Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jednak, kiedy powód, w celu podjęcia starań o nowy kredyt, udał się (...) oddziału (...) Banku , jego dyrektorka zasugerowała mu kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, jako korzystniejszy niż kredyt w złotych. (...)Nie wyjaśniła jednak, na czym dokładnie polega indeksacja oraz na jakich zasadach odbywa się przeliczanie kwoty kredytu na franki szwajcarskie i rat z franków szwajcarskich na złote. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Ponadto obciążenie powodów całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego nastąpiło w sposób nietransparentny.

Podkreślenia w tym kontekście wymagało, że szczegółowe mechanizmy ustalania kursów wymiany walut nie zostały wskazane w umowie, gdzie odwołano się jedynie do przeliczenia kredytu ze złotówek na franki szwajcarskie po kursie sprzedaży franka szwajcarskiego z tabeli kursowej banku. (...)(...)(...)(...)związanymi z ekspozycją tego rodzaju kredytów na perturbacje rynku walutowego w(...)wcześniej osłabieniem złotego, w stosunku do walut obcych, przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)(...)ryzyka kursowego, charakterystycznego dla umowy kredytu indeksowanego/denominowanego do waluty obcej i uzasadniającego powiązanie(...)inny podtyp czy wariant umowy kredytu.

Kurs franka szwajcarskiego był przedstawiony jako charakteryzujący się wysoką stabilnością wśród walut obcych. (...)Z biegiem lat kurs franka zaczął znacznie wzrastać w związku z czym rosły po stronie powódki comiesięczne raty zaciągniętego kredytu. (...)Umowa kredytu wiążąca wysokość udzielonego kredytu oraz wysokość jego spłat z kursem waluty obcej, np. franka szwajcarskiego, nie jest sprzeczna z ogólną konstrukcją umowy kredytu przewidzianą w art. 69 ust. 1 tej ustawy (por. wyrok Sądu Najwyższego z 11 grudnia 2019 r., sygn. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umowy dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzulę niedozwoloną (abuzywną), a więc niewiążącą powódkę z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 k.c.

Doradca finansowy poinformował powodów, że nie posiadają zdolności, aby zaciągnąć kredyt złotówkowy na kwotę 200 000 zł i zaoferował powodom kredyt w walucie franka szwajcarskiego, przekonując, że jest to najkorzystniejsza oferta. (...)(...)kursowe związane z zawarciem umowy kredytu denominowanego do waluty CHF. Doradca finansowy poinformował, że waluta franka szwajcarskiego jest stabilna i przedstawił wykresy dotyczącą stabilności kursu CHF a także symulację spłaty kredytu po kursie z tabeli banku. (...)Nie przedstawiono żadnych symulacji lub opracowań, z których wynikałoby, jak mogą wzrosnąć raty kredytu i kapitał w przypadku wzrostu kursu franka szwajcarskiego do określonego poziomu. (...)Powodowie wskazywali, iż doradca finansowy zapewniał ich, iż franka szwajcarski jest walutę stabilną.

Pośrednik przedstawił powódce wyłącznie ofertę kredytu we franku szwajcarskim, wskazując, że jako singielka nie posiada zdolności kredytowej co do kredytów złotówkowych. Od samego początku rozmów pośrednik informował powódkę, że kredyt w (...) jest bezpieczny, kurs franka stabilny i obecnie każdy bierze kredyt we frankach. (...)Powódka była przekonywana o stabilności franka szwajcarskiego. (...)Kredyt waloryzowany kursem franka szwajcarskiego przedstawiono jej jako rozwiązanie bardziej korzystne niż kredyt w złotówkach.

(...)w formie gotówkowej. ( umowa kredytu z dnia 23 marca 2005(...)udzielania przez Bank (...) S.A. kredytów hipotecznych dla osób fizycznych –(...)banku, w trakcie którego doszło do zawarcia umowy, powodowie nie byli(...)zostali wprost poinformowani, że z kredytem wiąże się nieograniczone ryzyko w(...)(...)Suma rat kapitałowo-odsetkowych uiszczonych przez powodów na poczet spłaty kredytu wynosi 147.549,46 zł. (zaświadczenie z(...)2015 roku, w wyniku decyzji Szwajcarskiego Banku Narodowego o tzw. „uwolnieniu kursu franka szwajcarskiego”, czyli zaprzestaniu polityki polegającej(...)(...)Powodowie wskazali na brak świadomości co do zakresu, w jakim mogło dochodzić do zmian kursu waluty franka szwajcarskiego. Zgodnie zeznawali, że pracownicy banku nie przekazali im informacji na temat ryzyka związanego z zaciągnięciem kredytu denominowanego do CHF. Sąd zważył co następuje: Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Cechą kredytów denominowanych (inaczej niż indeksowanych) jest ich wyrażenie w walucie, do której nastąpiła denominacja. (...)Wybór ten motywowany był korzystną wysokością raty i a także nieuzasadnionym przekonaniem, co do ograniczonej możliwości zmiany kursu franka. (...)Zawarcie kredytu denominowanego do CHF objęte było zatem ich(...)nie wskazują aby zostali nakłonieni do zawarcia umowy kredytu denominowanego poprzez jakiekolwiek nierzetelne praktyki Banku. (...)Dokonując zatem oceny spornej umowy należy zauważyć, że ustalenie umowne polegające na wyrażeniu kwoty kredytu we franku szwajcarskim stanowi postanowienie określające główne świadczenia stron.

Przedstawili jej oni propozycje kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego i kredytu złotowego. (...)Kierując się wysokością raty, powódka zdecydowała się na proponowany przez pozwanego kredyt denominowany do franka szwajcarskiego i złożyła wniosek o jej udzielenie. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powódka została w sposób nieuzasadniony obciążona całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytu oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.