Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Także komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 09.08.2012 r. uznała, że wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy, pomimo rozpoznawanego u niej stwardnienia rozsianego oraz depresji somatogennej. (...)Powyższego stanowiska nie podzielił biegły neurolog, który rozpoznał u wnioskodawczyni stwardnienie rozsiane, zaburzenia depresyjne oraz przebyty w 2006 r. uraz kręgosłupa szyjnego, jednak jego zdaniem wnioskodawczyni nie jest niezdolna do pracy. (...)Biegły poprzestał na wskazaniu, że u wnioskodawczyni, cierpiącej na stwardnienie rozsiane, występują związane z tym schorzeniem objawy, jednak nie przedstawiał ich oceny i nie wskazał ich wpływu na sprawność, chociażby ruchową, organizmu wnioskodawczyni. Tymczasem, z opinii neurologicznej wynika jednoznacznie, że rozpoznawane bezspornie przez wszystkich lekarzy stwardnienie rozsiane i jego objawy, nie mają jednak takiego stopnia natężenia i zaawansowania, aby istotnie i długotrwale ograniczały zdolność wnioskodawczyni do podjęcia pracy zarobkowej.

Teza orzeczenia: Ubezpieczony wykazał w postępowaniu, że jest okresowo częściowo niezdolny do pracy.

Strona odwołująca się twierdziła, że ubezpieczony jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym i cierpi na schorzenia kręgosłupa, oczu, a także na stwardnienie rozsiane. (...)W toku postępowania orzeczniczego Komisja Lekarska ZUS rozpoznała u wnioskodawcy stwardnienie rozsiane w okresie remisji (k. 149 a. l.). (...)(...)i upośledzenie widzenia obu oczu, stwardnienie rozsiane i chorobę zwyrodnieniową kręgosłupa szyjnego i krzyżowo-lędźwiowego (k. 13 a. s.).

W wywiadzie wymieniono rozpoznane wcześniej stwardnienie rozsiane, chorobę wrzodową dwunastnicy oraz endometriozę. (...)Stwardnienie rozsiane nigdy nie ustępuje zupełnie ale może nastąpić jakieś zahamowanie. W dokumentacji medycznej powódki nigdy nie napisano, że stwardnienie rozsiane ustało. (...)Nigdy więcej nie zgłosiła się również w Poradni Stwardnienia Rozsianego (...) Szpitala (...) .

(...)niewydolność nerek, całkowita utrata wzroku, stwardnienie rozsiane, zabiegi kardiochirurgiczne, przeszczep.

Wskazała bowiem, że przed wypadkiem – pomimo że cierpiała na stwardnienie rozsiane – była osobą sprawną fizycznie, cieszącą się życiem i energiczną. (...)Stres i załamanie nerwowe spowodowane zdarzeniem doprowadziły także do zaostrzenia schorzenia (stwardnienia rozsianego) i wystąpienia niedowładu kończyn prawej strony. (...)Zarzuciła przy tym, że wystąpienie objawów stwardnienia rozsianego nie ma związku z wypadkiem, a także zakwestionowała, iż sporne zdarzenie wywołało skutki o charakterze psychologicznym i psychiatrycznym. (...)Brak było natomiast podstaw, aby uwzględnić cierpienia powódki związane z wystąpieniem objawów stwardnienia rozsianego w postaci niedowładu kończyn.

(...)mieszkania, a więc chorującej na stwardnienie rozsiane i poruszającej się tylko po mieszkaniu matki, czy też brata oskarżonego, który w mieszkaniu tym w zasadzie nie przebywał ze względu na to, że pracował w innym mieście (wywiad środowiskowy – k. 153 tom XXXV).

Sąd meriti z najwyższą pieczołowitością dążył do ustalenia wpływu upicia się na świadomość oskarżonego i znaczenia wykrytej w kilka lat po zabójstwie choroby neurologicznej (stwardnienie rozsiane).

Teza orzeczenia: wspólność majątkowa małżeńska pomiędzy małżonkami dotkniętymi ciężkimi chorobami może przejawiać się inaczej niż u osób całkowicie zdolnych fizycznie i pasychicznie

Dziewięć miesięcy później mąż zachorował na stwardnienie rozsiane. (...)Przede wszystkim należy wskazać, iż Z. B. był osobą cierpiącą na stwardnienie rozsiane, niepełnosprawną od około trzydziestu lat.