Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Podkreślono, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem polskich sądów i trybunałów międzynarodowych kara pozbawienia wolności powinna być wykonywana z poszanowaniem godności człowieka. (...)Obecnie brak jest przepisów rangi międzynarodowej, które regulowałyby ściśle kwestię warunków bytowych osób pozbawionych wolności. (...)Jest to jeden z podstawowych wymagań demokratycznego państwa prawnego, które znajduje wyraz w normach prawa międzynarodowego. Każda osoba pozbawiona wolności musi być traktowana w sposób humanitarny i z poszanowaniem przyrodzonej godności człowieka ( art. 10 ust. 1 ratyfikowanego przez Polskę Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych z dnia 19 grudnia 1996r. (Dz.

P. O. zaproponował powodowi pracę jako kierowcy w transporcie międzynarodowym pod warunkiem, że ukończy on kurs dający uprawnienie do przewozu materiałów niebezpiecznych (...) . (...)Kierowcy zatrudnieni w firmie (...) jako kierowcy w transporcie międzynarodowym bez uprawnień do przewożenia materiałów niebezpiecznych (...) zarabiają ok. 5.000 – 6.000 zł miesięcznie netto. Gdyby powód pracował jako kierowca w transporcie międzynarodowym z uprawnieniami do przewożenia materiałów niebezpiecznych (...) mógłby dodatkowo otrzymać dodatek w kwocie 1.000 –2.000 zł netto miesięcznie. (...)(...)zatrudnienia jako kierowca w transporcie międzynarodowym z uprawnieniami do przewożenia materiałów niebezpiecznych (...) .

Teza orzeczenia: samo osadzenie w niekomfortowych warunkach nie jest wystarczającą podstawą do uwzględnienia żądanie zasądzenie zadośćuczynienia

Precyzując rodzaj naruszonych dóbr, które – zdaniem powoda – uzasadnia roszczenie o zadośćuczynienie powołał się on na akty o charakterze międzynarodowym jak i wewnętrznym. (...)Ograniczenia te precyzuje Konstytucja (art. 31 ust. 3 i art. 41 ust. 1), a także przepisy prawa międzynarodowego, które zostały ratyfikowane przez Polskę (w tym art. 9 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych(...)(...)Obecnie brak jest przepisów rangi międzynarodowej, które regulowałyby ściśle kwestię warunków bytowych osób pozbawionych wolności.

Precyzując rodzaj naruszonych dóbr , które – zdaniem powoda – uzasadnia roszczenie o zadośćuczynienie powołał się on na akty o charakterze międzynarodowym jak i wewnętrznym. (...)Ograniczenia te precyzuje Konstytucja (art. 31 ust. 3 i art. 41 ust. 1), a także przepisy prawa międzynarodowego, które zostały ratyfikowane przez Polskę (w tym art. 9 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych(...)(...)Obecnie brak jest przepisów rangi międzynarodowej, które regulowałyby ściśle kwestię warunków bytowych osób pozbawionych wolności.

W przypadku umów sprzedaży towarów, które zostały zawarte pomiędzy stronami mającymi siedziby handlowe w różnych państwach, zastosowanie znajdą postanowienia Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z dnia 11 kwietnia 1980 roku (Dz. (...)W zakresie ustalenia prawa materialnego właściwego dla umowy łączącej strony, w przypadku umów dotyczących podmiotów z państw UE, źródłem norm w handlu międzynarodowym jest Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i(...)(...)Z powyższych względów, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdują przepisy powołanej wyżej konwencji wiedeńskiej o międzynarodowej sprzedaży towarów. (...)W myśl art. 27 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 listopada 1965 roku Prawo prywatne międzynarodowe (Dz.

Teza orzeczenia: Przedmiotem sprostowania świadectwa pracy nie może być żądanie zmiany zapisu stwierdzającego, w jakim trybie doszło pomiędzy stronami do rozwiązania stosunku pracy

(...)kierowcy samochodu ciężarowego na trasach międzynarodowych w pełnym wymiarze czasu pracy, za wynagrodzeniem zasadniczym w kwocie 1 500 zł miesięcznie.

W ocenie Sądu nie budzi więc żadnych wątpliwości, iż strony niniejszego procesu łączyła umowa przewozu międzynarodowego, do którego stosuje się przepisy konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z dnia 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49, poz. 238 - dalej konwencja CMR). (...)Sama ustawa prawo przewozowe stanowi w art. 1 ust. 3, iż jej przepisy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

Teza orzeczenia: Kara umowa ma charakter ryczałtowego odszkodowania, może być dochodzona niezależnie od powstania szkody i jej wysokości.

Ponieważ miejsce przyjęcia przesyłki do przewozu i miejsce przewidziane dla jej dostawy znajdują się w dwóch różnych krajach, z których przynajmniej jeden jest stroną Konwencji z 19 maja 1956 r. o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR, Dz.