Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zdaniem Sądu Okręgowego powódka sprostała również obowiązkowi, od którego uzależnione jest uzyskanie ochrony wizerunku. (...)Gdy chodzi wreszcie o naruszenie wizerunku, jest poza sporem jego wykorzystanie bez zgody powódki. (...)U. nr 24, po. 83 ze zm.) nie wymaga jednak zezwolenia na rozpowszechnianie wizerunku osoby powszechnie znanej, gdy wizerunek wykonano w związku z pełnieniem przez nią funkcji publicznych. (...)Wizerunek powódki został więc w pewnym stopniu przetworzony, z naruszeniem prawa każdej osoby do samookreślenia swego wizerunku, w tym zachowania jego integralności (por.

Przedmiotem rozpoznania pozostaje tu wyłącznie zarzucany obwinionemu czyn zakwalifikowany jako wykroczenie z art. 141 k.w., polegający na umieszczeniu w miejscu publicznym billboardu zawierającego opisany w zarzucie wizerunek. (...)Rysunek oznacza "kontur, zarys, kształt bądź wizerunek czegoś" ( Słownik języka polskiego... , , s. 890). (...)Nie ulega przecież wątpliwości fakt, iż człowiek o minimalnej choćby wrażliwości nie chce być narażony na oglądanie wizerunków zmasakrowanych ciał, zwłok, rozczłonkowanych płodów, krwi, ran, okaleczeń i temu podobnych obrazów epatujących nadmiernym okrucieństwem.

Sąd I instancji bezzasadnie przedłożył zeznania tego świadka, które mogły być obarczone pomyłką popełnioną podczas porównania wizerunku osoby odbierającej korespondencję z wizerunkiem widniejącym na dowodzie osobistym ( wizerunki te mogły być jedynie w(...)

Uważa apelujący, iż sąd ten nie powinien mieć wcale takiej pewności, iż zabezpieczony przez fotoradar wizerunek kierującego pozwalał w nim rozpoznać(...)(...)formie niewielkich rozmiarów czarno-białego wydruku wizerunek twarzy kierującego jest mało wyraźny i nie pozwala nawet na porównanie z wizerunkiem twarzy obwinionego pozyskanym z ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych (k. 6).

Zdjęcie wskazane wówczas przez T. D. obrazowało bowiem postać oskarżonego M. S. i tylko omyłkowo opisano je jako wizerunek T. W. . (...)Otóż podczas kolejnego okazania tablic poglądowych w dniu 24 kwietnia 2012 r. pokrzywdzony stwierdził, że o ile z uwagi na upływ czasu ma pewne problemy z rozpoznaniem wizerunku sprawcy, to byłby swego wskazania całkowicie pewien, gdyby usłyszał jego głos. (...)(...)zapamiętać, opisać i następnie rozpoznać wizerunek sprawców przestępstwa, jakie miało być popełnione na jego szkodę w dniu 10 kwietnia 2001 r.

W jego ocenie, takie zachowanie (...) Ż. nie licuje z wizerunkiem (...) (wydruk publikacji – k. 41-42; także k. 213-214). (...)Działania te, psuły zarówno jej wizerunek jak i (...) , miały duży oddźwięk i były szeroko komentowane. (...)W doktrynie wskazuje się na dwoisty charakter prawa do wizerunku i związane z tym odmienne reżimy ochrony prawnej tego prawa (zob. przede wszystkim: T. Grzeszak, Prawo do wizerunku i korespondencji, w: System Prawa Prywatnego, t. 13. (...)Jest to ochrona przed formalnym naruszeniem wizerunku, łącząca się ściśle z monopolem eksploatacyjnym wizerunku przyznanym jednostce przez przepisy prawa autorskiego.

Dobrem chronionym jest w tym przypadku autonomia każdej osoby w zakresie swobodnego rozstrzygania, czy i w jakich okolicznościach jej wizerunek może być publicznie rozpowszechniony. (...)(...)Ż. w postaci prawa do wizerunku, bowiem pozwane wykorzystały fotografię powódki bez jej zgody, a więc rozpowszechniły jej wizerunek naruszając w ten sposób dyspozycję art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych . Jak zauważył Sąd, do utrwalenia i opublikowania wizerunku powódki doszło w istocie przy wykorzystaniu jej podeszłego wieku i zaufania jakim obdarzyła B. K. (1) . (...)Dokonana zaś przez pozwane anonimizacja była na tyle słaba, że nie pozwalała uznać, iż nie doszło do opublikowania wizerunku powódki z możliwością identyfikacji osoby fizycznej.

Teza orzeczenia: Przesłanki odpowiedzialności za popełnienie wykroczenia z art. 92a kw

W. wysłano wniosek o udostępnienie danych K. K. z ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych w celu porównania wizerunku osoby z fotografią sprawcy wykroczenia. Wizerunek z fotografii był zgodny z wizerunkiem obwinionego.