Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Tam przedstawiono powódce wyłącznie ofertę kredytu indeksowanego do kursu franka szwajcarskiego. (...)(...)określone w harmonogramie spłaty we frankach szwajcarskich, natomiast wysokość spłaty była określana w złotych jako iloczyn kwoty we frankach szwajcarskich i kursu waluty, a zatem w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego niewątpliwie wysokość spłaty ulegała zmianie. (...)Przy wzroście kursu franka szwajcarskiego pomimo długoletniej spłaty kredytu mogło okazać się, że wysokość kredytu pozostałego do spłaty nie zmalała (nawet minimalnie), ale wzrosła (jak w przypadku powódki). (...)W przypadku kredytu waloryzowanego do kursu franka szwajcarskiego taką stawką jest LIBOR (ang.

Przedstawiał franka szwajcarskiego jako stabilną walutę. Nie pokazał symulacji wzrostu wartości zobowiązania, wyrażonej w złotych, przy konkretnym wzroście kursu franka szwajcarskiego. (...)Co więcej, pośrednik kredytowy sugerował powodom stabilność kursu franka szwajcarskiego. (...)Powód z własnej inicjatywy sprawdził historyczne zmiany kursu franka za okres około 5 lat – lecz w takim okresie (nieadekwatnie krótkim względem okresu, na jaki umowa została zawarta) kurs franka szwajcarskiego cechował się stosunkową stabilnością.

Tam przedstawiono im ofertę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego, wskazując, że jest to najbardziej korzystny kredyt a frank szwajcarski jest bardzo stabilną walutą. 27 kwietnia 2005 r. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Możliwe było całkowicie odmienne ukształtowanie sposobu określania kursu franka na potrzeby wykonywania umów bez zmiany ich istoty jako umów kredytu denominowanego do waluty obcej. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Przy zawieraniu umowy nie wyjaśniono im, jaka jest rola franka szwajcarskiego w umowie. (...)(...)dacie zawarcia umowy możliwość spłaty kredytu w CHF. Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w pozwanym banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)(...)o ile umowy indeksowane (waloryzowane) frankiem szwajcarskim nadają się niekiedy do utrzymania w mocy po eliminacji(...)złotowe – choć z kwotą kredytu wskazaną w walucie obcej, to(...)

Kredyt został wypłacony w PLN, powodom nie przekazano franków szwajcarskich. (...)Powód nie został poinformowany, że może dokonywać spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Wszelkie ryzyko obciążało powoda, a bank z góry przewidywał, że kurs franka szwajcarskiego będzie tylko wzrastał. (...)W dacie zawarcia umowy nie istniały żadne obiektywne okoliczności pozwalające uznać, że nastąpi gwałtowne osłabienie złotego do franka szwajcarskiego.

Zgodnie z umową między stronami waluta kredytu została określona jako franki szwajcarskie. (...)Co istotne, umowa nie przewidywała w ogóle możliwości wypłaty (oddania do dyspozycji) kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, wskazanych jako waluta kredytu ani też możliwości spłaty (zwrotu) kredytu w walucie kredytu czyli frankach szwajcarskich. (...)Powód domaga się bowiem zasądzenia od pozwanego nie tego, co nienależnie świadczył (kwota w złotych polskich), lecz tego, co powinien świadczyć (oddać do dyspozycji kredytobiorcy) czyli kwoty we frankach szwajcarskich. (...)I w tej sprawie umowa nie przewidywała w ogóle możliwości wypłaty (oddania do dyspozycji) kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, wskazanych jako waluta kredytu ani też możliwości spłaty (zwrotu) kredytu w walucie kredytu czyli we frankach szwajcarskich.

Pracownik przedstawił im od razu ofertę zawarcia umowy kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (...) . Powodowie mieli otrzymać środki w walucie polskiej i spłacać raty kredytu w walucie polskiej, nie rozumieli na czym polega indeksowanie do kursu franka szwajcarskiego. (...)Nie przedstawił on powodom symulacji pokazującej jak zmiana kursu franka szwajcarskiego wpłynie na wysokość ich zobowiązania. Nie przedstawiał im też informacji historycznej wskazującej jak w poprzednich latach kształtował się kurs franka szwajcarskiego.

(...)umowy poprzez zaniechanie udostępnienia powodom do ich dyspozycji kwoty środków pieniężnych wyrażonych w umowie we frankach szwajcarskich. (...)(...)83 CHF” odnosił się jedynie do faktu uruchomienia kredytu w PLN, chociaż formalnie zobowiązanie(...)w umowie w CHF (walucie szwajcarskiej), co jest charakterystyczne dla(...)umowy kredytowej, to jest tzw. kredytu denominowanego do waluty obcej, którego charakterystyki Sąd(...)(...)(...)nich w dłuższym okresie czasu kredytu (w PLN). (...)Dopiero po kilku latach realizacji umowy powodowie przekonali się, iż ich pozytywne założenia co do wybieranego rodzaju kredytu nie spełniły się i po 10 latach podjęli próbę uniknięcia negatywnych konsekwencji wzrostu wartości franka szwajcarskiego.