Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Mocą tej ustawy do art. 69 ust. 2 Prawa(...)w szczególności wyliczana jest kwota kredytu, jego transz i rat kapitałowo-odsetkowych(...)na walutę wypłaty albo spłaty kredytu”. Do art. 69 dodano także ust. 3, w myśl którego „W przypadku umowy o kredyt denominowany lub indeksowany do waluty innej niż waluta polska,(...)spłaty pełnej lub częściowej kwoty kredytu bezpośrednio w tej walucie. (...)W sprawie rozważany jest kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)(...)niedozwolonych na przykład kursem średnim franka szwajcarskiego ogłaszanym przez NBP. Byłoby to bowiem sprzeczne z celem dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.

W związku z tym udali się do jednego z jego oddziałów, gdzie przedstawiono im dwie oferty: kredyt złotówkowy i kredyt denominowany do kursu franka szwajcarskiego. (...)Zgodnie z umową pozwana zobowiązała się postawić do dyspozycji powoda kwotę 211 210,89 franków szwajcarskich. (...)Przez stopę (...) rozumie się stopę procentową depozytów oferowanych na londyńskim rynku międzynarodowym dla franków szwajcarskich, publikowaną na stronie informacyjnej R. . (...)To z pewnością zaskoczyło powoda, który nie był przygotowany na wzrost raty o dodatkowe odsetki, których nie płacił w okresie „wakacji kredytowych” i wzrost kursu franka szwajcarskiego.

Nie prowadzono polityki preferencji kredytów denominowanych w walucie obcej do kredytów złotówkowych, zaś udzielanie tych pierwszych kredytów nie wiązało się dla doradców z dodatkowym wynagrodzeniem. (...)Motywacją do zawarcia umowy kredytowej było to, że powodowie nie mogli uzyskać innego kredytu, zaś rata kredytowa w przypadku kredytu denominowanego była o nawet kilkaset złotych niższa. (...)Nie zwracali się oni do banku o spłatę kredytu bezpośrednio we franku szwajcarskim. (...)(...)że: a) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)że: b) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (§ 3(...)uznania, że nie zachodzą podstawy do rozstrzygnięcia według żądania z lit.(...)że: c) zawarte w umowach kredytu (...) nr (...) (...) nr(...)

Teza orzeczenia: W wyniku braku związania konsumenta (kredytobiorcy) uregulowaniami związanymi z ustalaniem wysokości oprocentowania kredytu i braku możliwości odwołania się od zasad obowiązujących w prawie krajowym, w oparciu o które ewentualnie można by odpowiednio ustalać zasady, według których taki kredyt miałby zostać oprocentowany, może dojść w praktyce (...)

Do dnia 20 kwietnia 2015 r. powódki dokonały wpłat tytułem spłaty kredytu w łącznej kwocie 45 043,26 zł oraz 28 560,15 franków szwajcarskich. (...)Indeksacja do franka szwajcarskiego stanowiła jedynie dodatkowe postanowienia umowne, nie zmieniające charakteru kredytu jako kredytu złotowego. (...)Wprowadzenie „klauzuli waloryzacyjnej” miało na celu zastosowanie oprocentowania ustalonego w oparciu o wskaźniki rynkowe odnoszące się do franka szwajcarskiego, a nie do waluty krajowej. Ustalenie wysokości świadczenia kredytobiorcy w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego było skutkiem a nie przyczyną wprowadzenia mechanizmu indeksacji.

Wybór czy spłata następować będzie w złotówkach czy we frankach należał do powodów. (...)Umowy takie znajdowały się w ofercie pozwanego i były zawierane przez niektórych klientów, dając podstawę kredytobiorcom do sprzedaży bankowi udostępnionych z tytułu kredytu franków szwajcarskich i nabycia złotówek po wynegocjowanym kursie. (...)Oczywiście ten spadek nie zrekompensował wzrostu kursu walut, a właściwie przede wszystkim franka szwajcarskiego. (...)Wynika bowiem ze wzrostu kursu franka szwajcarskiego do waluty krajowej.

W ocenie powoda zawarta w dniu 15.02.2008 r. umowa o udzielenie kredytu indeksowana do franka szwajcarskiego była od początku nieważna, gdyż zawierała klauzule indeksacyjne, które zostały ukształtowane w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając interesy powoda jako konsumenta. (...)Powód w dniu 20 02 2008 r. podpisał z (...) Bank (...) S.A jako konsument, umowę hipotecznego kredytu mieszkaniowego N. – H. nr (...) (...) (...) denominowanego do waluty obcej – franka szwajcarskiego. (...)W przypadku kredytów denominowanych w walucie obcej, harmonogram spłat kredytu wyrażony był w walucie, w której kredyt jest denominowany. (...)W przypadku kredytu denominowanego w walucie obcej.

Kwota kredytu została uruchomiona jednorazowo w złotych polskich w dniu 17 października 2008r. w wysokości 79.999,99 zł, po kursie (...) =2,2765 PLN, dając równowartość 35.141,66 franków szwajcarskich. (...)Następnie powodowie podali, że umowa zawierała klauzule abuzywne dotyczące indeksacji (waloryzacji) kredytu do waluty obcej (franka szwajcarskiego) z uwagi na brak stosownej regulacji i zasad ustalania kursów, po których będzie przeliczana wysokość kredytu oraz rat. (...)Nie byli także informowani o możliwości utworzenia konta walutowego i spłacania kredytu we frankach. (...)Zaciągnięty przez małżonków Ż. w 2008 roku kredyt nominowany był do franka szwajcarskiego ( (...) ).

Kredytobiorcy nie przedstawiono również wykresów kursu franka szwajcarskiego - ten temat nie był w ogóle przedmiotem rozmów w trakcie zawierania umowy jak i w okresie przedkontraktowym. (...)Bank udzielił kredytobiorcom kredytu w wysokości 500.000 zł „denominowanego (waloryzowanego) w walucie CHF” na okres 300 miesięcy od dnia 29 lipca 2008 r. do dnia 1 sierpnia 2033 r. (§ 2 punkt 1). (...)Aneks nr (...) do umowy kredytu. (...)Jest niewątpliwe, że w rozpatrywanej sprawie Bank przyznał sobie prawo do jednostronnego regulowania - na gruncie zawartej umowy - wysokości rat kredytu waloryzowanego kursem franka.