Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)o zapłatę solidarnie kwoty 160.244,79 franków szwajcarskich z odsetkami liczonymi od kwoty 140.568,05 franków szwajcarskich od dnia 21 lutego 2017 roku do dnia zapłaty. (...)Przedmiotem umowy był kredyt denominowany w złotych w kwocie stanowiącej równowartość 176.044,35 franków szwajcarskich. (...)Nie wykazała też, aby możliwość spłaty udzielonego kredytu we frankach szwajcarskich była przedmiotem uzgodnień między stronami. (...)Z kolei, w § 2 wskazano całkowitą kwotę pozostałą do zapłaty przez pozwanych, którą również określono we frankach szwajcarskich (k. 271).

Harmonogram spłaty kredytu został przygotowany zgodnie z umową o kredyt w walucie kredytu tj. we frankach szwajcarskich i w tej walucie były określone raty kredytu. (...)Powodowie zawarli z poprzednikiem prawnym pozwanej umowę kredytu denominowanego i kredyt udzielony im został w złotych polskich w kwocie stanowiącej równowartość 87 363,71 franków szwajcarskich. (...)Bank zawarł z powodami umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej ale z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie polskiej, po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu oznaczonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany kursem franka.

Uzasadniając swoje stanowisko powodowie wskazali, iż objęte pozwem roszczenie o zapłatę wywodzą z umowy kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim z 29 września 2018 r. w kwocie 146 610,91 CHF zawartego z poprzednikiem prawnym pozwanego. (...)Analizując treść łączącego strony stosunku prawnego, zważywszy na przywołane cechy kredytów walutowych i denominowanych, nie może budzić wątpliwości, iż sporna Umowa stanowi umowę kredytu denominowanego do waluty obcej, franka szwajcarskiego. (...)(...)wynika, aby powodowie zostali „zmuszeni” do zawarcia umowy kredytowej denominowanej kursem franka szwajcarskiego tj. aby nie posiadali zdolności kredytowej dla zaciągnięcia kredytu złotowego jak to niejednokrotnie bywało w okresie „boomu” na rynku kredytów hipotecznych. (...)Jak już bowiem wspomniano, Umowa nie zastrzegała ani górnej, ani dolnej granicy kursowej franka szwajcarskiego, w dniu uruchomienia kredytu.

Przed zawarciem umowy powód porównywał oferty różnych banków, został również poinformowany przez pracownika strony pozwanej o możliwości zaciągnięcia kredytu w złotówkach lub kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich, w tym spłacanego bądź w ratach malejących bądź annuitetowych. (...)W okresie tym kurs franka szwajcarskiego wzrósł jedynie o ok. 13,68 %. (...)Zważyć należy, że nawet sięgający 70% wzrost kursu franka szwajcarskiego stanowi sytuację objętą zwykłym ryzykiem umownym w przypadku zawierania kredytów denominowanych w walucie obcej. (...)Tak sformułowane roszczenie zmierza do przewalutowania kredytu wg jednego z najniższych kursów franka szwajcarskiego, nie uwzględniając przy tym w żaden sposób interesów strony pozwanej.

W oddziałach pozwanego banku dostępne były informatory o kredytach we frankach szwajcarskich. (...)Pozwany umożliwiał klientom założenie konta walutowego i spłacanie kredytu od razu we frankach szwajcarskich. (...)Mieli możliwość spłacania go w frankach szwajcarskich. (...)Sąd Okręgowy wskazał, że powodowie zawarli umowę kredytu denominowanego we franku szwajcarskim jako konsumenci.

W uzasadnieniu pozwu powodowie podnieśli, że analiza umowy wskazuje, iż strony zawarły umowę kredytu denominowanego frankiem szwajcarskim. (...)Istotne jest również to, że powodowie od początku obowiązywania umowy kredytu mieli możliwość spłaty kredytu poprzez rachunek walutowy we frankach szwajcarskich, mogli zatem spłacać kredyt frankami szwajcarskimi nabytymi na rynku po korzystniejszym kursie, z czego nie skorzystali. (...)Kwotą kredytu udzielonego na podstawie umowy kredytu jest kwota 153.739,53 franków szwajcarskich. (...)Wskazać należy, że kredyt udzielony powodom to kredyt denominowany do waluty obcej.

Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich. (...)Na rynku kredytów walutowych funkcjonują dwa typy produktów: - kredyt we frankach spłacany we frankach, oraz - kredyt we frankach spłacany w złotówkach, tzn. indeksowany kursem franka szwajcarskiego. (...)W tej sprawie mamy do czynienia z pierwszym rodzajem kredytu, ponieważ pozwani zaciągnęli kredyt we frankach, który w momencie wypłaty został jedynie przewalutowany na złotówki, i mieli go spłacać we frankach.

Teza orzeczenia: "Skoro (...) ustawą z 2011.. rozstrzygnięty został spór co do dopuszczalności zawierania umów kredytu indeksowanego czy denominowanego do waluty obcej, bezcelowe jest kwestionowanie tej konstrukcji w oparciu o klauzule niedozwolone. Zaakceptowanie przez ustawodawcę pewnej konstrukcji umów niweczy bowiem możliwość podważania tej konstrukcji w (...)

Pozwany argumentował, że powodowie świadomie zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, choć w pierwszej kolejności przedstawiono im umowę kredytów złotowych. (...)Doradca w banku informowała, że zadłużenie będzie podane we franku szwajcarskim podobnie jak raty, które trzeba będzie przeliczać po kursie sprzedaży. (...)Nie zapewniała klientów, że kredyt we franku jest kredytem bezpiecznym, że jest to bezpieczna waluta. (...)Jak bowiem sami wskazywali – pytali o kredyt w złotówkach i we frankach.