Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)naruszenie zasady swobody kontraktowania prowadzące do nieważności umowy jako sprzecznej z(...)przeliczeniem ze swobodnie ustalonych uprzednio franków szwajcarskich bez miarodajnej kontroli sposobu określenia(...)(...)Bank udzielił finansowania we frankach szwajcarskich, w jedynie wypłata nastąpiła w PLN. Spłata także następować miała w CHF, po przeliczeniu złotych polskich. (...)Nie posiadali świadomości w jakim celu doszło uprzednio do przeliczenia wypłacanej im kwoty w PLN na franki szwajcarskie. (...)Rozważania te znajdują odpowiednie zastosowanie do kredytów denominowanych.

Bank na podstawie przedmiotowej umowy udzielił pozwanym kredytu denominowanego kursem franka szwajcarskiego w wysokości 342 622,20 CHF zł na okres 30 lat (§ 1 ust. 1 i 2). (...)Dotyczyło to przede wszystkim franka szwajcarskiego (CHF). (...)Umowa kredytu nie mogła być traktowana jako kredyt w walucie obcej, ale w walucie polskiej denominowanej do franka szwajcarskiego. (...)Strony określiły więc wysokość kredytu oraz należnych odsetek we frankach szwajcarskich, we frankach szwajcarskich wyrażono także wysokość hipoteki.

(...)(...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

Sygn. akt V ACa 555/22 UZASADNIENIE Powodowie A. K. i I. K. domagali się uznania za nieważne postanowień umowy kredytu hipotecznego nr (...) zawartej dnia(...)waloryzujących zobowiązanie kredytobiorcy w stosunku do waluty obcej (franków szwajcarskich), tj. § 1 oraz(...)(...)Podkreślił, że kredyt został udzielony powodom w złotych polskich, a nie w walucie obcej – franku szwajcarskim. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (frank szwajcarski). (...)(...)przez (...) Bank (...) S.A kredytu mieszkaniowego (...) (OWU, k.111 –(...)(k.25) nie wynika, że walutą kredytu i kwotą oddaną do dyspozycji powodów był frank szwajcarski, a powodowie uprawnieni byli do spłaty kredytu w jego walucie już od samego początku obowiązywania umowy.

W uzasadnieniu swojego żądania strona powodowa podała, że zawarła z pozwanymi umowę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)(...)– która to operacja prowadziła do ustalenia wysokości zobowiązania kredytobiorców –(...)CHF miały być liczone odsetki, kredyt miał być zgodnie z umową(...)(...)W kontekście powyższego, waluta franka szwajcarskiego miała charakter waloryzacyjny. (...)Powyższe daje podstawy do uznania, że waluta franka szwajcarskiego w tej konkretnej umowie miała charakter waloryzacyjny.

W kredycie nawiązującym do franka szwajcarskiego raty były najniższe. (...)Powodom nie wyjaśniono roli franka szwajcarskiego w umowie. (...)Powodowie otrzymywali harmonogramy spłaty, w których wysokość raty była wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Ryzyko banku ujawnia się przy spadku kursu waluty i w najbardziej skrajnym wypadku zmaterializuje się w momencie spadku kursu franka szwajcarskiego do zera.

Walutą waloryzacji były franki szwajcarskie (CHF). (...)(...)dopiero w miarę wzrostu kursu franka szwajcarskiego do złotówki, czego konsekwencją był dramatyczne(...)(...)Wskutek zastrzeżenia w umowie, że kwota udzielonego kredytu (wynosząca 810.000 zł) podlega waloryzacji kursu franka szwajcarskiego wzrost kursu franka szwajcarskiego prowadził do dramatycznego wzrostu wysokości zobowiązania pozwanych wyrażonego w złotych. (...)Nie ma natomiast podstaw do uznania, że strony zawarłyby sporną umowę z takim oprocentowaniem gdyby nie miała ona przewidywać waloryzacji przy zastosowaniu kursu franka szwajcarskiego do złotego (por. art. 58 § 3 k.c. ).

Kurs franka wynosił wówczas ok. 2,40 zł. (...)(...)2 umowy bank udzielił powodom kredytu w kwocie 450 000,00 zł denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF, na(...)10 czerwca 2005 r. r. do dnia 8 czerwca 2035 r.(...)w Banku w dniu wykorzystania kredytu lub transzy kredytu”. (...)Znaczna zmiana kursu i umocnienie franka szwajcarskiego względem innych walut tworzy wzrost obciążenia kredytobiorców w sposób korzystny dla banku, który na tym etapie nie ponosi odpowiednich nakładów na zakup waluty obcej. (...)W chwili zawarcia umowy nie obowiązywał jeszcze art. 69 ust. 2 pkt 4a , zgodnie z którym umowa kredytu powinna określać w przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska, szczegółowe zasady określania sposobów i terminów ustalania kursu wymiany walut.