Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pracownica banku zaproponowała im jednak kredyt związany z frankiem szwajcarskim, który miał niższe oprocentowanie, niż w przypadku kredytu złotowego. (...)Powodowie zdecydowali się na zaproponowany im kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego i złożyli wniosek kredytowy. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Teza orzeczenia: I zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 48468,27 zł ( czterdzieści osiem tysięcy czterysta sześćdziesiąt osiem złotych dwadzieścia siedem groszy ) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 25 listopada 2022 r. do dnia zapłaty; II zasądza od pozwanego solidarnie na rzecz powodów kwotę 4617,00 zł ( cztery tysiące sześćset (...)

T. M. i K. M. zdecydowali się na kredyt we frankach szwajcarskich, gdyż był korzystniejszy od kredytu złotówkowego; nie byli świadomi, że kurs tej waluty może wzrosnąć. (...)Zawarta przez strony umowa w ogóle nie przewidywała możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)W związku z zawarciem umowy kredytu pozwany Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania – na gruncie zawartej umowy – wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego. (...)Okoliczność, że powodowie wiedzieli, że kredyt będzie denominowany do kursu (...) ( franka szwajcarskiego ) nie oznacza, że godzili się na to, że kurs ten będzie ustalany samodzielnie przez pozwany Bank, według aktualnej Tabeli kursów banku.

Uzasadniając żądanie pozwu powód wskazał, że w dniu 28 lipca 2008 roku zawarł z pozwanym Bankiem umowę kredytu nr (...) denominowanego do franka szwajcarskiego. (...)Bank nie poinformował go o istniejącym ryzyku walutowym związanym z zaciągnięciem takiego kredytu, przeciwnie, zapewniał powoda o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Pozwala zatem na ustalenie kursu złotego do franka szwajcarskiego i odwrotnie na poziomie 1:1 lub wyższym, albo też 2:1, 10:1, 100:1 lub dowolnie innym. (...)Przeciwnie, w powszechnym przekonaniu tak zwane umowy frankowe (indeksowane/waloryzowane kursem zwłaszcza franka szwajcarskiego lub denominowane do franka szwajcarskiego), były powszechnie oferowane i oceniane jako „tańsze i bezpieczniejsze”.

(...)Kurs franka, w oparciu o który obliczono podlegający wypłacie na rzecz kredytobiorcy kredyt, wynosił 1,9733 zł za jednego franka szwajcarskiego. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu kredytobiorcy. (...)Taka zaś zachodzi sytuacja w realiach niniejszej sprawie skoro wypłata kredytu następowała po kursie oscylującym wokół 1,9733 zł za 1 franka szwajcarskiego, a w chwili obecnej kurs ten waha się około 4,53 zł za 1 franka szwajcarskiego.

Dotyczyła ona kwoty 49 334,84 franków szwajcarskich. Kredyt był denominowany do franka szwajcarskiego. (...)Bank od kwoty udzielonego kredytu pobrał jednorazowo bezzwrotną opłatę przygotowawczą w wysokości 245,45 franków szwajcarskich. (...)W przypadku kredytu złotowego denominowanego do franka szwajcarskiego, o jednoznaczności można byłoby mówić jedynie wówczas, gdyby umowa określała wysokość udzielonego kredytu w dniu jej zawarcia.

(...)a następnie tak wyliczona kwota kredytu we frankach szwajcarskich stanowić będzie podstawę do obliczenia wysokości rat kredytowych, które(...)(...)Zdaniem powoda na skutek jego niezwiązania treścią tego postanowienia wartość nominalna kredytu w wysokości 230 000, 00 złotych nie podlega indeksacji do franka szwajcarskiego (pozew z załącznikami k. 4 - 49). (...)W ten sposób wyliczona kwota kredytu we frankach szwajcarskich miała stanowić podstawę do obliczenia poszczególnych miesięcznych rat spłaty, które obciążały powoda. (...)(...)z powodem kolejny drugi aneks do umowy kredytu hipotecznego, na mocy którego została przyznana powodowi możliwość spłaty kredytu w walucie, w której jest on indeksowany, to jest we frankach szwajcarskich / dowód: aneks z dnia 23 września 2011 roku k. 37/.

(...)prawo jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu denominowanego w walucie szwajcarskiej i wysokości całej wierzytelności, poprzez wyznaczanie w tabelach kursowych kursu sprzedaży franka szwajcarskiego oraz wartości spreadu walutowego. (pozew – k. 3-15). (...)Pracownik banku przekonywał powodów, że kredyt we frankach szwajcarskich jest korzystną ofertą, zaś frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W okresie przed oraz po zawarciu umowy kredytu, dochodziło do znaczących zmian kursu franka szwajcarskiego w relacji do złotego polskiego. (...)Jak wynika z zeznań powodów oraz z całokształtu okoliczności sprawy, obca waluta w postaci franka szwajcarskiego pojawiła się w umowie kredytu jako środek służący obniżeniu kosztów udzielanego kredytu, poprzez niższe oprocentowanie naliczane od waluty CHF, do której kredyt był denominowany.

Dowiedzieli się u niego, że na potrzebną im kwotę mają zdolność kredytową tylko w przypadku kredytów powiązanych z frankiem szwajcarskim. (...)W 2014 r. dowiedzieli się od znajomych, że można to czynić bezpośrednio we frankach szwajcarskich. Po upewnieniu się w Banku, że tak faktycznie jest, od stycznia 2015 r. podjęli spłatę kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.