Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Mimo, że pierwotna treść umowy kredytu posługuje się pojęciem „kredytu denominowanego (waloryzowanego)”, to w rzeczywistości umowa miała charakter kredytu indeksowanego do CHF, co wynika z jej konstrukcji. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego. (...)Zarazem nie było podstaw do pouczania powoda o ewentualnych wzajemnych roszczeniach pozwanego Banku innych niż roszczenie o zwrot wypłaconego kredytu jako nienależnego świadczenia.

Sporna umowa miała charakter kredytu denominowanego do CHF. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Po drugie choć oba kredyty będą miały tak samo określone(...)różnych kwot w CHF. Skoro kredyt jest wypłacany w walucie krajowej, pojawia się pytanie, w jaki sposób zostaje obliczona umieszczona w umowie kredytu kwota we frankach szwajcarskich – sposób jej ustalenia nie został wskazany w umowie. (...)Wynikam z tego, że przypadku kredytu denominowanego jednoznaczne wyrażenie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich musi wiązać się z: 1) przedstawieniem odpowiednich informacji o ryzyku kursowym oraz 2) wskazaniem sposobu obliczenia kwoty we frankach, w szczególności z uwzględnieniem kursu(...)(...)Nie ma znaczenia, że nierównowaga w związku z ryzykiem kursowym ujawniła się dopiero wraz z gwałtownym wzrostem kursu franka szwajcarskiego (tzw. czarny czwartek styczeń 2015 r.).

Teza orzeczenia: wysokość opłaty nienależnej od wartości przedmiotu sporu /zaskarżenia/ determinują przytoczenia strony, czyli twierdzenia co do faktów, z których wywodzi ona swoje żądanie, a nie rzeczywisty stan rzeczy - na tym etapie jeszcze nieweryfikowalny.

Regulamin kredytowania hipotecznego (...) Bank S.A. w W. – Oddział (...) w § 7 wskazywał, że bank udziela kredytów w złotych lub w złotych denominowanych do waluty obcej. (...)Stosownie do § 12 ust. 7 regulaminu w przypadku kredytu denominowanego kursem waluty obcej harmonogram spłat kredytu był wyrażony w walucie kredytu, a kwota raty spłaty była(...)(...)By móc udzielić kredytu w (...) bank musiał wcześniej pozyskać na rynku dostęp do określonej sumy franków szwajcarskich. (...)Miarą ich długu są przecież złotówki, a nie franki szwajcarskie.

Teza orzeczenia: W wyniku braku związania konsumenta (kredytobiorcy) uregulowaniami związanymi z ustalaniem wysokości oprocentowania kredytu i braku możliwości odwołania się od zasad obowiązujących w prawie krajowym, w oparciu o które ewentualnie można by odpowiednio ustalać zasady, według których taki kredyt miałby zostać oprocentowany, może dojść w praktyce (...)

Do dnia 20 kwietnia 2015 r. powódki dokonały wpłat tytułem spłaty kredytu w łącznej kwocie 45 043,26 zł oraz 28 560,15 franków szwajcarskich. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.

(...)o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu tj. kwoty 250.000 zł, w(...)stanowiącej roszczenie pozwanego w stosunku do powoda o zwrot kwoty udzielonego powodowi kredytu oraz kwoty 91.045,06 zł stanowiącej(...)(...)Mimo, że pierwotna treść umowy kredytu posługuje się pojęciem „kredytu denominowanego (waloryzowanego)”, to w rzeczywistości umowa miała charakter kredytu indeksowanego do CHF, co wynika z jej konstrukcji. W kredycie denominowanym kwota kredytu jest wyrażona w walucie obcej, a zostaje wypłacona w walucie krajowej według klauzuli umownej opartej na kursie kupna waluty obcej obowiązującym w dniu uruchomienia kredytu. (...)Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania(...)indeksacji walutą obcą, także kursem franka szwajcarskiego.

Teza orzeczenia: I. Pożyczka zaciągnięta na spłatę małżonka w ramach rozliczeń majątkowych z definicji nie może mieć bezpośredniego związku z prowadzoną przez stronę umowy pożyczki działalnością gospodarczą. Celem umowy nie jest prowadzenie takiej działalności, ale rozliczenia proweniencji rodzinnoprawnej. Przyczyna tych rozliczeń jest w tej ocenie (...)

Powódce przedstawiono ofertę kredytu waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego, który generował wyższą zdolność kredytową. (...)Miarą jej długu są przecież złotówki, a nie franki szwajcarskie. Na tym w zasadzie polega ryzyko pożyczek czy kredytów indeksowanych do walut obcych. (...)(...)na złotówki, z chwili udzielenia kredytu, a drugi raz – przez(...)staje się mocniejsza w stosunku do złotego, maleje, a wzrasta gdy waluta słabnie w stosunku do złotego (tak w uzasadnieniu postanowienia(...)

Teza orzeczenia: 1. Sąd drugiej instancji może z urzędu uwzględnić naruszenie art. 321 § 1 k.p.c.przez sąd pierwszej instancji, ale tylko w przypadku, gdyby prowadziło ono do nieważności postępowania (tak wyrok SN z 26 marca 2013r. II PK 216/12) 2. W graniach zaskarżenia sąd drugiej instancji bierze pod uwagę z urzędu (art. 383 k.p.c.) nieważność postępowania (...)

Jednak saldo zadłużenia, a więc kwota podlegająca zwrotowi, miała być wyrażona we frankach szwajcarskich. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem, a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji. (...)Tym samym skarżący nie przedstawił żadnych w istocie argumentów pozwalających na oddalenie zarzutu co do arbitralnego ustalenia kursów przez pozwany bank, a tym samym faktycznej swobody w kształtowaniu wysokości zobowiązania powodów, których kredyt był denominowany kursem franka szwajcarskiego.

Nie prowadzono polityki preferencji kredytów denominowanych w walucie obcej do kredytów złotówkowych, zaś udzielanie tych pierwszych kredytów nie wiązało się dla doradców z dodatkowym wynagrodzeniem. (...)Motywacją do zawarcia umowy kredytowej było to, że powodowie nie mogli uzyskać innego kredytu, zaś rata kredytowa w przypadku kredytu denominowanego była o nawet kilkaset złotych niższa. (...)Nie zwracali się oni do banku o spłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)że: a) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)że: b) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (§ 3(...)uznania, że nie zachodzą podstawy do rozstrzygnięcia według żądania z lit.(...)że: c) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)