Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podczas wizyty we wskazanym banku jego pracownica powiedziała powodom, że z uwagi na wysokość raty najlepszy będzie dla nich kredyt we frankach szwajcarskich (CHF), który jest walutą stabilną. (...)Innymi słowy, odwołanie się w umowie do franka szwajcarskiego stanowiło w istocie klauzulę waloryzacyjną. (...)W świetle powyższego sąd pierwszej instancji zważył, że wpisany w konstrukcję umowy mechanizm indeksacji, służący do przeliczania franków szwajcarskich na złote i odwrotnie, był niejasny i nie poddawał się weryfikacji. (...)Wykonywanie umowy bez zachowania mechanizmu waloryzacji kursem franka szwajcarskiego wiązałoby się z zasadniczą zmianą jej charakteru prawnego, stanowiącego gospodarczą i prawną przyczynę jej zawarcia przez obie strony.

Tymczasem umowa kredytowa w sprawie niniejszej poprzez indeksację odnosi wysokość spłacanej kwoty do kursu franka szwajcarskiego (CHF). (...)Naliczanie odsetek według korzystniejszej stopy procentowej (dzięki finansowaniu kredytu we frankach) było możliwe (z punktu widzenia banku) jedynie w przypadku przeliczenia wierzytelności kredytu na franki. (...)Nie można również stawiać pozwanemu bankowi zarzutu nieprzewidzenia zdarzeń przyszłych, np. uwolnienia kursu franka przez szwajcarski bank centralny na początku 2015 r. i wywołaną wówczas gwałtowną zwyżką kursu. (...)Oświadczenie administratora złożone zgodnie z art. 27 rozporządzenia przewiduje, że LIBOR jest obliczany dla euro, dolara amerykańskiego (USD, franka szwajcarskiego (CHF) funta brytyjskiego (GBP) oraz jena japońskiego (JPY) – (...) .

Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich, a wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu.(…) Podkreślamy jednak, że zaciągając(...)(...)W dniu 24.09.2007 r. strony zawarły aneks do umowy kredytu, którym kwota kredytu została podwyższona do 183.820 zł. (...)Brak jest podstaw do uznania umowy kredytu za bezwzględnie nieważną. Zawieranie umów kredytu powiązanych z walutą obcą (indeksowanych i denominowanych) jest i było dopuszczalne w świetle art. 353 1 k.c. i art. 69 ustawy Prawo bankowe w brzmieniu obowiązującym w dacie zawarcia umowy.

Walutą kredytu miał być frank szwajcarski. (...)Obecnie powód dokonuje zakupu waluty franka szwajcarskiego w kantorze internetowym (protokół przesłuchania powoda W. W. w charakterze strony, k. 579v-579v). (...)(...)opracowania pt. „Wybrane zagadnienia dotyczące kredytów walutowych w kontekście publikacji „Studia(...)„Ekonomiczne konsekwencje wykładni TSUE ws. kredytów indeksowanych do franka szwajcarskiego zgodnej z opinią Rzecznika Generalnego” (k. 381-385v), opracowania prof. dr hab. (...)(...)postanowieniach pozwany przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości salda kredytu, jak również wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, poprzez dowolne, niczym nieograniczone wyznaczanie w tabelach kursów kupna lub sprzedaży franka szwajcarskiego.

Umowa kredytu, w tym także umowa kredytu indeksowanego i denominowanego w walucie obcej zostały uregulowane w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997 r. (...)W ocenie Sądu, istotne jest rozróżnienie kredytów indeksowanych od kredytów denominowanych (w niniejszej sprawie kredyt miał charakter indeksowany co wynika z samej treści umowy). W umowie kredytu denominowanego waluta obca wyraża wartość zobowiązania pieniężnego, a określony w takich umowach sposób oddania kwoty kredytu do dyspozycji kredytobiorcom poprzez dokonanie jej przelewu na rachunek bankowy odnosi się jedynie do wykonania zobowiązania banku. (...)Powodowy bank nie przedstawił bowiem do akt sprawy żadnego dowodu świadczącego o tym, iż przy zawieraniu umowy okazano pozwanym wykresy dotyczące zmiany kursu franka szwajcarskiego na przestrzeni lat, które zobrazowałyby,(...)

Kredyt był indeksowany do waluty obcej – franka szwajcarskiego (CHF), a okres kredytowania wynosił 480 miesięcy. (...)Wskazano pozwanym, że wzięcie kredytu we frankach szwajcarskich jest dogodnym i bezpiecznym rozwiązaniem z uwagi na dobry i stabilny kurs tej waluty. (...)W sprawie bezspornym było, że w dniu 19 czerwca 2008 r. strony zawarły umowę kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty franka szwajcarskiego. (...)Postanowienia umowy nie przewidywały, że aktualny kurs franka szwajcarskiego ustalony przez bank zgodnie z tabelą pozostawał w relacji do aktualnego kursu franka szwajcarskiego np. opublikowanego przez Narodowy Bank Polski.

Powódce przedstawiono ofertę kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, który generował wyższą zdolność kredytową. (...)Zawierały one bowiem oceny prawne związane z problematyką umów kredytu indeksowanego i denominowanego w ogólności bądź dotyczyły wykładni(...)żaden sposób nie przyczyniały się do wyjaśnienia okoliczności rozpatrywanego przypadku. (...)(...)dniu wydania, jak i umów kredytu denominowanego w walucie obcej, w których wartość kwoty kredytu jest wyrażona w walucie obcej,(...)(...)(...)w ramach którego zobowiązywałyby się do zakupu określonej ilości waluty po(...)ceny rynkowej, lecz uzależniły wielkość kredytu należnego do spłaty od, przynajmniej w założeniu, zbliżonego do powszechnie dostępnego kursu waluty, do której kredyt był waloryzowany tj. franka szwajcarskiego.

(...)naruszenie zasady swobody kontraktowania prowadzące do nieważności umowy jako sprzecznej z(...)polskich z jednoczesnym przeliczeniem na franki szwajcarskie bez miarodajnej kontroli sposobu ustalenia(...)(...)Bank udzielił finansowania we frankach szwajcarskich, w jedynie wypłata nastąpiła w PLN. Spłata także następować miała w (...) , po przeliczeniu złotych polskich. (...)Nie mieli świadomości w jakim celu dochodzi do przeliczenia wypłaconej im kwoty w PLN na franki szwajcarskie. (...)Zważyć należy bowiem, iż powodowie wnioskowali o udostępnienie kwoty w PLN, która po wypłacie została przeliczona przez stronę pozwaną na franki szwajcarskie.