Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Pozwany przedstawiał jednak wyłącznie ogólne informacje i odmawiał przedłożenia szczegółowej wyceny, powołując się na tajemnicę handlową. (...)Powoływanie się przez spółkę na tajemnicę handlową i wiążące ją ze współpracującymi firmami kontrakty nie stało przy tym na przeszkodzie, aby wskazać koszt poszczególnych elementów. (...)Tłumaczenia tych zachowań (tajemnica handlowa i związanie umowami z firmami) pozostały nieuzasadnione i urągały zawodowej działalności budowlanej.

Teza orzeczenia: możliwość uchylenia się od skutków oświadczenia woli dotyczącego zawarcia umowy sprzedaży pod wpływem błędu.

Sąd odmówił też wyłączenia jawności rozprawy (k. 156), gdyż nie było podstaw do uznania, że okoliczności, na które będą zeznawać świadkowie lub strony mogą stanowić tajemnicę handlową przedsiębiorstwa. To w jaki sposób powód zawierał umowy sprzedaży i dzierżawy powierzchni jakie były ich warunki, jak postępował powód w stosunkach z kontrahentami nie jest tajemnicą przedsiębiorstwa. (...)Wniosek o uznanie tego za tajemnicę przedsiębiorstwa sugeruje, że powód usiłuje ukryć sposób swojego postępowania tak jakby wiedza innych o tym jak realizuje on umowy mogła mu zaszkodzić.

W drodze powrotnej oskarżony jeszcze kilka razy uderzył P. K. i zobowiązał go do zachowania transakcji w tajemnicy, a później jeszcze wielokrotnie straszył, że go pobije jeśli ktokolwiek dowie się o pożyczce. (...)Nie bez przyczyny nawet po ich odbyciu wciąż przypominał P. K. o konieczności utrzymania ich w tajemnicy i straszył konsekwencjami w razie ich ujawnienia. (...)Zeznań T. T. nie może zatem dyskwalifikować ani brak pokwitowania, ani fakt, że udzielił jej w tajemnicy przed żoną, z pieniędzy stanowiących jego tzw. „zaskórniaki”.

(...)jego mienie oraz zachować w tajemnicy informacje, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę, przestrzegać tajemnicy określonej w odrębnych przepisach, przestrzegać w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego. (...)(...)tego nie zabrania; 4) dochowanie tajemnicy ustawowo chronionej; 5) zachowanie uprzejmości(...)

Zgodnie z art. 23 k.c. , dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)(...)Zgodnie z pierwszym z powołanych przepisów, dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa,(...)(...)Na pozwanym nie spoczywa obowiązek umieszczania osób będących nosicielami wirusa HIV w osobnych celach, a informacja o stanie zdrowia osadzonych jest objęta tajemnicą lekarską.

Teza orzeczenia: Do uznania rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika za uzasadnione wystarczające jest potwierdzenie się choćby jednej z przyczyn tego rozwiązania podanych w oświadczeniu pracodawcy, jeśli stanowi ona ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, Sąd nie badał prawdziwości jak i zasadności pozostałych (...)

Co do zarzutu niedbania o dobro zakładu pracy i niechronienie jego mienia, niezachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie naraziło pracodawcę na szkodę, to pozwany powołał w pierwszej olejności orzeczenie Sądu Najwyższego z 13.03.1997 r., sygn. (...)(...)jego mienia oraz niezachowania w tajemnicy informacji, których ujawnienie naraziło pracodawcę na szkodę. (...)(...)jego mienia oraz niezachowaniu w tajemnicy informacji, których ujawnienie naraziło pracodawcę na szkodę.

Wnioskodawca nie miał uprawnień, żeby mieć wgląd do danej sprawy, wykonywał czynności czysto techniczne, niezwiązane z tajemnicą, bo nie miał do tego dostępu. (...)Odwołujący się nie miał uprawnień, żeby mieć wgląd do danej sprawy, wykonywał czynności czysto techniczne, niezwiązane z tajemnicą służbową, bo nie miał do tego dostępu. (...)Wykonywał czynności czysto techniczne, niezwiązane z tajemnicą służby.

(...)w imię wątpliwie pojętej ochrony tajemnicy komunikowania się, która nie zawsze może mieć pierwszeństwo. (...)rozmowy nie naruszają przepisów chroniących tajemnicę komunikowania ( art. 49 Konstytucji ). (...)(...)można oceniać w kategoriach naruszenia tajemnicy komunikacji, ani tym bardziej w kontekście zakazu podsłuchu (który jest zasadniczo skierowany do organów państwowych).