Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W niniejszej sprawie mieliśmy do czynienia z przewozem międzynarodowym. W odniesieniu do przewozu międzynarodowego stosuje się przede wszystkim umowy międzynarodowe, których Polska jest stroną, przy czym w transporcie drogowym jest to wspomniana wyżej Konwencja genewska z dnia 19 maja 1956 roku o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (Konwencja CMR). Zgodnie z art. 1 ust. 3 ustawy Prawo przewozowe przepisy tej ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej. (...)Stanowisko takie zajął również K. W. [w:] D. A. , D. D. , K. W. , Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) .

Wskazali, dokonując wywodu prawnego na podstawie ustawy Prawo prywatne międzynarodowe oraz przepisów wspólnotowych, że dla(...)(...)Powołując się na przepisy dawnej jak i nowej ustawy prawo prywatne międzynarodowe wskazywano, że regulacja tam zawarta(...)(...)O tym, jakie prawo należało stosować decydowały normy zawarte w prawie prywatnym międzynarodowym obowiązującym w dacie dokonania kwestionowanej czynności rozporządzającej. (...)Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.

Pozwany zakwestionował również podstawę prawną roszczenia powoda wskazując, iż powód błędnie wywodzi swoje roszczenie z przepisów kodeksu cywilnego , gdzie faktycznie zastosowanie winny mieć przepisy prawa międzynarodowego. Powołując się na treść art. 35 pkt 3 Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 r. wskazał, iż powód bezzasadnie powołuje się na brak zgodności towarów z umową. (...)W ocenie Sądu Rejonowego zbędne było czynienie rozważań na gruncie podniesionych przez pozwanego zarzutów dotyczących zastosowania w sprawie prawa międzynarodowego oraz nieważności umowy. (...)Następnie, odnosząc się do przywołanej przez skarżącego Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 r. w art. 6 wskazano, iż strony mogą wyłączyć jej zastosowanie.

(...)wykonywał jako kierowca w ruchu międzynarodowym w okresie zatrudnienia u pozwanej wraz z odsetkami ustawowymi od dnia 13 października 2014 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanej na jego rzecz kosztów procesu. (...)(...)kierowcy samochodu ciężarowego w transporcie międzynarodowym, w pełnym wymiarze czasu pracy, ostatnio za wynagrodzeniem, którego wysokość odpowiadała najniższemu wynagrodzeniu za pracę. (...)Bezspornym pozostawało bowiem zarówno to, że powód, zatrudniony przez pozwaną na stanowisku kierowcy w ruchu międzynarodowym, podczas podróży służbowych spędzał noclegi w kabinach samochodów. (...)Trybunał uznał że art. 21a ustawy o czasie pracy kierowców, odsyłając do zasad ogólnych przewidzianych w kodeksie pracy – tj. art. 77 5 § 3-5 k.p. , nie uwzględnia specyfiki wykonywania zawodu kierowcy w transporcie międzynarodowym.

(...)ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej (ust. 3). (...)Poza sporem pozostawało, że strony łączyła zawarta w dniu 18 kwietnia 2013 roku umowa przewozu międzynarodowego na trasie z Wielkiej Brytanii do Rosji (które to oba państwa są stronami konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 roku). (...)(...)ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej (ust. 3). Zważyć przy tym należy, iż Rzeczpospolita Polska pozostaje sygnatariuszem konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz.

W uzasadnieniu powód podniósł, iż powód był zatrudniony przez pozwanego w okresie od dnia 16 września 2011 r. do dnia 20 lipca 2013 r. na stanowisku kierowcy w międzynarodowych przewozach drogowych. (...)W uzasadnieniu podniesiono między innymi, iż błędne jest stanowisko w zakresie braku możliwości uznania stworzenia kierowcom w transporcie międzynarodowym noclegów w kabinie samochodowej za zapewnienie kierowcom bezpłatnego noclegu. (...)W efekcie przepisy te stanowiły podstawę prawną do domagania się przez kierowcę zatrudnionego w transporcie międzynarodowym roszczenia w postaci ryczałtów za nocleg z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. (...)W efekcie brak jest unormowania prawnego, które dawałoby podstawę do przyznania kierowcy wykonującemu stale przewozy w transporcie międzynarodowym uprawnienia do domagania się ryczałtów za noclegi realizowane w kabinie pojazdu.

Natomiast powódka w ramach zawartej z pozwaną umowy nr (...) z dnia 13.09.2010 r. o świadczenie usług transportowych w obrocie międzynarodowym na podstawie szczegółowego zlecenia transportowego nr (...) z dnia 09.07.2013 r. zleciła wykonanie przewozu ww. ładunku pozwanej. (...)Przedmiotem umowy było „określenie wzajemnych stosunków powstających pomiędzy Zleceniodawcą a Wykonawcą przy planowaniu, wykonaniu i płatności za usługi transportowe przy przewozie ładunków w międzynarodowej komunikacji samochodowej”. (pkt 1 Umowy). (...)(...)o przepisy Konwencji o Umowie Międzynarodowego Przewozu Drogowego Towarów (CMR) sporządzonej(...)transportowych przy przewozie ładunków w międzynarodowej komunikacji samochodowej nr (...) zgodnie(...)(...) miał zostać dokonany przewóz międzynarodowy na trasie Rosja-Niemcy. (...)Zgodnie zaś z zasadą hierarchii źródeł prawa prawo międzynarodowe (Konwencje, Umowy dwu- lub wielostronne) mają pierwszeństwo przed prawem krajowym tj.

Powód wskazał, że był zatrudniony u pozwanego jako kierowca w transporcie krajowym i międzynarodowym. (...)Sp. z o.o. w G. w okresie od dnia 22 listopada 2011 r. do dnia 22 czerwca 2012 r. na stanowisku kierowcy pojazdów ciężarowych w transporcie krajowym i międzynarodowym. (...)Z niekwestionowanych ustaleń faktycznych Sądu I instancji wynikało, że powodowie nie otrzymali od pozwanej ryczałtów za noclegi odbywane w transporcie międzynarodowym. (...)Trybunał Konstytucyjny zalecił uregulowanie tej kwestii w sposób adekwatny do charakteru i specyfiki podróży służbowej kierowcy w transporcie międzynarodowym.