Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Kredytobiorcy zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, bowiem była to dla nich najkorzystniejsza oferta. (...)Jeżeli przyjąć stanowisko pozwanego, iż był to kredyt udzielony we frankach szwajcarskich, to powstaje kolejne pytanie, z jakich przyczyn umowa jednoznacznie nie odnosi się tylko do określonej liczby franków szwajcarskich. (...)Euro, dolar amerykański, frank szwajcarski, funt brytyjski i jen japoński i stosowanie innego wskaźnika do ww. walut jest zabronione. (...)Z zeznań świadka K. M. (k.1477) wynika przy tym, że nie informowała potencjalnych kredytobiorców, iż kurs franka szwajcarskiego może wynosić nawet 5 zł.

Wskazać, że zgodnie z literalną treścią umowy, wysokość kredytu została wyrażona we frankach szwajcarskich, w tej samej walucie wyrażona została wysokość rat, również we frankach szwajcarskich wskazano wysokość zabezpieczenia hipotecznego. Środki z kredytu zostały powodom wypłacone z walucie krajowej, wypłata świadczenia we frankach szwajcarskich nie była możliwa. (...)Nie znajduje żadnego uzasadnienia to, że wyłącznie kredytobiorca miał ponosić ryzyko zmiany kursu franka szwajcarskiego. (...)W kredycie walutowym sensu stricte wysokość udzielonego kredytu jest wyrażona w walucie obcej i wypłacana jest także w walucie obcej a zatem w tym przypadku w walucie CHF (franku szwajcarskim).

Sąd Okręgowy wskazał, że umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 Prawa bankowego . (...)Oceniając ważność umowy zawartej przez powodów Sąd I instancji zauważył także, że w okresie kredytowania kurs franka szwajcarskiego wzrósł o ponad 100 %, przy czym kosztami tego wzrostu obciążono wyłącznie konsumenta. (...)Nie ma znaczenia przy tym fakt, że powodowie od lutego 2012 r. okresowo korzystali z możliwości spłaty kredytu we frankach, albowiem możliwość spłaty kredytu w walucie obcej nie chroni przed wzrostem kursu w sytuacji gdy kredytobiorcy uzyskują wynagrodzenie w złotówkach. (...)(...)prawo a nie obowiązek wypłaty kredytu, zatem gdyby zastosowany kurs im nie odpowiadał nie musieli składać dyspozycji wypłaty kredytu, a nadto zagwarantowana im została w umowie możliwość spłaty kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Powódka zdecydowała się na ubieganie się o kredyt we franku szwajcarskim, albowiem w przypadku kredytu w walucie polskiej raty kredytu były znacznie wyższe. Na decyzję powódki miał również wpływ pracownik banku, który wyjaśnił powódce, że aby kredyt w CHF był porównywalny do kredytu w PLN kurs franka szwajcarskiego musiałby wynosić około 3 zł, co w jego ocenie było nierealne. (...)Walutą waloryzacji kredytu był frank szwajcarski (CHF). (...)Sąd Okręgowy uznał, że przedmiotowa umowa była umową kredytu indeksowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego.

Co więcej, nikt nie informował powódki, że kurs franka szwajcarskiego, przedstawianego jako waluta bardzo stabilna i bezpieczna wzrośnie ani, że może wzrosnąć ponad dwukrotnie. (...)Wedle Sądu Najwyższego, nie stanowi wypełniania obowiązku informacyjnego przedstawienie analizy historycznego kursu franka szwajcarskiego ani tym bardziej powoływanie się przez bank na złożenie w formie pisemnej przez konsumenta oświadczeń o świadomości ryzyka walutowego o standardowej treści. (...)Zmieniło się postrzeganie wspomnianych kredytów w szczególności po tzw. czarnym czwartku (15.1.2015 r.) kiedy to frank szwajcarski względem innych walut nagle silnie się umocnił (od kilku do kilkudziesięciu procent). Nagła zmiana kursów wymiany została wywołana przez decyzję Szwajcarskiego Banku Narodowego, który ogłosił porzucenie polityki obrony minimalnego kursu wymiany euro na franka szwajcarskiego.

Kredytobiorcy zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, bowiem była to dla nich najkorzystniejsza oferta. Powodowie nie otrzymali jednak żadnej informacji, że może być tak, że będą spłacać dwukrotność zaciągniętego kredytu, a zostali zapewnieni, że frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)Dokumenty te ukazują szersze tło zawierania umów kredytów denominowanych lub indeksowanych do walut obcych i potwierdzają okoliczności powszechnie znane, zaś badaniu podlegają okoliczności indywidualnej sprawy, a sąd nie jest związany w żadnym zakresie stanowiskami czy poglądami innych podmiotów. (...)(...)kursowych kursu kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego (rozumianego(...)obcej), przy czym uprawnienie banku do określania wysokości kursu kupna CHF(...)

Z tego względu, zdecydował się wnioskować o kredyt we frankach. (...)Według umowy ramowej powód mógł kupić od nas 100000 franków i przeznaczyć je na spłatę rat. (...)(...)miał wpływu na wzrost kursu franka szwajcarskiego”, „przyznania, iż Bank nie nakłaniał do zawarcia przedmiotowej umowy kredytu w takim kształcie”, czy „zakwestionowania Umowy kredytu z uwagi na doniesienia medialne”. To, że bank nie miał wpływu na wzrost kursu franka szwajcarskiego nie oznaczał, że zawarte w umowie klauzule przeliczeniowe nie były abuzywne.

W dalszej kolejności Sąd I instancji dokonał analizy łączącego strony stosunku obligacyjnego i uznał, iż wiąże je umowa kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Zobowiązanie kredytobiorców, wyrażane są we franku szwajcarskim. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.