Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Teza orzeczenia: wykładnia treści umowy o zakazie konkurencji w powiązaniu z wolą stron kluczowa do stwierdzenia zasadności roszczenia

Zgodnie z § 3 umowy, jako konkurencyjną wobec pracodawcy działalność gospodarczą rozumie się obsługę naziemną ruchu lotniczego wykonywaną przez pracodawcę. (...)Wyjaśnieniom powoda R. P. Sąd dał wiarę w części, w jakiej opisał sposób nawiązania współpracy z pozwaną, proces negocjacji dotyczący zapisów umowy o zakazie konkurencji czy też sytuację pozwanej spółki na rynku lotniczym. (...)(...)wyniku czego powód nie nabył prawa do odszkodowania z tytułu zakazu konkurencji po rozwiązaniu stosunku pracy. (...)Podkreślić należy także, iż obowiązujące przepisy prawa nakładają na pracodawcę obowiązek zapłaty odszkodowania dla pracownika, jednakże dotyczy do sytuacji objęcia pracownika zakazem konkurencji po zakończeniu stosunku pracy.

W 2000r. skorzystało z niego 227.847 pasażerów przy liczbie 13.225 operacji lotniczych. W 2008r. natomiast z portu skorzystało już 1.274.679 pasażerów, a operacji lotniczych odnotowano w liczbie 23.609. W 2012r. z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyło się 25.261 operacji lotniczych. (...)W ostatecznym rozrachunku liczba operacji lotniczych w ciągu szesnastu lat ma zwiększyć się o ponad 70%, co niewątpliwie wpływa na ograniczenie prawa własności sąsiednich nieruchomości, a co za tym idzie, na ich wartość.

Agencja Nieruchomości Rolnych poinformowała, że nie skorzysta z prawa pierwokupu. (...)Niestety, najstarsze zdjęcia lotnicze, które mogłyby być przydatne dla ustalenia, czy w latach 80. ubiegłego wieku między nieruchomościami istniał płot i jaki był jego przebieg, są niewyraźne (fotografia z 1988r. k: 183). (...)Sąd Okręgowy uznał, że bieg zasiedzenia można byłoby ewentualnie liczyć od 31 grudnia 1997r., ponieważ zdjęcie lotnicze z tego okresu potwierdza istnienie ogrodzenia na gruncie. (...)Z kolei w złej wierze jest ten, kto powołując się na przysługujące mu prawo wie, że prawo to mu nie przysługuje albo też ten, kto wprawdzie nie ma świadomości, co do nieprzysługiwania mu określonego prawa, jednakże jego niewiedza nie jest usprawiedliwiona w świetle okoliczności danej sprawy.

Spadek wartość prawa własności do przedmiotowej nieruchomości, w związku z jej położeniem na obszarze ograniczonego użytkowania lotniska wojskowego, wynosi 7950 zł. (...)Sąd Rejonowy powołując się na art. 129 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 roku Prawo ochrony środowiska (Dz. (...)Kwoty odszkodowania zasądzono na rzecz każdego z powodów stosownie do ich udziałów w prawie własności nieruchomości. (...)Zaskarżanemu orzeczeniu zarzucono: 1/ naruszenie przepisów prawa materialnego tj.: a/ art. 129 ust. 2 ustawy prawo ochrony środowiska z dnia 27 kwietnia 2001 r. (Dz.

Uczestniczy imprezy zgromadzili część pieniędzy z własnych środków, uzyskali też pożyczkę od pracodawcy i sfinansowali niezbędne świadczenia – noclegi, wyżywienie, transport, bilety lotnicze i transfery z lotniska dodatkową kwotą 164.848 zł. (...)Skoro pozwana podjęła się wykonać określone czynności związane z przedmiotową imprezą turystyczna, powód miał prawo oczekiwać, że uczyni to rzetelnie.

Teza orzeczenia: zasiedzenie samoistne w złej wierze

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: umowy przekazania własności gospodarstwa rolnego (k. 6-7), odpisu skróconego aktu małżeństwa (k. 8), wypisu z rejestru gruntów (k. 12), decyzji (k. 22), zdjęcia lotniczego nieruchomości (k. 5), zeznań świadków:(...)(...)Własność i inne prawa rzeczowe.

W dniu 08 grudnia 2012 roku R. S. podróżował liniami lotniczymi (...) z W. do B. . (...)We wniosku tym podał informacje o rejsie lotniczym na trasie W. - B. , podczas którego utracił swój bagaż podróżny. (...)Dodał, że jego zdaniem przedkładanie paragonów na rzeczy, które nie znajdowały się w jego walizce, nie jest działaniem zgodnym z prawem (k. 108). (...)Oskarżony oświadczył nadto, że „moim zdaniem przedkładanie paragonów na rzeczy, które nie znajdowały się w walizce, nie jest działaniem zgodnym z prawem (k. 108).

Teza orzeczenia: oskarżeni zostali uniewinnieni od dokonania zarzucanych im czynów

(...)po dokonaniu dalszych, wymaganych miejscowym prawem formalności, zabite zwierzęta każdy z nich pozostawił osobie zajmującej się preparowaniem takich okazów w celu ich późniejszej ekspozycji jako wystroju pomieszczeń. (...)Odpowiedni organ administracji (...) na terenie U. wystawił zezwolenia eksportowe na oba okazy i zostały one nadane w jednej przesyłce drogą lotniczą.