Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Doradca nie wyjaśniał, w jaki sposób bank ustala kursy waluty frank szwajcarski na potrzeby przeliczeń walutowych w umowach kredytów powiązanych z kursem franka szwajcarskiego ( p rzesłuchanie powodów A. G. i J. G. – k. 815-816v.). (...)Postanowienia przedmiotowych umów kredytu dotyczące mechanizmu waloryzacji kredytu kursem franka szwajcarskiego (zasad przeliczeń walutowych) nie były przedmiotem negocjacji pomiędzy stronami. (...)Mimo odwołania się w umowach kredytu do waluty frank szwajcarski, umowy nie przewidywały oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie, a kredyty były wypłacone i spłacane w złotych polskich. (...)Umowy kredytu nie przewidywały wypłaty kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani nie dawały kredytobiorcom możliwości dokonywania spłaty rat kredytowych bezpośrednio w tej walucie.

Jednocześnie wskazano powodom historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego w okresie od 1 października 2007 r. do 1 lipca 2010 r. (...)A także braku poczucia pokrzywdzenia zawieraną umową do momentu w którym w mediach zrobiło się głośno na temat problemów z zawartymi umowami indeksowanymi i denominowanymi do waluty frank szwajcarski. (...)Za niewiarygodne uznać należy by nie mieli żadnego wpływu na warunki wypłaty kredytu w tym kurs franka szwajcarskiego. (...)Jednocześnie wskazano powodom historię zmian kursu franka szwajcarskiego do złotego w okresie od 1 października 2007 r. do 1 lipca 2010 r.

Kredyt został udzielony w kwocie 33.000 CHF (franków szwajcarskich). (...)Tam doradca klienta przedstawił im warunki kredytów hipotecznych w złotówkach oraz denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zatem umowa w żaden sposób nie ograniczała swobody Banku w określaniu kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego w tabeli kursów. (...)Z przedmiotowej umowy wynika, że zmienne oprocentowanie pożyczki miało być obliczane na podstawie wskaźnika LIBOR 3M, właściwego dla franków szwajcarskich.

Po uzyskaniu od powódki informacji o oczekiwanej kwocie kredytu pracownica pozwanego banku poinformowała ją, że jej zdolność kredytowa pozwala jedynie na zaciągnięcie kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Nie została poinformowana, że może otworzyć rachunek walutowy i spłacać raty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Nawet gdyby kurs franka szwajcarskiego nie uległ zmianie w trakcie wykonywania umowy, obowiązkiem kredytobiorcy była zapłata z tytułu kapitału kredytu kwoty wyższej niż uzyskana oraz odsetek od różnicy tych kwot. (...)Utrzymanie w mocy spornej umowy bez klauzul waloryzacyjnych, jednak z zachowaniem oprocentowania w oparciu o indeks LIBOR nie jest natomiast możliwe, ponieważ stanowiłoby niedozwoloną ingerencję w zgodne oświadczenia stron o wyborze umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego.

W toku ubiegania się o kredyt powodowi opisano franka szwajcarskiego jako walutę stabilną, jednak przedstawiono mu informację, iż w okresie trwania kredytu może nastąpić wzrost kursu waluty kredytu, co spowoduje podwyższenie kwoty kredytu, odsetek i raty kapitałowo-odsetkowej wyrażonej w złotych. (...)Powód spłacił w okresie od października 2008 r. do kwietnia 2009 r. kwotę 148 502 zł zł. następnie dokonywał wpłat we frankach szwajcarskich – łącznie 601 950, 58 CHF. Jednak łączna wysokość spłat w złotówkach i frankach nie przekroczyła dotąd kwoty wypłaconej przez pozwany bank. (...)W zależności od wyboru kredytobiorcy – dokonanego przed zawarciem umowy poprzez wskazanie rodzaju rachunku do wypłaty - kwota kredytu mogła zostać wypłacona we frankach szwajcarskich, w złotówkach po kursie kupna z tabeli banku w dniu wypłaty oraz po kursie negocjowanym. (...)Spłata kredytu już od momentu zawarcia umowy była możliwa również we frankach.

Prawo bankowe nie definiuje pojęć kredytu indeksowanego i kredytu denominowanego. (...)Powołane postanowienia wskazują zatem, że strony zawarły umowę, mocą której Bank zobowiązał się przekazać do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiącą równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Z drugiej strony umowa określa sumę kredytu jako równowartość sumy wyrażonej we frankach szwajcarskich, ale sama w sobie nie(...)tylko w ogólnych warunkach odsyła do określenia tej równowartości w dniu wypłaty środków z kredytu, czyli do daty w istocie w umowie kredytu nieskonkretyzowanej. (...)W sytuacji, gdy wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu oraz realnie spłacane raty opiewały na wartości w złotych polskich, kredytobiorca nigdy nie spłaca nominalnej kwoty kredytu, bowiem z uwagi na różnice(...)

W dniu 27 maja 2008 r. powód zawarł z pozwaną, umowę kredytu firmowego na wzrost konkurencyjności firmy, indeksowanego kursem franka szwajcarskiego nr (...) . (...)(...)(...)Przesłał pozwanej pismem z dnia 1 września 2014 r. wypowiedzenie umowy kredytu rozwojowego indeksowanego kursem franka szwajcarskiego (k. 72). (...)Jak już wcześniej zasygnalizowano umowa kredytowa indeksowana do franka szwajcarskiego jest dopuszczalna na gruncie zasady swobody umów.

Dlatego też zaproponowano im kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.