Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W (...) Banku mieli zdolność kredytową tylko przy kredycie indeksowanym do franka szwajcarskiego. W placówce (...) Banku , w trakcie rozmów dotyczących kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, nie wyjaśniono im jego konstrukcji. (...)Małżonkowie L. zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Powodowie zdecydowali się na kredyt denominowany do franka szwajcarskiego, w związku z czym we wniosku kredytowym wpisali, że wnioskują o 50.000 CHF kredytu na 25 lat. (...)Natomiast zeznania te stanowiły wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Podczas omawiania w placówce (...) Banku SA jego oferty kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego powodowie zostali zapewnieni o stabilności kursu franka i niskim ryzyku jego znacznego wzrostu. (...)Kurs franka szwajcarskiego, po którym miało nastąpić przeliczenie kwoty kredytu na franki szwajcarskie, nie był przez powodów negocjowany i nie był im znany. (...)Sąd uznał je za niewiarygodne jedynie co do tego, że u pozwanego uzyskanie kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego wymagało wyższej zdolności kredytowej niż identycznego kredytu w złotych. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Przed sfinalizowaniem umowy wskazywano im na niższą w stosunku do kredytu nieindeksowanego ratę kredytu i zapewniono o stabilności kursu franka szwajcarskiego. (...)W okresie od 29 grudnia 2009 r. do 2 grudnia 2019 r. dokonywali spłaty rat kredytu najpierw w złotych a potem we frankach szwajcarskich. (...)Tam pracownik przedstawił im propozycję kredytu hipotecznego indeksowanego do franka szwajcarskiego. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

(...)(...) Bank S.A. ) umowę kredytu nr (...) denominowanego we franku szwajcarskim, o równowartości kwoty 286.000 zł, na zakup działki budowlanej na rynku wtórnym i refinansowanie poniesionych wydatków. (...)(...)L. , wynikający z umowy kredytu z dnia 27 grudnia 2007 r. nr (...) denominowanego we franku szwajcarskim. (...)(...)przez powodów zarzut sprowadzający się do twierdzenia, że należność wynikająca z(...)wykonawczego na dzień wypowiedzenia umowy kredytu z dnia 19 listopada 2008(...)wymagalna wskutek nadpłaty przez powodów kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich wynikającego z umowy z dnia(...)Powodowie błędnie wywodzą, że umowa z dnia 19 listopada 2008 r. nr (...) jest związana z umową kredytu denominowanego we frankach szwajcarskich z dnia 27 grudnia 2007 r. nr (...) skoro służyła dalszemu finansowaniu tego samego celu, jakim była budowa domu mieszkalnego powodów.

Umowa ta jest umową kredytu denominowanego do waluty obcej tj. do franka szwajcarskiego. Powodowie przy zawarciu umowy nie byli informowani szczegółowo o ryzyku kursowym, przedstawiono franka szwajcarskiego jako stabilną walutę. (...)Jako walutę kredytu powodowie wskazali franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)Powodowie w pierwszym rzędzie domagali się ustalenia, że umowa kredytu mieszkaniowego N. - H. nr (...) 10- (...) denominowanego do franka szwajcarskiego (dalej: (...) ) zawarta w dniu 20 maja 2010 r. pomiędzy powodami K. S. i M. S. , a (...) Bank (...) S.A. z siedzibą w G. jest nieważna.

Wskazywali, że nie określała ona kwoty kredytu – w ramach zaciągniętego zobowiązania, ponadto oddano do dyspozycji środki pieniężne w walucie polskiej, zaś w umowie wskazano sumę franków szwajcarskich. Twierdzili, że kredytobiorca nie mógł również na podstawie zawartej umowy żądać wypłaty kwoty kredytu w walucie franka szwajcarskiego, bowiem kredyt miał być przeznaczony na finansowanie inwestycji w kraju. (...)(...)kredytobiorcy, wskazanej w umowie kwoty kredytu we frankach szwajcarskich, ani też możliwości spłaty kredytu we frankach szwajcarskich, a zatem udzielony kredytobiorcy kredyt był, wbrew twierdzeniom strony pozwanej, kredytem nie walutowym, lecz złotowym, a(...)(...)(...)postanowienia umowy, przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania wysokości rat kredytu indeksowanego kursem franka szwajcarskiego poprzez wyznaczanie kursów kupna i sprzedaży franka szwajcarskiego.

W ocenie powodów kredyt został udzielony i wykorzystany w złotych polskich (ZŁ), jednakże w świetle postanowień Umowy kredytu był on kredytem denominowanym do franka szwajcarskiego (CHF). (...)Kredyt udzielony powodom był kredytem udzielonym we franku szwajcarskim. (...)Bank ewidencjonuje kredyt – zadłużenie powoda w walucie kredytu CHF. Każda spłata raty kredytu we franku pomniejsza zadłużenie powoda we franku ( dowód: zeznania świadka A. P. protokół k. 398-398v – 00:01:37-00:33:21). (...)Błędnie wywodzi również strona powodowa, że udzielony im kredyt jest kredytem w złotych polskich skoro sami wnosili o udzielenie kredytu we franku szwajcarskim, ale przecież także kwota kredytu w umowie została określona sztywno we franku.