Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W pierwszej kolejności wskazać, iż spór miedzy stronami postępowania w przeważającej mierze sprowadzał się do oceny prawnej zawartej przez strony umowy walutowego kredytu hipotecznego denominowanego we frankach szwajcarskich. (...)Pozwani przy tym podkreślali, iż nie mieli możliwości wyboru czy wypłata kwoty kredytu nastąpi we frankach szwajcarskich czy w złotych. (...)Nadto należy wskazać, iż przed zawarciem umowy, co potwierdził pozwany A. W. , był on informowany o uzależnieniu kwoty kredytu wyrażonej w złotych od kursu franka szwajcarskiego. (...)Tym samym brak jest podstaw do uwzględnienia roszczenia pozwu, które zostało wyrażone we frankach szwajcarskich.

Z treści umowy ( (...) ) wynikało, że pozwana udzieliła powodowi kredytu w kwocie 84 197,95 franków szwajcarskich na okres 444 miesięcy. (...)Możliwa była spłata kredytu w walucie kredytu, tj. we frankach. (...)Strony zawarły umowę kredytu denominowanego, w której kwota kredytu oznaczona została w walucie obcej z zastrzeżeniem, że kredyt wypłacony zostanie i ratalnej spłacie podlegać będzie w walucie krajowej po przeliczeniu według kursu franka szwajcarskiego. (...)Wyłączenie mechanizmu waloryzacji i pominięcie odesłania do gotówkowego kursu kupna franka czyni niemożliwym określenie podlegającej wypłacie w złotych kwoty kredytu udzielonego we frankach, tym samym odpada realizacja funkcji umowy o kredyt w złotych denominowany do franka.

Nadto z wiarygodnych zeznań powódki wynika, że zaproponowano jej kredyt we franku szwajcarskim, przedstawiając tę walutę jako stabilną. (...)W szczególności nie ma znaczenia, jaki kurs franka szwajcarskiego pozwany bank stosował. (...)Nie otrzymała informacji, że może spłacać kredyt we frankach. (...)W sytuacji zatem, gdy strony w umowie określiły kwotę kredytu we franku szwajcarskim a jego spłatę w walucie polskiej, to nie doszło do naruszenia art. 358 1 § 2 k.c.

W rozmowie na temat kredytu U. W. zaproponowała powódce dwa kredyty: w złotowy i indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)W ogóle nie odnosiła się do franka szwajcarskiego i jego roli w umowie. Powódka zdecydowała się na zaproponowany jej kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyła wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

W banku doradzono jej kredyt indeksowany we frankach szwajcarskich (CHF) jako spełniający jej oczekiwania. (...)Kredyt miał być indeksowany we frankach szwajcarskich. (...)Zacytowane wyżej postanowienia umowy wskazują jednoznacznie, iż umowa zawarta przez strony jest umową kredytu, przewidzianą w art. 69 prawa bankowego , zawartą w walucie polskiej i denominowaną do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W dacie zawarcia umowy kredyt ten był najkorzystniejszą dla powódki ofertą, a nie wykazano, by nagły wzrost kursu franka szwajcarskiego był możliwy do przewidzenia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Około 2005 r. powodowie zaciągnęli w (...) Banku SA kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego na zakup mieszkania. (...)Po sprawdzeniu w internecie, powód wybrał kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego oferowany przez pozwanego. (...)W dniu wypłaty kwota kredytu została przeliczona na franki szwajcarskie po kursie 2,6646 zł za 1 CHF, co dało 81.376,12 CHF. Aneksem z 17 lutego 2012 r. doszło do zmiany umowy kredytu przez zapewnienie powodom możliwości dokonywania dalszej spłaty kredytu we frankach szwajcarskich. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.

Pracownicy pozwanego Banku wskazali Powodom możliwość uzyskania tzw. kredytu „we frankach". (...)W trakcie rozmów w pracownikami banku, Powodowie uzyskali Informacje, że zaciągnięcie kredytu w walucie franka szwajcarskiego jest dla nich korzystne, ponieważ frank szwajcarski jest walutą stabilną, nie podlegającą znaczącym wahaniom. (...)Jak wynikało z wniosku i umowy powodowie od samego początku zamierzali zawrzeć i zawarli umowę we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto powodowie od początku trwania Umowy mogli posiadać rachunek techniczny w walucie frank szwajcarski, do spłaty kredytu w kwocie jego udzielenia, tj. (...) .

W (...) Banku mieli zdolność kredytową tylko przy kredycie indeksowanym do franka szwajcarskiego. W placówce (...) Banku , w trakcie rozmów dotyczących kredytu indeksowanego do franka szwajcarskiego, nie wyjaśniono im jego konstrukcji. (...)Małżonkowie L. zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki.