Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

U poprzednika prawnego pozwanego banku, tj, (...) Banku S.A. z siedzibą w W. zaproponowano mu zaciągnięcie kredytu hipotecznego we franku szwajcarskim ze względu na niższą ratę kredytu i ogólnie korzystniejsze warunki kredytowania. (...)Powód chciał zaciągnąć kredyt w złotówkach, jednak okazało się, iż kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego jest bardziej dla niego korzystny, a przede wszystkim to, że posiada na niego zdolność kredytową, czego nie był w stanie osiągnąć przy kredycie złotówkowym. (...)Już z powyższych przyczyn postanowienia umów dotyczące indeksowania kredytu do waluty obcej w postaci franka szwajcarskiego stanowiły klauzule niedozwolone (abuzywne), a więc niewiążące powoda z uwagi na treść przepisu art. 385 1 § 1 kc. (...)Wbrew potocznemu poglądowi nie można było też przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Nie została im przedstawiona także symulacja historyczna kursu franka szwajcarskiego. (...)Rezultat przeliczeń odnosi również swój skutek względem odsetek od kapitału kredytu, albowiem te naliczane są od kwoty kapitału, wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów - klientów banków w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Bezsporny był fakt, że strony zawarły umowę o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych, na mocy której bank udzielił kredytu w wysokości 176.650 CHF, który to kredyt waloryzowany był kursem franka szwajcarskiego (CHF) i miał zostać spłacony w 360 równych ratach kapitałowo-odsetkowych. (...)w sobie elementy właściwe dla kredytów złotowego i walutowego, a przy tym z uwagi na zastosowanie w niej klauzuli denominacyjnej, zakładającej przeliczenie kwoty udzielonego i wypłaconego kredytu do miernika w postaci franka szwajcarskiego jest ona nieważna. (...)Zarówno umowy kredytowe denominowane do franka szwajcarskiego jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Rozumieli oni jedynie, że wysokość poszczególnych rat kapitałowo-odsetkowych kredytu uzależniona będzie od kursu franka szwajcarskiego.

Uprzedzając odniesienie się do zarzutów apelacji wskazać należy, że powódka zawarła umowę o kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego ( (...) ). (...)W kredycie denominowanym natomiast kwota wyrażona jest w walucie kredytu, na przykład we frankach szwajcarskich. (...)Wbrew twierdzeniom strony pozwanej, ustalając stan faktyczny Sąd Okręgowy wziął pod uwagę, iż wypełniając wniosek kredytowy powódka wybrała walutę waloryzacji kredytu- franka szwajcarskiego. (...)Sąd Apelacyjny uznał też, że samo ustalenie wysokości świadczenia powódki w odniesieniu do wartości franka szwajcarskiego mieściło się w granicach swobody umów wyrażonych w art. 353 1 k.c.

Nadto powód nie został zaznajomiony z ryzykiem zmiany kursu franka szwajcarskiego bezpośrednio w odniesieniu do okresów wykonywania umów kredytu. Pracownicy Banku ograniczyli się w tym zakresie do lakonicznych zapewnień o stabilności franka szwajcarskiego jako waluty i popularności tzw. kredytów frankowych wśród kredytobiorców. (...)Umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego (jak i znajdujące do nich zastosowanie wzorce umów) winny być dla konsumentów (klientów banków) w pełni przejrzyste i zrozumiałe. (...)Niesprecyzowanie w umowie kredytu sposobu ustalania kursu franka szwajcarskiego przekłada się na dowolność banku w doborze kryteriów ustalania tego kursu.

Kredyty walutowe stanowią swoisty instrument o znamionach spekulacyjnych, gdyż prognozy kursu wymiany walut na okres 20-30 lat formułowano na podstawie kilku lat stabilnego kursu franka szwajcarskiego. (...)Zarówno umowy kredytowe indeksowane do franka szwajcarskiego, jak i znajdujące do nich zastosowanie regulaminy winny być dla konsumentów przejrzyste i zrozumiałe. (...)Pozwany stosował niewspółmierny do rynku walutowego kurs waluty franka szwajcarskiego, który ustalał w dowolny sposób. (...)Wbrew potocznemu poglądowi nie można było też przyjmować ani prognozować stabilności kursu franka szwajcarskiego.

Powodom nie przedstawiono także żadnej symulacji spłaty rat ani historii kursu franka szwajcarskiego. (...)Powodowie nie wykazali, by strona pozwana miała jakikolwiek wpływ na aktualny kurs franka szwajcarskiego. (...)Dla wielu kredytobiorców właśnie ta cecha kredytu denominowanego/ indeksowanego do franka szwajcarskiego stanowiła największe zaskoczenie. (...)Był to wyliczany na bieżąco kurs średni franka szwajcarskiego jako określonej w § 1 waluty obcej wymienialnej.

W banku przedstawiono powodom jedynie ofertę kredytu we frankach szwajcarskich, bowiem powodowie nie posiadali zdolności do zaciągnięcia kredytu w walucie polskiej. (...)Skarżący sporo uwagi poświęcił wątkom związanym z walutą wypłaty i spłaty kredytu, twierdząc, że powodowie mogli uzyskać wypłatę kredytu i spłacać go bezpośrednio w walucie franka szwajcarskiego. (...)Nie mógł zrezygnować z wypłaty i spłaty kredytu w PLN. Nie są więc trafne twierdzenia apelacyjne, że z umowy kredytu wynika możliwość spłaty kredytu bezpośrednio w CHF, albowiem – co należy podkreślić – na moment zawarcia umowy spłata kredytu w walucie franka szwajcarskiego nie była możliwa. (...)III Co do zarzutów naruszenia prawa materialnego: Nie ulega wątpliwości, że sporny kredyt był zobowiązaniem należących do grupy kredytów denominowanych walutą fanka szwajcarskiego i nie był przy tym kredytem walutowym.