Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

(...)morskich statków handlowych uprawniających żeglugę międzynarodową pod banderą polską, przy czym w rozumieniu art. 2 tej ustawy, żeglugą międzynarodową jest żegluga uprawiana pomiędzy portami polskimi i portami zagranicznymi lub pomiędzy portami zagranicznymi. (...)Na statkach handlowych w żegludze międzynarodowej – będących w morzu - czas pracy członków załogi maszynowej i pokładowej wynosił 8 godzin zarówno w dni powszednie, jak i w niedziele i inne dni ustawowo wolne od pracy (57 godzin tygodniowo). (...)Prace te będą uważane za wykonywane w godzinach nadliczbowych (zob. też § 14 układu zbiorowego pracy dla marynarzy zatrudnionych w żegludze międzynarodowej z 08.08.1966r. k. 341 a.s.). (...)Czas pracy na morskich promach (...) G. i (...) K. normował, w okresie zatrudnienia ubezpieczonego na promach § 28 układu zbiorowego pracy dla marynarzy zatrudnionych w żegludze międzynarodowej - z dnia 17.01.1975 (dalej: „uzp z 1975”).

(...)na statku morskim w żegludze międzynarodowej wymienione w Wykazie A, Dział VIII, poz. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. (...)Zgodnie z art.46 ust.1 jeżeli umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej, okresy pracy(...)(...)Zaświadczenia wydane przez (...) Agencję (...) oraz zaświadczenia (...) sp. z o. o. wskazują, iż w spornych okresach ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał pracę w szczególnych warunkach na statkach morskich w żegludze międzynarodowej jako członek załogi, a zatem(...)(...)Ubezpieczony wykonywał w spornych okresach pracę I oficera za granicą na statkach morskich w żegludze międzynarodowej u pracodawcy zagranicznego, wobec czego(...)

W październiku 2009 roku (...) S.A. ujawniła publicznie na stronach internetowych zamiar zorganizowania kolejnej edycji Międzynarodowych (...) w dniach 20-23 maja 2010 roku. (...)Część wydawców uczestniczyła w dwóch imprezach zorganizowanych w maju 2010 roku, część zdecydowała się na udział jedynie w Międzynarodowych (...) bądź (...) . (...)Przeciwnie bowiem określenie „międzynarodowe” wydaje się być pojęciem szerszym, zawierającym udział czynnika zagranicznego, w odróżnieniu od członu „ (...) ” wskazującego na zasięg lokalny, mniejszy, kładącego nacisk na lokalizację. (...)Miejsce organizacji (...) w 2010 roku zostało ustalone przed ostateczną decyzją o lokalizacji Międzynarodowych (...) , a organizator (...) jako pierwszy podpisał umowę najmu powierzchni targowej z (...) .

Jako podstawę prawną żądania wskazano art. 53 i 59 Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży z dnia 11 kwietnia 1980 r. (...)Podstawę prawną roszczenia stanowią przepisy Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów, sporządzonej we Wiedniu dnia 11 kwietnia 1980 r. (Dz. (...)Samo jednak to oświadczenie nie pozwala na przyjęcie istnienia zwyczajów w handlu międzynarodowym. (...)Wniosek taki jest tym bardziej zasadny, że w art. 9 konwencji wiedeńskiej odwołano się do zwyczajów ogólnie znanych z handlu międzynarodowym, powszechnie stosowanych przez strony do umów tego rodzaju w danej dziedzinie handlu.

Trybunał Konstytucyjny nie może orzekać poza zakresem swoich kompetencji, a taka praktyka zagraża stabilności polskiego systemu prawnego i jest niemożliwa do zaakceptowania w demokratycznym państwie prawa związanym umowami międzynarodowymi ukierunkowanymi m.in. na ochronę praw człowieka. (...)Sądy krajowe związane w orzekaniu Konstytucją i ustawami muszą także przestrzegać prawa międzynarodowego, w tym prawa unijnego. (...)W świetle standardów międzynarodowych i polskich standardów konstytucyjnych, prawo do sądu ma być realizowane przez sądy, a o posiadaniu takiego statusu nie decyduje nazwa nadana pewnemu organowi, lecz zakres jego zadań i atrybuty, z których korzysta przy ich wypełnianiu. (...)Należy przy tym ponownie podkreślić, że zgodnie z art. 91 ust. 3 Konstytucji RP , jeżeli wynika to z ratyfikowanej przez Rzeczpospolitą Polską umowy konstytuującej organizację międzynarodową, prawo przez nią stanowione jest stosowane bezpośrednio, mając pierwszeństwo w przypadku kolizji z ustawami.

W uzasadnieniu swojego stanowiska powód argumentował, iż w związku z wykonywaniem przez niego pracy kierowcy w transporcie międzynarodowym odbywał podróże służbowe poza siedzibą(...)(...)(...)kierowcy samochodu ciężarowego w transporcie międzynarodowym. (...)(...)i wykonujących prace w transporcie międzynarodowym jako równowartość kwoty 35 euro za każdy dzień pracy poza granicami RP (§ 1 zarządzenia). (...)III PZP 2/17 wskazano, że po wyroku Trybunału Konstytucyjnego do pracowników - kierowców w transporcie międzynarodowym znajdują zastosowanie reguły rozliczenia podróży służbowej przewidziane w art. 77 k.p.

Nadal jest zatrudniony w pozwanej spółce na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 22 lipca 2009 r., w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kierowcy międzynarodowego. (...)Powód jest kierowcą międzynarodowym, z miejscem pracy ustalonym m.in. jako (...) . (...)Świadcząc pracę w transporcie międzynarodowym byłoby to niemożliwe, bowiem z natury rzeczy przebywał w ciągłej podroży, przemieszczając się stale między wieloma państwami. (...)Jak wynika z niespornych w sprawie ustaleń, powód był zatrudniony przez polską spółkę i w ramach zatrudnienia wykonywał pracę kierowcy międzynarodowego na trenie m.in.

Strony łączyła umowa międzynarodowego przewozu towarów do której zastosowanie znajdowały przepisy Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (...)CMR to bowiem podstawowy dokument w transporcie międzynarodowym. (...)Na wstępie wskazać należy, że zgodnie z art. 9 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR). (...)W sprawie nie doszło też do naruszenia art. 17 ust.1 i 2 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) i Protokołu podpisania , sporządzonych w G. 19 maja 1956 r., z dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49, poz. 238).