Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Udali się do pośrednika finansowego P. S. , który przedstawił im ofertę kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego. Pośrednik powiedział, że kredyt jest powiązany z frankiem szwajcarskim, podkreślił, że jego zaletą jest niższe oprocentowanie. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich i wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Na spotkaniach poprzedzających zawarcie umowy nie zaproponowano im kredytu w złotych, lecz zarekomendowano kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Poinformowała ona powodów, że jedyną dostępna dla nich opcją jest kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim. (...)Do informacji został dołączony wykres obrazujący zmiany kursu franka szwajcarskiego od sierpnia 2007 r. do maja 2010 r. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

W celu uzyskania oferty kredytu na ten cel powodowie spotkali się z doradcą kredytowym z (...) Bank (...) S.A. , który zaoferował im kredyt denominowany we franku szwajcarskim. (...)Doradca kredytowy informował powodów, że frank szwajcarski jest stabilną walutą, nie przedstawiał powodom informacji o historycznych kursach franka szwajcarskiego ani prognoz co do kursów franka szwajcarskiego w przyszłości. (...)(...)faktycznie umowa nie przewidywała oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty we frankach szwajcarskich ani zwrotu kredytu w tej walucie. (...)Treść tego wzorca miała zatem zastosowanie do większej ilości umów kredytów hipotecznych denominowanych we franku szwajcarskim, zawieranych wówczas przez pozwany bank.

Powód wybrał kredyt we frankach. (...)Zaznaczono, że powodowie nie do końca mieli świadomość roli franka szwajcarskiego w tej umowie. (...)Zgodnie z umową harmonogram spłaty rat kredytu był sporządzony we frankach szwajcarskich, zatem spłata konkretnej raty w danym dniu wymagała wykonania operacji przeliczenia wyrażonej we frankach szwajcarskich raty na złote polskie, zgodnie z postanowieniem z § 4 umowy. (...)W niniejszej sprawie strony zawarły umowę kredytu hipotecznego, denominowanego do franka szwajcarskiego.

Podczas omawiania w placówce (...) Banku SA jego oferty kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego powodowie zostali zapewnieni o stabilności kursu franka i niskim ryzyku jego znacznego wzrostu. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Sąd uznał je za niewiarygodne jedynie co do tego, że u pozwanego uzyskanie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego wymagało wyższej zdolności kredytowej niż identycznego kredytu w złotych. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Powodowi przedstawiono symulacje dotyczące wysokości rat kredytu w złotówkach i we frankach szwajcarskich. (...)Niewątpliwe stronie pozwanej znane było również zjawisko trwającej od kilkudziesięciu lat stałej aprecjacji franka szwajcarskiego do innych walut światowych, albowiem tego rodzaju tendencja była wyraźnie widoczna na wykresach historycznych kursów. (...)(...)wyłącznie bankowi jako stronie umowy kredytu uprawnienia do jednostronnego kształtowania wysokości zobowiązania kredytobiorcy (zarówno wysokości kredytu przeliczonego na franki szwajcarskie, jak i rat kredytu waloryzowanych kursem franka szwajcarskiego). (...)Określanie wysokości świadczeń na podstawie zawartej umowy kredytu odbywa się w oparciu o kursy sporządzane przez pozwanego, przy czym uprawnienie do określania wysokości kursów franka szwajcarskiego nie doznaje formalnie żadnych ograniczeń.

Teza orzeczenia: Uznanie za klauzule niedozwolone postanowień umowy kredytu denominowanego do CHF, w których bank upoważniony został do jednostronnego oznaczenia banku i świadczeń kredytobiorcy przy braku jednoznacznych i obiektywnie weryfikowalnych kryteriów oznaczenia tego kursu.

W analizowanej umowie zwraca więc uwagę fakt, że poza jednorazowym wskazaniem w niej franków szwajcarskich mających być walutą kredytu, więcej się o nich nie wspomina. (...)Umowa nie przewidywała zatem możliwości oddania do dyspozycji kredytobiorcy kwoty kredytu wskazanej w umowie we frankach szwajcarskich ani też możliwości zwrotu kredytu w tej walucie. (...)(...)(...)Natomiast powódka występująca jako konsument obarczona został zmianą ryzyka kursowego franka szwajcarskiego w całości.

(...)(...) Bank S.A. ) umowę kredytu nr (...) denominowanego we franku szwajcarskim, o równowartości kwoty 286.000 zł, na zakup działki budowlanej na rynku wtórnym i refinansowanie poniesionych wydatków. (...)(...)L. , wynikający z umowy kredytu z dnia 27 grudnia 2007 r. nr (...) denominowanego we franku szwajcarskim. (...)(...)przez powodów zarzut sprowadzający się do twierdzenia, że należność wynikająca z(...)wykonawczego na dzień wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 19 listopada 2008(...)wymagalna wskutek nadpłaty przez powodów kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich wynikającego z umowy z dnia(...)Powodowie błędnie wywodzą, że umowa z dnia 19 listopada 2008 r. nr (...) jest związana z umową kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich z dnia 27 grudnia 2007 r. nr (...) skoro służyła dalszemu finansowaniu tego samego celu, jakim była budowa domu mieszkalnego powodów.