Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: Znamię czynu zabronionego z art. 23 ust. 2 u.z.n.k. polega na uzyskaniu bezprawnie określonych tam informacji i nie sposób utożsamiać owej bezprawności z przywłaszczeniem.

Niewątpliwie w wielu przypadkach granica między wiadomościami objętymi pojęciem tajemnicy przedsiębiorstwa a pojęciem powszechnej, aczkolwiek specjalistycznej wiedzy jest nieostra (tak np. (...)Warunkiem skutecznej ochrony określonych informacji było i jest podjęcie odpowiednich czynności zabezpieczających, co realizować miało wolę przedsiębiorcy utrzymania określonych informacji w tajemnicy. (...)Nie ulegało więc nigdy wątpliwości, że przedsiębiorca musi mieć wolę, by dany fakt pozostał tajemnicą dla pewnych kół odbiorców, konkurentów i wola ta dla innych osób musi być rozpoznawalna. (...)O spełnieniu przesłanki podjęcia rozsądnych działań można zatem mówić, gdy przedsiębiorca faktycznie skutecznie kontroluje dostęp do danej informacji, podejmując stosowne rozwiązania organizacyjne i techniczne, w celu utrzymania informacji w tajemnicy.

Nadto, w ocenie pozwanego nawet przy uznaniu, iż oferta handlowa H. W. była zbliżona do oferty powoda, nie sposób stwierdzić, że doszło do naruszenia tajemnicy bankowej, czy tajemnicy przedsiębiorstwa, bowiem informacje, dotyczące oferty powoda, były dostępne z innych źródeł. (...)Sąd Okręgowy nie dał nadto wiary twierdzeniom powoda, odnoszącym się do złamania tajemnicy bankowej i tajemnicy przedsiębiorstwa przez pracownika pozwanego. (...)Sąd I instancji wskazał przy tym, iż jako czyn taki zakwalifikować można m.in. naruszenie tajemnicy bankowej, czy tajemnicy przedsiębiorstwa. (...)Po pierwsze powód nie przedstawił bowiem żadnego miarodajnego dowodu na okoliczność, że doszło do naruszenia tajemnicy przedsiębiorstwa powodowej spółki.

Dz.U. z 2014, poz. 243 ze zm.) tajemnica telekomunikacyjna obejmuje m.in. dane dotyczące użytkownika. Zgodnie z treścią art. 159 ust. 2 tej ustawy zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie lub inne wykorzystywanie treści lub danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną przez osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu. (...)Dz.U. z 2014, poz. 243 ze zm.) tajemnica telekomunikacyjna obejmuje m.in. dane dotyczące użytkownika. Zgodnie z treścią art. 159 ust. 2 tej ustawy zakazane jest zapoznawanie się, utrwalanie, przechowywanie, przekazywanie lub inne wykorzystywanie treści lub danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną przez osoby inne niż nadawca i odbiorca komunikatu.

(...)połączeń numeru (...) , stanowiącego tajemnicę komunikacyjną, podlegających ochronie jako dane osobowe oraz stanowiących tajemnice przedsiębiorstwa osobie nieuprawnionej, bez wiedzy i zgody przełożonego. (...)Powód nie miał nawet pewności, czy T. W. wie o jego związku trzymanym w tajemnicy. (...)Wyraził on generalnie pogląd, że procedury te nieskutecznie chronią go przed presją klientów, żądających informacji stanowiących tajemnice komunikacyjną. (...)Ewentualne luki systemu pracy nie usprawiedliwiają działań pracownika sprzecznych z ogólnym zakazem łamania tajemnicy komunikacyjnej.

Przy przyjmowaniu obowiązków członka Rady Nadzorczej złożył oświadczenie o zobowiązaniu się do zachowania tajemnicy państwowej i służbowej na zajmowanym stanowisku służbowym. (...)Oświadczenie to w nowym brzmieniu dotyczyło zachowania tajemnicy bankowej i handlowej oraz ochrony danych osobowych. (...)Podczas wizyty w siedzibie pozwanego w dniu 12 maja 2014 roku powód został poproszony przez K. K. – pracownika Banku ds. organizacyjno-administracyjnych – o podpisanie oświadczenia dotyczącego zachowania tajemnic obowiązujących w Banku. (...)(...)interesów Banku, w szczególności ochroną tajemnicy bankowej, handlowej oraz tajemnicy ochrony danych osobowych, która rozciąga się na okres po złożeniu obowiązków członka Rady Nadzorczej Banku.

(...)w tym karty 15-18 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa). (...)(...)w tym karty 187-191 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa; pismo znak: (...) ,(...)w tym karty 240-243 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa; pismo znak: (...) , k. 249-256 akt admin., w tym karty 250-254 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa); - Marszałek Województwa (...)(...)(...)(...)w tym karty 187-191 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa, k. 239-246 akt admin, w tym karty 240-246 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa oraz k. 249-256 akt admin., w tym karty 250-254 objęte tajemnicą przedsiębiorstwa). (...)(...)k. 188 akt admin. – tajemnica przedsiębiorstwa).

(...)został zwolniony z obowiązku zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej obejmującej dane osobowe użytkownika Internetu (art. 159 i nast. ustawy z dnia 6 lipca 2004 r. (...)Stanowisko to opiera się na założeniu, że tajemnica komunikowania się w sieciach telekomunikacyjnych sięga tylko do granic kolizji z obowiązującym porządkiem prawnym, którego ramy wyznaczają także stosowne przepisy prawa cywilnego. (...)Nie odmawiając pewnych racji tego rodzaju wykładni, nie sposób jednak pominąć, że w rozpatrywanej sprawie apelujący domagał się przełamania tajemnicy telekomunikacyjnej zastrzeżonej w art. 159 ust. 1 ustawy prawo telekomunikacyjne na podstawie art. 80 ust. 1 pkt 3 ppkt c u.p.a. (vide wniosek k 71). (...)(...)dla zwolnienia (...) S.A. od tajemnicy telekomunikacyjnej zastrzeżonej w art. 159 ust. 1 ustawy prawo telekomunikacyjne .

Dlatego w ocenie sądu pozwany Z. Ż. doprowadził do naruszenia dóbr osobistych w postaci tajemnicy korespondencji i ochrony danych osobowych. (...)Zatem do naruszenia dóbr osobistych przez pozwanego W. S. według twierdzeń powoda miało dojść poprzez upublicznienie treści listu, co powód łączy z naruszeniem tajemnicy korespondencji. (...)Trafnie argumentuje apelujący, że naruszenie tajemnicy korespondencji następuje poprzez ujawnienie jej treści bez zgody uprawnionego. (...)Gdy treść przekazywanej przez powoda w korespondencji do pozwanego wiadomości miała zostać już z założenia upubliczniona (rozpowszechniona) to wówczas trudno mówić o tajemnicy komunikowania się.