, jako indywidualnie uzgodniona między stronami, nie może być kwestionowana. (...)Po pierwsze, sąd nie podziela poglądu, by bank – kredytodawca mógł dowolnie ustalać wysokość kursu kupna franka szwajcarskiego.

W celu uzyskania oferty kredytu na ten cel zgłosili się do pośrednika kredytowego, który zaoferował im kredyt indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)Doradca kredytowy nie prezentował informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego ani nie informował, że kurs franka szwajcarskiego może się wahać w sposób nieograniczony (przesłuchanie powodów: E. Ż. – k. 336v.-337 i T. Ż. – k. 337) . (...)Z materiału dowodowego wynika, że kredytobiorcy wyrazili zgodę na udzielenie kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Natomiast wartość franka szwajcarskiego przyjęta została jedynie jako wskaźnik indeksacji wypłaconej kwoty kredytu i poszczególnych rat podlegających spłacie.

Jako walutę kredytu wybrali frank szwajcarski ( (...) ). (...)Na jej podstawie Bank zobowiązał się udzielić powodom kredytu denominowanego w walucie obcej (frank szwajcarski) pozostawiając do ich dyspozycji równowartość 292.611,56 CHF (§ 2 pkt 1 (...) ). (...)W orzecznictwie utrwalony jest pogląd, że zarówno kredyty denominowane, jak i indeksowane do kursu waluty obcej, są kredytami w walucie polskiej. (...)Z uwagi na powyższe trafnie Sąd pierwszej instancji przyjął, że skutkiem stwierdzenia nieważności całej umowy jest brak oparcia w umowie spełnienia przez powodów świadczenia w kwocie 27.227,43 franków szwajcarskich ( art. 410 § 1 k.c. w zw. z art. 405 k.c. ).