Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: 1. Turbulencje, których nie da się przewidzieć (niewynikające z obserwowanych chmur CB czy prądów strumieniowych) i które skutkują przekroczeniem przez samolot maksymalnej prędkości niewątpliwie stanowią okoliczności nadzwyczajne zwalniające przewoźnika z odpowiedzialności za wynikłe z nich opóźnienie lub odwołanie lotu. 2. Przewoźnik (...)

Wysuwane przez pozwaną zarzuty o tym, jakoby dokumentacja lotnicza przedstawioną przez pozwaną (co istotne, przewoźnika lotniczego podlegającego ścisłemu nadzorowi) była niewiarygodna. (...)Z niekorzystnej pogody nie sporządza się też raportów z badania zdarzenia lotniczego. (...)(...)sądów, o tyle w przypadku prawa unijnego mamy do czynienia z wyodrębnieniem wykładni tego prawa i powierzeniem jej Trybunałowi Sprawiedliwości(...)z pozostawieniem sądom krajowym stosowania prawa (wyłożonego przez (...) ) w(...)(...)Zapewnienie przez pozwaną lotu alternatywnego konkurencyjnymi liniami lotniczymi świadczy o tym, że pozwana – tak jak wymaga od niej wysoki standard narzucony prawem unijnym – nie szczędziła środków,(...)wywołało dla pasażera niefortunne zderzenie lotnicze.

Teza orzeczenia: 1. Granice powództwa (i tym samym kognicji sądu) wyznacza nie tylko treść żądania pozwu (petitum) ale i podstawa faktyczna powództwa (causa petendi), rozumiana jako okoliczności faktyczne powoływane przez powoda dla uzasadnienia wydania wyroku określonej treści. 2. Sąd nie jest uprawniony do zasądzania wszelkich roszczeń, które można wywieść (...)

Zgodnie z art. 205c ust. 1-3 prawa lotniczego dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego. Postępowanie reklamacyjne uważa się za wyczerpane w przypadku, gdy przewoźnik lotniczy rozpatrzył reklamację albo upłynął termin do jej rozpatrzenia. (...)Art. 205c prawa lotniczego nie wyłącza spraw o roszczenia wynikające z rozporządzenia nr 261/2004 poza kognicję sądów powszechnych, a jedynie nakłada na pasażerów dodatkowe wymogi przed wytoczeniem powództwa. (...)Z kolei rezerwację zgodnie z art. 2 lit. g ww. rozporządzenia stanowi bilet lub inny dowód potwierdzający, że rezerwacja została przyjęta i zarejestrowana przez przewoźnika lotniczego lub organizatora wycieczek.

Teza orzeczenia: Przewoźnik, który zaoferował pasażerom zmianę planu podróży, nie odpowiada za ewentualne opóźnienie lotu alternatywnego obsługiwanego przez innego przewoźnika

Sztandarowym przykładem takiej instytucji jest kara umowna, natomiast w sprawach lotniczych – zryczałtowane odszkodowanie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004. Tym niemniej, roszczenie o zapłatę takiego zryczałtowanego odszkodowania przysługuje, jeśli wykaże się konkretne przewidziane prawem przesłanki. (...)Za opóźnienie rejsu L. odpowiada bowiem wyłącznie L. jako obsługujący przewoźnik lotniczy (art. 5 ust. 1 lit. c rozporządzenia 261/2004). (...)W niniejszej sprawie pozwana zapewniła alternatywny lot spełniający (jak chodzi o plan podróży) wymagane prawem kryteria.

Teza orzeczenia: obwinionego uznano za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu

W § 5 zarządzenia nr (...) jako sankcję naruszenia wymienionych w nim przepisów porządkowych wskazano art. 210 ust. 1 pkt 5a Ustawy Prawo Lotnicze . (...)W wydanym orzeczeniu Trybunał uznał, iż art. 210 ust. 1 pkt 5 prawa lotniczego jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji . (...)Zgodność obowiązującego obecnie art. 210 ust. 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze z Ustawą Zasadniczą była również przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego. (...)Oznacza to, że art. 210 ust. 1 pkt 5a w zw. z art. 83a ust. 2 Ustawy Prawo Lotnicze jest zgodny z art. 2 Konstytucji w aspekcie wynikającej z niego zasady prawidłowej legislacji.

Teza orzeczenia: obwinionego uznano za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów

W § 5 zarządzenia nr (...) jako sankcję naruszenia wymienionych w nim przepisów porządkowych wskazano art. 210 ust. 1 pkt 5a Ustawy Prawo Lotnicze . (...)W wydanym orzeczeniu Trybunał uznał, iż art. 210 ust. 1 pkt 5 prawa lotniczego jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji . (...)Zgodność obowiązującego obecnie art. 210 ust. 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze z Ustawą Zasadniczą była również przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego. (...)Wykroczenie z art. 210 ust. 1 pkt 5a ustawy Prawo Lotnicze zagrożone jest karą grzywny.

Teza orzeczenia: uznanie winy

Z nie budzących żadnych wątpliwości okoliczności sprawy oraz przepisów obowiązującego prawa wynika wprost, że oskarżona nie przemieszczała posiadanych rzeczy w ramach procedury tranzytu. (...)(...)tych towarów w przypadku transportu lotniczego i morskiego nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 430 euro. (...)(...)i utrwalania prawidłowych postaw wobec prawa.

Teza orzeczenia: obwinionego uniewinniono od popełnienia zarzuconego mu czynu

(...)ust 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze w zw. z §2 ust(...)ust 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze w zw. z par. 2(...)(...)ust 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze w zw. z §2 ust(...)ust 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze w zw. z par. 2 ust 1 pkt 6b Rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dn. 04.09.2012r. (...)Sąd Rejonowy wydając niniejsze orzeczenie miał oczywiście pełną świadomość, iż R. K. kategorycznie zaprzeczając swojemu sprawstwu mógł w ten sposób jedynie realizować przysługujące mu prawo do obrony, na mocy którego obwiniony nie ma żadnego obowiązku dostarczania dowodów na swoją niekorzyść. (...)Zostały one bowiem sporządzone przez uprawniony organ w ramach przypisanych prawem kompetencji, a ich treść, czy wartość dowodowa nie była także kwestionowana przez strony postępowania.

Teza orzeczenia: obwinionego uznano za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu

Chcieliśmy to wyjaśnić od razu, weszliśmy za bramę, a panowie sobie już poszli w stronę szkoły lotniczej.” Sąd zważył, co następuje:(...)(...)Co do zasady takie działanie narusza, co najmniej dwie zasady określone w ustawie Prawo o ruchu drogowym . (...)Obwinionemu W. T. zarzucono popełnienie wykroczenia z art. 97 kw w zw. z art. 49 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym . (...)Prawo o ruchu drogowym zabrania się zatrzymania pojazdu na przejeździe kolejowym, na przejeździe tramwajowym, na skrzyżowaniu oraz w odległości mniejszej niż 10 m od przejazdu lub skrzyżowania.