Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zgodnie bowiem z art. 8 ustawy emerytalnej, przy ustalaniu prawa do emerytury i renty oraz przy obliczaniu ich wysokości uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą, jeżeli tak stanowią umowy międzynarodowe. Jeśli zaś umowa międzynarodowa nie reguluje kwestii ustalania podstawy wymiaru świadczeń, to dla warunków powstania roszczenia i wysokości świadczenia właściwe są przepisy prawa obowiązujące w miejscu zamieszkania (vide: uchwała Sądu Najwyższego z 26 maja 1978r., sygn. (...)(...)1 lit. c (w organizacjach międzynarodowych, zagranicznych instytucjach i w zakładach, do których zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni(...)(...)Wynika stąd, że umowa międzynarodowa nie reguluje kwestii ustalania podstawy wymiaru świadczeń.

Bezspornie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w N. Wydział (...) Umów Międzynarodowych w piśmie z 18 maja(...)(...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. Wydział (...) Umów Międzynarodowych w piśmie z 6 kwietnia(...)(...)Przepis art. 8 ustawy o emeryturach i rentach z FUS wskazuje, że przy ustalaniu prawa do emerytury uwzględnia się okresy ubezpieczenia za granicą, jeżeli tak stanowią umowy międzynarodowe. (...)(...)Polsce byłoby sprzeczne z umową międzynarodową - art. 91 Konstytucji RP i przepisami dotyczącymi swobodnego przepływu pracowników.

Organ rentowy wyjaśnił, że może przekazywać świadczenia emerytalno-rentowe do kraju zamieszkania uprawnionego, z którym Polska jest związana umową międzynarodową w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, czyli(...)(...)(...)w kraju, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Jeśli zatem uprawniony mieszka za granicą, organ rentowy wypłacać mu będzie świadczenie w kraju zamieszkania tylko, jeśli obowiązek taki wynika z umów międzynarodowych. (...)(...)którym Polska jest związana umową międzynarodową w dziedzinie ubezpieczeń społecznych, czyli do państwa będącego członkiem Unii Europejskiej, (...) Stowarzyszenia (...) (EFTA) bądź z którym wiąże Polskę dwustronna umowa o zabezpieczeniu społecznym.

(...)sprzeczności z powszechnymi zasadami prawa międzynarodowego akceptowanymi przez państwo polskie. (...)(...)uznanych przez państwo przepisów prawa międzynarodowego do czego Trybunał Konstytucyjny nie odniósł lub odniósł się w marginalnym zakresie lub w kwestii przekraczającej kompetencje Trybunału. Dlatego umowy międzynarodowe muszą być „ocenione” przez system strony umowy państwa zanim wejdą w życie (np. parlament, referendum) aby po jakimś czasie nie można było ich kwestionować w sądach krajowych. (pewność inkorporowanego prawa międzynarodowego). (...)W ten sposób Karta nawiązuje do wspólnych tradycji konstytucyjnych państw członkowskich, w tym również Polski, oraz międzynarodowego prawa praw człowieka, w świetle których nienaruszalna godność człowieka stanowi podstawę aksjologiczną systemu ochrony praw .

(...)dyplomatycznych, urzędach konsularnych i misjach międzynarodowych. (...)(...)misjach, misjach specjalnych lub instytucjach międzynarodowych, chyba że umowy międzynarodowe stanowią inaczej. Wynika stąd, że jedynie ratyfikowana umowa międzynarodowa, jako prawo nadrzędne, może wykluczyć zastosowanie polskich przepisów w tym zakresie. (...)Przewidziany w art. 5 ust. 2 ustawy systemowej wyjątek nie znajduje zastosowania także wtedy, gdy kwestię zabezpieczenia społecznego obywateli danego państwa regulują umowy międzynarodowe (art. 5 ust. 2 ustawy(...)

Powód od 1 listopada 2004 roku pracował na stanowisku kierowcy w przewozach międzynarodowych w pełnym wymiarze czasu pracy. (...)Pracownikom zatrudnionym na stanowisku, kierowcy w transporcie międzynarodowym przysługuje, z uwagi na stałe wykonywanie pracy poza zakładem pracy miesięczny ryczałt z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. (...)Art. 11 § 1 Pracownikom zatrudnionym na stanowisku kierowcy w transporcie międzynarodowym przysługuje, z uwagi na stałe wykonywanie pracy poza zakładem pracy miesięczny ryczałt z tytułu pracy w godzinach nocnych. (...)Na gruncie niniejszej sprawy do obowiązków powoda na stanowisku kierowcy należało dokonywanie przewozów drogowych w transporcie międzynarodowym.

W uzasadnieniu pozwu powódka wskazała, że domaga się od pozwanego odszkodowania za zaginiony podczas międzynarodowego przewozu towar. (...)Nigdy nie miał koncesji na transport międzynarodowy. Pozwany nie zawierał z nim żadnej umowy na transport międzynarodowy. (...)Opisywany w pozwie – przez stronę powodową – przewóz odbywał się na trasie międzynarodowej, przy czym obydwa kraje są sygnatariuszami Konwencji.

Teza orzeczenia: przesłanki przyznania zadośćuczynienia za naruszenie dóbr osobistych

Wymóg zapewnienia przez Państwo humanitarnych warunków odbywania kary pozbawienia wolności znajduje wyraz w normach prawa międzynarodowego. Stanowi o tym wprost art. 10 ust. 1 ratyfikowanego przez Polskę Międzynarodowego Paktu Praw Osobistych i Publicznych z dnia 19 grudnia 1966 r. (Dz. (...)Odpowiednikami powyższych norm prawa międzynarodowego są art. 40, 41 ust. 4 i 47 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzające wyżej wskazane zasady na grunt prawa polskiego. (...)Ograniczenia te precyzuje Konstytucja (art. 31 ust. 3 i art. 41 ust. 1), a także przepisy prawa międzynarodowego, które zostały ratyfikowane przez Polskę (w tym art. 9 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych(...)