Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Na okładce tej znajdował się wizerunek T. L. w (...) . (...)(...)(...) znalazła się okładka przedstawiająca wizerunek J. K. (2) , jako(...)(...) znalazła się okładka przedstawiająca wizerunek J. K. (2) , na(...)(...) znalazła się okładka przedstawiająca wizerunek J. K. (2) jako powstańca(...)(...)Dodatkowo wizerunek ten został wzmocniony wyciągniętą, zakrwawioną, zaciśniętą pięścią, w której znajduje się (...) , jak również treścią tytułu „ (...) ”. (...)(...)w efekcie przyjęcie, że publikacja wizerunku powoda w sposób uwłaczający jego godności oraz naruszający jego dobre imię nie stanowi naruszenia prawa powoda do wizerunku.

Zdaniem powódki samo uzyskanie wizerunku powódki i posługiwanie się nim przez pozwaną pozostaje działaniem bezprawnym. Nadto pozwana posłużyła się też wizerunkiem powódki, rozsyłając go do osób trzecich, doprowadziła do obraźliwych komentarzy. (...)Zdaniem pozwanej z samego faktu opublikowania wizerunku powódki nie można wyprowadzić wniosku, że pozwana weszła w posiadanie tego wizerunku w sposób bezprawny. (...)W ocenie powódki z uwagi na umieszczenie przez pozwaną jej wizerunku z komentarzem „Ta pani odebrała moim dzieciom ojca!!!” naruszone zostało jej prawo do wizerunku, dobre imię, cześć, godność i prawo do prywatności.

Pozwana wyjaśniła użycie zdjęcia z wizerunkiem C. M. powołując się na treść art. 27 i 28 pkt 1) ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych . (...)Zdjęcie zostało zamieszczone w celu ukazania wizerunku poety. (...)Nikt z pracowników pozwanej nie wiedział, że wizerunek C. M. na zdjęciu może być objęty ochroną wynikającą z prawa autorskiego. (...)Zdjęcie umieszczone na pisemnym zaproszeniu nadal zawierało wizerunek C. M. , który został zmniejszony do popiersia poety w półzbliżeniu.

(...)oparciu o protokół okazania jedynie wizerunków na fotografiach w sytuacji, gdy(...)do sprawcy, natomiast kolejne okazanie wizerunków dokonane już po upływie znacznego(...)w sytuacji gdy okazanie pośrednie wizerunku w postaci grupy fotografii lub(...)(...)Należy też podkreślić, że chociaż pierwsze okazanie N. B. wizerunku oskarżonej miało miejsce dopiero w grudniu 2013 r., czyli po prawie roku od daty kradzieży, to pokrzywdzona bez żadnych wątpliwości rozpoznała S. Ł. na jednej spośród aż dwunastu okazanych jej fotografii. (...)W kontekście drugiego z postawionych zarzutów Sąd Okręgowy zważył, że pokrzywdzona B. B. (1) rozpoznała oskarżoną bez wątpienia podczas protokolarnej czynności okazania wizerunku na tablicy poglądowej, a z(...)(...)Wprawdzie podstawą ustaleń mogą być zeznania funkcjonariusza Ł. S. , który potwierdził treść powyższej notatki, jednakże nie pamiętał on dokładnie okoliczności jej sporządzenia, ani sposobu okazania wizerunku.

Pokrzywdzony K. W. rozpoznał wprawdzie wizerunek mężczyzny, którym okazał się N. P. (1) , ale nie wskazał po jakich cechach charakterystycznych go rozpoznaje. (...)Wizerunek ma bowiem charakter statyczny, nie ukazuje ujęcia innego, niż na fotografii, wyrazu oczu, mimiki, brak w nim całej sylwetki, postaci, sposobu poruszania się itd. (...)Wartość tego dowodu jest więc ograniczona, zwłaszcza, że okazanie wizerunku nie zostało zweryfikowane okazaniem osoby. (...)Wobec istnienia zaledwie jednego dowodu świadczącego przeciwko oskarżonemu w postaci okazania wizerunku, obowiązkiem Sądu I Instancji było dokonanie niezwykle wnikliwej i szczególnie ostrożnej oceny materiału dowodowego.

Wprawdzie z okazanych mu na dwóch innych tablicach wizerunków całych postaci rozpoznał P. M. i M. L. (k.70,71). (...)Rozpoznała wprawdzie też P. M. i M. L. , ale jej również z niewiadomych powodów nie okazywano już wizerunku M. M. . (...)W dniu 13.03.12r. pokrzywdzonemu okazano ponownie tablicę z wizerunkami 4 mężczyzn wśród których był wizerunek P. M. ale i jednocześnie M. M. , (co nie było prawidłowe) i wówczas pokrzywdzony nie rozpoznał na tej tablicy żadnej osoby (k.95-96). (...)Okazanie wizerunku wiąże się bowiem z większą możliwością błędu.

W piśmie procesowym z 11 kwietnia 2019 r. powód podał, że opisane w pozwie działania funkcjonariuszy naruszały wizerunek, godność oraz dobre imię powoda. (...)Prawo powoda do wizerunku zostało więc naruszone przez stronę pozwaną, w warunkach nie wyłączających jednak jej odpowiedzialności z art. 448 w zw. z art. 23 i art. 81 Prawa autorskiego. (...)Ten sam cel można było jednak uzyskać bez naruszenia w tak szeroki sposób wizerunku, a także godności powoda jako człowieka podlegającej ochronie przewidzianej art. 23 i art. 448 k.c. (...)Ochrona udzielona powodowi na podstawie art. 448 k.c. również musiała być adekwatna do rodzaju i stopnia naruszenia prawa powoda do wizerunku oraz godności osobistej.

Większość tych materiałów ukazywała się za zgodą powódki w zakresie wykorzystania jej wizerunku. (...)Oceny dotyczące wizerunku w mediach i drogi prowadzącej powódkę do osiągnięcia obecnej pozycji politycznej niewątpliwie powódka mogła odczuć jako krzywdzące. (...)(...)lecz skupiał się na jej wizerunku, jaki przedstawiany był w środkach masowego przekazu, jednocześnie formułując wniosek, że wizerunek ten – odwołujący się do życia prywatnego, cech osobistych, w tym wyglądu - jest przez powódkę wykorzystywany. Nie budzi przy tym wątpliwości – co wynika z publikacji powołanych w odpowiedzi na pozew - że taki wizerunek w mediach był wielokrotnie prezentowany i działo się to w przeważającej części za zgodą powódki.