Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Odwołujący zarzucił zaskarżonej decyzji naruszenie: 1 naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię art. 56 ust. 1 pkt. 3a w zw. z art. 11c ust. 2 pkt. 2 ustawy Prawo energetyczne , w zakresie w(...)z art. lid ust. 3 Prawa energetycznego . (...)Stosownie do treści art. 56 ust. 3a ustawy - Prawo energetyczne , karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 . (...)M. Swora, Z. Muras, Prawo energetyczne, tom II, Komentarz do art. 12-72, Warszawa 2016, s. 883). (...)Zgodnie z treścią art. 56 ust. 3a ustawy – Prawo energetyczne karze pieniężnej podlega ten, kto nie stosuje się do ograniczeń w dostarczaniu i poborze energii, wprowadzonych na podstawie art. 11, art. 11c ust. 3 lub art. 11d ust. 3 .

(...)strona pozwana podniosła, że port lotniczy nie jest przedsiębiorstwem wprawianym w ruch za pomocą sił przyrody zgodnie z art. 435 k.c. , a ponadto ustawodawca w art. 129-136 ustawy Prawo ochrony środowiska uregulował samodzielne podstawy(...)(...)Przepis ten stosuje się przy tym odpowiednio, na podstawie § 143 wspomnianego rozporządzenia, do aktów prawa miejscowego. (...)Prawo ochrony środowiska, jest terminem zawitym, a nie terminem przedawnienia”. (...)art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 - 3 ustawy Prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem” (OSNC nr 4/2014, poz.47).

Teza orzeczenia: Oskarżony został uznany za winnego

Logicznym jest zatem, że taka osoba winna posiadać elementarną orientację co faktu, że posiadanie broni podlega w polskim prawie określonej reglamentacji. (...)Podkreślić należy, iż oskarżony wszedł w posiadanie broni palnej gazowej, celowo, zamierzając używać jej do celów obronnych, a jednocześnie kiedy już ją posiadał, obchodził się z nią na tyle nieostrożnie, że w wyniku nieuwagi, pozostawił ją w bagażu podręcznym, udając się w podróż lotniczą. (...)Zarazem koniecznym jest, niejako danie oskarżonemu szansy na przemyślenie naganności swojego zachowania i podjęcie starań w kierunku nie podejmowania kolejnych zachowań sprzecznych z prawem.

Teza orzeczenia: Zamiana stosunków może prowadzić do obniżenia alimentów wówczas, gdy zmianie ulegną potrzeby uprawnionego albo zmienią się możliwości zarobkowe lub majątkowe strony do alimentacji zobowiązanej, a także do uchylenia obowiązku alimentacyjnego.

W uzasadnieniu wskazane zostało, że wskutek bankructwa firmy zatrudniającej A. L. (1) na terenie (...) pozostaje on osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, co może się nie zmienić z uwagi na obecny upadek branży lotniczej. (...)A. L. (1) pozostawał zgłoszony jako bezrobotny bez prawa do zasiłku.

Teza orzeczenia: uznanie winy

Z nie budzących żadnych wątpliwości okoliczności sprawy oraz przepisów obowiązującego prawa wynika wprost, że oskarżona nie przemieszczała posiadanych rzeczy w ramach procedury tranzytu. (...)(...)tych towarów w przypadku transportu lotniczego i morskiego nie przekracza kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 430 euro. (...)(...)i utrwalania prawidłowych postaw wobec prawa.

M. C. (1) został zakwalifikowany do leczenia w Klinice (...) w P. , do której został przetransportowany drogą lotniczą. (...)Po zdjęciu gipsu lewa ręka powoda była prawie sprawna. (...)Środek odwoławczy został oparty na następujących zarzutach : - naruszenia prawa procesowego , w sposób mający dla treści rozstrzygnięcia poddanego kontroli instancyjnej istotne znaczenie , a to art. 233 §1 kpc , wobec przekroczenia granic swobodnej oceny dowodów i zastąpienia jej oceną dowolną.

(...)na podstawie następujących zarzutów: 1)naruszenia prawa materialnego w postaci art. 361(...)dochodzenia roszczeń powoda , 2)naruszenia prawa procesowego, tj. art. 100 k.p.c.(...)(...)Z uwagi na znaczną odległość do siedziby Sądu możliwe jest skorzystanie z transportu własnego , a nawet lotniczego ( por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2011 r., I CZ 22 /11, Lex nr 846544 i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 czerwca 2012 r., III PZP 4/12, Lex 1168758).

Chodzi tu między innymi o fałszywe alarmy bombowe, polegające na zawiadomieniu o podłożeniu materiałów wybuchowych albo zachowaniu sugerującym, że takie zagrożenie istnieje w konkretnym miejscu, np. na dworcu kolejowym, porcie lotniczym, galerii handlowej, budynku mieszkalnym czy biurowym. (...)Oskarżony ma prawie 18 lat, jest zdrowy, może pracować, nie ma zatem powodu, by sięgał do kieszeni rodziców. (...)Nie ma racjonalnych przesłanek do zwolnienia oskarżonego od kosztów wywołanych jego naruszającym prawo zachowaniem, a podejmując nawet dorywcze zajęcie zarobkowe, uzyska niezbędny dochód i będzie mógł je uiścić.