Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W zawartych umowach o pracę P. S. (1) zobowiązał się do nieprzekazywania osobom trzecim, jak również nieujawniania w żaden sposób oraz do niewykorzystywania w innym celu niż na rzecz pracodawcy, informacji stanowiących tajemnicę firmy pracodawcy. (...)Stosownie do § 2 pkt 4 i 6 tego artykułu, pracownik jest obowiązany w szczególności dbać o dobro zakładu pracy, chronić jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę oraz przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. (...)Z oświadczenia pozwanego z 3 czerwca 2016 r. jednoznacznie wynika, że pozwany rozwiązał z powodem umowę o pracę, gdyż ten prowadził względem pozwanego działalność konkurencyjną w ramach spółki (...) , korzystając przy tym z informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa pozwanego. (...)(...)zakładu pracy oraz zachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę ( art. 100 § 2 ust. 4 k.p. ).

Niewątpliwie powódka wynosząc dokumenty zawierające tajemnicę bankową, naruszyła swoje obowiązki pracownicze. (...)Ostatecznie - w rezultacie postępowania powódki - do ujawnienia tajemnicy nie doszło. (...)Powódka zaś niewątpliwie nie miała na celu wyjawienie tajemnicy bankowej i też na to się nie godziła. (...)Nadto skoro strona pozwana wiąże ryzyko ujawnienia tajemnicy bankowej z wyniesieniem dokumentów poza jej siedzibę wskazać należy, iż materiał dowodowy sprawy wskazuje, że mogła temu zapobiec na co trafnie wskazał Sąd Rejonowy.

(...)wzajemnie) zobowiązała się do zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa (§11 umowy), natomiast zgodnie z załącznikiem nr 1 do umowy o pracę pozwana (powódka wzajemnie) zobowiązała się także do przestrzegania tajemnicy zawodowej i handlowej. (...)Nie budzi przy tym wątpliwości, że do kategorii tej należą tajemnice przedsiębiorstwa. (...)(...)wzajemnie) zobowiązała się do zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa, tj. tajemnicy zawodowej i handlowej. (...)Wobec powyższego należy uznać, że pozwana niewątpliwie miała dostęp do informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 104 pr. bank. tajemnica bankowa obejmuje bowiem wszelkie informacje dotyczące czynności bankowej, uzyskanie w czasie negocjacji, w trakcie zawierania i realizacji umowy, na podstawie której bank tę czynność wykonuje. Co prawda bank ma obowiązek udzielenia informacji stanowiących tajemnice bankową m.in. sądowi, ale wyłącznie w enumeratywnie wymienionych przypadkach. (...)(...)uprawnienia do żądania informacji stanowiących tajemnicę bankową jest prokurator prowadzący postępowanie o przestępstwo lub przestępstwo skarbowe. Co również oczywiste, innego źródła wiedzy, niż (...) Bank (...) i osoby w nim zatrudnione, a więc podmioty obowiązane do zachowania tajemnicy bankowej, nie sposób było sobie wyobrazić odnośnie okoliczności tą tajemnicą objętej.

Sąd powinien rozważyć, czy może tę informację uzyskać w drodze przesłuchania K. K. , czy też powinien w tym zakresie zwolnić ją z zachowania tajemnicy radcowskiej. (...)J. L. w chwili zawierania ugody był aplikantem radcowskim, zatem obejmowała go tajemnica radcowska. Oceniając, czy doszło do naruszenia tajemnicy radcowskiej, przede wszystkim należało wziąć pod uwagę racje samego przesłuchiwanego. (...)J. L. nie powoływał się na tajemnicę radcowską, zatem nie widział konfliktu interesów między tajemnicą zawodową, a dążeniem do prawdy.

(...)i nie ma mowy o tajemnicy ponieważ każda skarga złożona w NRA wchodzi na dziennik celem stosownego rozpoznania i każdy może się z nią zapoznać, a tajemnica dotyczyła Mec. (...)W art. 49 zd. 1 Konstytucji RP „zapewnia się wolność i ochronę tajemnicy komunikowania się”. Tajemnica korespondencji jest dobrem osobistym nie tylko osób fizycznych, lecz również osób prawnych. (...)Jeśli ktoś kieruje korespondencję do określonego adresata, ma prawo oczekiwać, iż ten uszanuje zasadę poufności, a uzyskane z korespondencji informacje, zachowa w tajemnicy. (tak System Prawa Prywatnego, tom 1, prawo cywilne – część ogólna, pod red.

W pierwszy rzędzie należy zauważyć, że przepis art. 2 pkt 2 ustawy o ochronie informacji niejawnych zawiera definicję ustawową pojęcia „rękojmi zachowania tajemnicy” co pozostaje bez bezpośredniego związku z treścią art. 207 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne . Przepis art. 207 ust. 1 ustawy Prawo telekomunikacyjne pozwala pozwanemu ograniczyć pozostałym stronom prawo wglądu do materiału dowodowego, jeżeli udostępnienie tego materiału grozi ujawnieniem tajemnicy przedsiębiorstwa lub innych tajemnic prawnie chronionych. Jest bezsporne, że Raport dotyczący usług SMS został przekazany przez Europejską Grupę Regulatorów z zastrzeżeniem dotyczącym tajemnicy. (...)Fakt udostępnienia informacji określonemu kręgowi podmiotów, np. współpracującym przedsiębiorstwom nie pozbawia ich waloru tajemnicy przedsiębiorstwa, gdyż nie jest to równoznaczne z ich dostępnością przez wszystkich potencjalnie zainteresowanych.

Powódka podkreśliła, że nie naruszyła tajemnicy przedsiębiorstwa, logując się do jego systemu informatycznego poza miejscem pracy i w trakcie zwolnienia lekarskiego. (...)Pozwana podniosła, iż powódka przebywając na zwolnieniu lekarskim wielokrotnie, nie mając ku temu powodów, logowała się do jej systemu informatycznego, sprawdzając dane kontrahentów, marże, zakupy, sprzedaż i inne dane stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. (...)Powódka była zobowiązana do zachowania w tajemnicy, nie ujawniania i nie wykorzystywania (za wyjątkiem używania lub ujawniania za wiedzą i w porozumieniu z organami pozwanej) jakichkolwiek informacji o poufnym charakterze, nabytych w czasie trwania zatrudnienia. (...)Zleceniobiorcę obowiązywała tajemnica handlowa w zakresie uzyskanych informacji handlowych o Spółce.