V W 2726/14wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie Data orzeczenia: 2015-01-22 Data publikacji: 2015-02-19 trafność 38% Orzeczenie nieprawomocne Istotność: Teza orzeczenia: obwinionego uznano za winnego popełnienia zarzuconych mu czynów W § 5 zarządzenia nr (...) jako sankcję naruszenia wymienionych w nim przepisów porządkowych wskazano art. 210 ust. 1 pkt 5a Ustawy Prawo Lotnicze . (...)W wydanym orzeczeniu Trybunał uznał, iż art. 210 ust. 1 pkt 5 prawa lotniczego jest niezgodny z art. 42 ust. 1 Konstytucji . (...)Zgodność obowiązującego obecnie art. 210 ust. 1 pkt. 5a Ustawy Prawo Lotnicze z Ustawą Zasadniczą była również przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego. (...)Wykroczenie z art. 210 ust. 1 pkt 5a ustawy Prawo Lotnicze zagrożone jest karą grzywny.Czytaj więcej» |
VII P 2050/12wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie Data orzeczenia: 2015-05-20 Data publikacji: 2016-05-18 trafność 13% Orzeczenie nieprawomocne Istotność: Teza orzeczenia: wykładnia treści umowy o zakazie konkurencji w powiązaniu z wolą stron kluczowa do stwierdzenia zasadności roszczenia Zgodnie z § 3 umowy, jako konkurencyjną wobec pracodawcy działalność gospodarczą rozumie się obsługę naziemną ruchu lotniczego wykonywaną przez pracodawcę. (...)Wyjaśnieniom powoda R. P. Sąd dał wiarę w części, w jakiej opisał sposób nawiązania współpracy z pozwaną, proces negocjacji dotyczący zapisów umowy o zakazie konkurencji czy też sytuację pozwanej spółki na rynku lotniczym. (...)(...)wyniku czego powód nie nabył prawa do odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy. (...)Podkreślić należy także, iż obowiązujące przepisy prawa nakładają na pracodawcę obowiązek zapłaty odszkodowania dla pracownika, jednakże dotyczy do sytuacji objęcia pracownika zakazem konkurencji po zakończeniu stosunku pracy.Czytaj więcej» |
I C 19/17wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Jaśle Data orzeczenia: 2018-01-30 Data publikacji: 2019-05-23 trafność 9% Orzeczenie nieprawomocne Istotność: Teza orzeczenia: PKP PLK S.A. stając się z mocy prawa sukcesorem PKP S.A. S.A. w zakresie zarządu infrastrukturą kolejową, przejęła prawa i obowiązki PKP S.A. istniejące w tym zakresie, a zatem m.in. odpowiedzialność za skutki wypadku, który stanowi faktyczną podstawę żądania powódek. Sukcesja ta nie niweczy jednak współodpowiedzialności pozwanej PKP S.A. (...) Spór natomiast sprowadzał się do ustalenia szkody w postaci krzywdy powódek (zarówno co do zasady jak i co do wysokości), a w pozostałym zakresie miał charakter sporu co do prawa. (...)Z przytoczonych zapisów ustawy wynika, że mamy do czynienia z sukcesją uniwersalną w sferze praw i obowiązków cywilnoprawnych. (...)Argumentem przemawiającym za tym jest także przedstawione stanowisko judykatury, które analogicznie traktuje zarządców infrastruktury innych gałęzi transportu, w tym lotniczego i morskiego. (...)Zapis ten daje podstawę do stwierdzenia, że – jakkolwiek samo wstąpienie w ogół praw i obowiązków przez (...) S.A. miało miejsce ex lege – to już samo powstanie tej spółki nie nastąpiło z mocy prawa w sposób pierwotny, lecz na(...)Czytaj więcej» |
II AKa 264/16wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku Data orzeczenia: 2017-02-09 Data publikacji: 2017-08-07 trafność 11% Istotność: Sformułowanie tego zarzutu - niezwykle lakoniczne , ogólnikowe, bez podania konkretnych przykładów istotnych naruszeń, przyporządkowanych do konkretnej normy prawa procesowego, z pewnością nie ułatwia rzeczowego odniesienia się do treści tego zarzutu. (...)Nadto z samych zabezpieczonych treści (rozmów telefonicznych, sms-ów, rozmów na komunikatorze (...) czy (...) ) często wynikają określone, podawane tam daty (np. daty wyjazdu/przyjazdu, zakupu biletów lotniczych), a także dane pozwalające na identyfikację komunikujących się ze sobą osób. (...)(...)w postaci wynagrodzenia kurierów, biletów lotniczych, opłat hotelowych - jak już wspomniano - były znaczące i musiały się w ogólnym rozrachunku zwrócić. (...)Obrońca - jak się wydaje - nie dostrzegł istotnej w sprawie okoliczności, a mianowicie tego, że Sąd I instancji wniosków tych nie uwzględnił w toku rozprawy, do czego miał pełne prawo w świetle dyspozycji art. 387 §2 kpk ( a contrario ).Czytaj więcej» |
I ACa 653/19wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Białymstoku Data orzeczenia: 2019-12-13 Data publikacji: 2020-04-14 trafność 10% Istotność: Sąd I instancji ustalił, że przedmiotowe działki stanową zawarty kompleks będący terenem lotniska O. - D. , położonego w zachodniej części O. , które nie stanowi jednak portu lotniczego i nie ma stałego połączenia z żadnym z miast polskich bądź zagranicznych. (...)Pozostawienie opłaty rocznej na dotychczasowym poziomie byłoby również sprzeczne z gospodarczym przeznaczeniem tego prawa. (...)(...)pozwanego zarzutów, zarówno naruszenia przepisu prawa procesowego, jak i przepisów prawa materialnego, warto na wstępie przypomnieć,(...)prawidłowości zastosowania czy też wykładni prawa materialnego, może być dokonana jedynie(...)(...)Zdaniem SN zmiana treści stosunku użytkowania wieczystego, polegająca na odebraniu użytkownikowi prawa do bonifikaty, musiałaby mieć swoją podstawę bądź w ważnie dokonanej zmianie wiążącej strony umowy, bądź w przepisach prawa.Czytaj więcej» |
I ACa 935/17wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach Data orzeczenia: 2018-03-08 Data publikacji: 2018-05-17 trafność 11% Istotność: Teza orzeczenia: Katastrofa Smoleńska a wielkość zadośćuczynienia winnym sprawcom dochodzonego zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej. W tym zakresie Sąd Okręgowy odwołał się do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 29 czerwca 2016 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 26/16, w której zanegowano prawo do żądania tak wyliczonych kosztów(...)(...)Gdyby przepisy prawa dosłownie nakazywały równe traktowanie wszystkich poszkodowanych śmiercią bliskiego, wystarczające byłoby tabelaryczne ustalenie kwot zadośćuczynienia i angażowanie wymiaru sprawiedliwości w tego rodzaju sprawy byłoby zbędne. (...)Było to zdarzenie nie tylko w rozumieniu prawa cywilnego, ale także o charakterze politycznym, a to w związku z zarzutami opozycji, że Państwo nie potrafiło zabezpieczyć tak znakomitym jego przedstawicielom. (...)które zginęły w tej katastrofie lotniczej.Czytaj więcej» |
I Ns 1113/22postanowienie z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Radomiu Data orzeczenia: 2023-12-12 Data publikacji: 2025-04-09 trafność 9% Istotność: Teza orzeczenia: bez tezy (...)września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności i orzekł o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego ustanowionego na rzecz(...)w kw nr (...) w prawo własności (d: decyzja k. 92). (...)W prawie rzeczowym użytkowanie oznacza ograniczone prawo rzeczowe określone w art. 252 k.c. , instytucję odrębną od użytkowania wieczystego, uregulowanego w tytule II drugiej księgi kodeksu cywilnego . (...)Podobieństwo to spowodowało dopuszczenie możliwości nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, na której takie prawo zostało wcześniej ustanowione, przez zasiedzenie biegnące przeciwko jej użytkownikowi wieczystemu, który nie wykonywał związanego z tym posiadania. (...)Nie jest zatem dopuszczalne powstanie prawa użytkowania wieczystego przez zasiedzenie.Czytaj więcej» |
II AKa 39/15wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Katowicach Data orzeczenia: 2015-04-23 Data publikacji: 2015-06-02 trafność 5% Istotność: Teza orzeczenia: Warunkiem stosowania obligatoryjnego nadzwyczajnego złagodzenia kary, przewidzianego w art. 60 § 3 k.k., jest: 1) przekazanie przez sprawcę przestępstwa popełnionego we współdziałaniu z co najmniej dwiema osobami, 2) organowi powołanemu do ścigania przestępstw, niezależnie od tego, na jakim etapie prowadzonego w tej sprawie postępowania (...) W orzecznictwie trafnie zaznacza się5, że unormowanie art. 60 § 3 k.k. może być podstawą zarzutu rażącej obrazy prawa materialnego, przewiduje bowiem nakaz stosowania (obligatoryjny) wobec sprawcy instytucji nadzwyczajnego złagodzenia kary w razie stwierdzenia wskazanych w tym przepisie warunków. Wykazanie zatem, że mimo zaistnienia tych warunków, sąd nie zastosował wskazanego przepisu, mieści się w ramach prawidłowo postawionego zarzutu obrazy prawa materialnego, niezależnie od faktu, że zarzut ten został skierowany przeciwko wymiarowi kary. Uznając więc, że skarżący postawił zarzut obrazy przepisu prawa materialnego, konieczne stało się dokładne przeanalizowanie, czy w realiach niniejszej sprawy w stosunku do czynu przypisanego oskarżonemu R. T. należało zastosować art. 60 § 3 k.k. (...)Brak przy tym jakichkolwiek racji, aby traktować owych dostawców lub odbiorców odmiennie wówczas, gdyby z powodu taktyki śledztwa lub innych przyczyn wyłącznie proceduralnych, a zatem niezwiązanych z wykładnią analizowanego przepisu prawa materialnego, sądzeni byli w odrębnych postępowaniach.Czytaj więcej» |
I ACa 1368/15wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Krakowie Data orzeczenia: 2015-12-18 Data publikacji: 2016-02-12 trafność 10% Istotność: We wcześniejszym testamencie z dnia 21 kwietnia 2010 r. spadkodawca pozbawił prawa do zachowku swoją córkę I. H. podając, że otrzymała ona już należną kwotę udokumentowaną aktem notarialnym nr (...) i do sprawy (...) Spadkodawca był dwukrotnie żonaty. (...)Koszt biletów lotniczych wynosił 2.000 dolarów. (...)Po drugie, Sąd odwoławczy wiążą zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego (tak m.in. uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/07, OSNC z 2008 r., z.6, poz.55). (...)Podobnie, wnioski dowodowe powódki nie były ukierunkowane na wykazanie, że w chwili śmierci w majątku spadkodawcy pozostawały jakieś wartościowe prawa i przedmioty.Czytaj więcej» |
II AKa 441/13wyrok z uzasadnieniem Sąd Apelacyjny w Gdańsku Data orzeczenia: 2014-01-09 Data publikacji: 2014-02-20 trafność 7% Istotność: Teza orzeczenia: Stwierdzenie, że "nie udało się doręczyć świadkowi wezwania" nie jest równoznaczne z dokonaniem prawidłowego ustalenia, że "nie można mu było doręczyć wezwania", wymaganego dla możliwości postąpienia w sposób określony w art. 391 § 1 k.p.k. bądź też w art. 391 § 2 k.p.k. Zaoczne rozliczanie świadka z niekonsekwencji i sprzeczności, w rezultacie czego doszło do stwierdzenia zawinienia oskarżonego T. D. godzi w podstawowe zasady prawa do obrony. (...)(...)zapewnieniu oskarżonemu rzetelnego procesu i prawa do obrony (zob. wyrok SN z dnia 19.11.2009 r., V KO 63/09, LEX nr 550553 oraz wyrok SN z dnia 23.06.2010 r., III KK 265/09, LEX nr 598843). (...)W polskim procesie karnym podstawową gwarancją procesową jest prawo oskarżonego do obrony, wyrażone w art. 6 k.p.k. (...)pkt d Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności, gdyż poprzez uniemożliwienie oskarżonemu zadawania pytań głównemu świadkowi oskarżenia na kontradyktoryjnej rozprawie, został on pozbawiony prawa do rzetelnego i sprawiedliwego procesu.Czytaj więcej» |