Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Szczegółowa analiza treści wypowiedzi świadka w toku ww. czynności nie pozwala więc na odmienne zwartościowanie wyników zaprezentowanych jej zdjęć zawierających wizerunek oskarżonej. (...)Bezspornym jest, co precyzyjnie wskazuje Sąd Rejonowy na kartach pisemnego uzasadnienia, że zeznania U. G. w części opisującej wizerunek osoby biorącej od niej ową korzyść materialną nie odnoszą się do osoby oskarżonej. Nie tylko wiek kobiety opisywanej przez świadka różnił się od wieku oskarżonej, ale zaprezentowany przez pokrzywdzoną opis jej wyglądu generalnie nijak nie przystawał do wizerunku oskarżonej z tamtego okresu. (...)Skarżący zdaje się nie dostrzegać ewidentnych różnic w wizerunku obu pań.

Teza orzeczenia: ukaranie

Jest to wizerunek Z. Ś. dowód: zdjęcie z opisem k. 4, 40a; wyjaśnienia Z. Ś. k. 35-36; zdjęcie Z. Ś. k.11; zdjęcie E. Kim Ś. k. 16; rozpoznanie k. 40; W dniu 24 października 2012 r. (...)(...)wyjaśnienia Z. Ś. k. 35-36; Wizerunek E. K. (...) Ś. znacząco odbiega od wizerunku Z. Ś. , nawet w postaci fotografii sporządzonej w dniu 12 października 2012 r. o godz. 14: 38:40 we W. na ul. (...) przy użyciu urządzenia kontrolno pomiarowego. (...)W ocenie Sądu porównanie wizerunku E. K. (...) Ś. do wizerunku osoby kierującej samochodem marki B. o numerze rejestracyjnym (...) w dniu 12 października 2012 r. o godz. 14:38:40 we W. na ul. (...) przeczy tym wyjaśnieniom. (...)Także nie można przywiązywać nadmiernej wagi do takiego elementu jak chociażby przedstawiany uprawnionemu wizerunek kierowcy.

A. P. (2) twierdziła, że dokonując rozpoznania, porównywała okazany wizerunek ze zdjęciem oskarżonej, jakie pokazały jej ekspedientki bezpośrednio po odzyskaniu przez nią portfela. (...)Można porównać to do sytuacji, w której jakiś sprawca dokonuje przestępstwa mając na sobie kominiarkę, a następnie pokrzywdzonemu ukazane są wizerunki osób w kominiarkach i pokrzywdzony typuje jakąś osobę właśnie dlatego, że osoba ta ma kominiarkę podobną, czy nawet identyczną jak sprawca. (...)Dla wyklarowania tego wywodu wskazać należy na następującą okoliczność: jeśli ktoś do popełnienia przestępstwa użyje charakterystycznego, jedynego w swoim rodzaju przebrania, to nie będzie można zidentyfikować go, porównując jego wizerunek w przebraniu z „ naturalnym ” wizerunkiem (bez stroju). Jeśli jednak osoba taka zostanie złapana „ na gorącym uczynku ”, podczas dokonywania kolejnego przestępstwa i będzie mieć na sobie ten sam, jedyny w swoim rodzaju strój, to porównując jej wizerunek w tym stroju z wizerunkiem, jaki wykreowała przy poprzednim przestępstwie,(...)

Wprawdzie umowa upoważniała sponsora do wykorzystania wizerunku zawodniczki w celach związanych z promocją lub reklamą sponsora, lecz nie to było bezpośrednim celem umowy. (...)Zdaniem Sądu więcej w omawianej umowie cech umowy darowizny niż odpłatnego zlecenia, pomimo nawiązania do możliwości wykorzystania wizerunku w reklamie pozwanego. (...)Do nich należało: używanie na wniosek sponsora dostarczonych koszulek, czapek, spodenek z logo sponsora, dbanie o wizerunek i dobre imię sponsora, promowanie sponsora podczas wydarzeń sportowych. Ponadto sponsorowany wyraził zgodę na podanie przez sponsora do wiadomości publicznej treści punktu 1. przedmiotu umowy oraz wykorzystanie wizerunku oraz wykorzystanie danych osobowych i wizerunku zawodnika w celach związanych z promocją i reklamą sponsora.

Wizerunek ten przedstawia zaś P. K. . (...)W ocenie Sądu zważywszy jednak na kategoryczność wypowiedzi M. S. dotyczącą nie tylko numeru, ale i umiejscowienia wizerunku, który rozpoznał, należało przyjąć, że najprawdopodobniej doszło do błędnego zapisu w protokole okazania numeru wizerunku wskazanego przez świadka. (...)Pokrzywdzony i jego kuzyn nie mieli też żadnych wątpliwości ani w rozpoznaniu wizerunku oskarżonego podczas czynności okazania, ani na rozprawie przed Sądem. (...)(...)tylko numeru, ale i umiejscowienia wizerunku, który rozpoznał, należało przyjąć, że najprawdopodobniej doszło do błędnego zapisu w protokole okazania numeru wizerunku wskazanego przez M. S. , a tym samym należało odmówić uznania tego dowodu za wiarygodny.

(...)w postaci dobrego imienia (wizerunku) i skutkowało utratą zaufania niezbędnego do prowadzenia przez nią działalności gospodarczej. (...)(...)spowodował skutek w postaci pogorszenia wizerunku powodowej spółdzielni w oczach jej(...)spowodowałyby skutek w postaci pogorszenia wizerunku powódki i narażenia jej na(...)(...)Z jego treści wynika, że zarzuca ona pozwanemu naruszenie dóbr osobistych Prezesa Zarządu oraz członków organów statutowych powódki w postaci godności oraz dobrego imienia, które w konsekwencji naruszyły wizerunek i reputację Spółdzielni. (...)Zatem w odniesieniu do osoby prawnej niewątpliwie można mówić o jej dobrym imieniu, reputacji, wizerunku, ale już nie o godności osobistej.

Powódka podnosiła, że zachowanie pozwanej godziło w jej wizerunek oraz cześć, które w oczywisty sposób należy zakwalifikować jako dobra osobiste. (...)Powódka powinna wykazać, że do naruszenia jej dóbr osobistych w postaci czci i wizerunku doszło, albo że nadal dochodzi poprzez bezprawne zachowanie pozwanej, polegające na rozpowszechnianiu przez nią prywatnych zdjęć powódki. (...)Skoro ze strony pozwanej nie było działania o charakterze bezprawnym, zatem nie doszło do naruszenia przez pozwaną dóbr osobistych powódki w postaci jej czci i wizerunku. (...)W ślad za Sądem pierwszej instancji podkreślić trzeba, że powódka w toku całego postępowania nie przedstawiła żadnego obiektywnego dowodu pozwalającego ustalić, ile i jakie fotografie zawierające jej wizerunek , a także na jakim portalu, czy stronie internetowej zostały opublikowane.

Zaznaczyła, że naruszone zostały jej dobra osobiste takie jak: wizerunek, cześć, nazwisko, dobre imię, wiarygodność, reputacja, godność oraz prawo do prywatności, co ma uzasadniać żądanie udzielenia jej stosowanej ochrony. (...)Naruszenie wizerunku polega zaś na przedstawieniu całości lub części sylwetki osoby w sposób pozwalający na jej identyfikację, ale w sposób dla niej niekorzystny. (...)Odnośnie do zarzutu naruszenia dóbr osobistych w postaci nazwiska, wizerunku i prawa do prywatności Sąd pierwszej instancji wskazał, że nie sposób przyjąć, aby zostały one naruszone. (...)W szczególności nie doszło do naruszenia wizerunku powódki przez wykorzystanie, opublikowanie jej zdjęcia bądź naszkicowania jej portretu bez jej zgody.