Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Mając na uwadze okoliczności dokonania kluczowych dla niniejszego postępowania przewozów towarów zauważyć należy, iż w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą przepisy Konwencji międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej(...)Opisywany w pozwie przewóz odbył się na trasie międzynarodowej Polska – Niemcy, przy czym obydwa kraje są sygnatariuszami Konwencji. (...)Zgodnie, bowiem z art. 1 ust. 3 Prawa Przewozowego , przepisy tej ustawy stosuje się do przewozów międzynarodowych, jeżeli umowa międzynarodowa nie stanowi inaczej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: Pozwany W. P. nawiązał współpracę z T. M. Ł. , J. Ł. , Spółką jawną (zwaną dalej przewoźnikiem), której zlecał przewozy w transporcie międzynarodowym. Pozwany otrzymał od Transport K. B. .V. zlecenie na przewóz towaru w transporcie międzynarodowym, z Niemiec do Holandii, w dniu 22 lipca 2019r. (...)(...), a z uwagi na międzynarodowy charakter przewozu (Niemcy- Holandia) zastosowanie znalazły przepisy konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z 19 maja 1956 r. (Dz.U. 1962 Nr 49 poz. 238).

(...)rozporządzenie nr 44/2001) i konwencjach międzynarodowych, dotyczących spraw, o których mowa: zwłaszcza konwencji lugańskiej, jak również innych konwencji dotyczących jurysdykcji. (...)Postanowienia rozporządzenia nr 1215/2012 i konwencji lugańskich przewidują możliwość umowy prorogacyjnej także w formie ustnej, potwierdzonej pisemnie, w formie, która odpowiada praktyce między stronami, a ponadto - w handlu międzynarodowym - w formie odpowiadającej zwyczajowi(...)(...)W międzynarodowym transporcie drogowym za spełnienie wymogu co do formy umowy prorogacyjnej - przynajmniej w odniesieniu do przewoźników pochodzących z niektórych krajów - należałoby uznać uzgodnienia za pomocą e-maili, komunikatorów internetowych lub faksu. Tak czy inaczej, sposób zawarcia i forma umowy prorogacyjnej nie mogą budzić wątpliwości co do zamiaru stron w tym zakresie ( vide: D. A. , K. W. , Komentarz do zalart.31 konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) W(...)

(...)zostali skierowani w ramach współpracy międzynarodowej lub w których byli zatrudnieni za zgodą właściwych władz polskich. Zdaniem Sądu sama treść umowy o pracę wskazuje, że Z. B. był do niej skierowany w ramach współpracy międzynarodowej. (...)na podstawie przywołanej powyżej umowy międzynarodowej, to zbędne jest prowadzenie dalszego postępowania dowodowego w celu ustalenia przez jaki podmiot został tam skierowany. Sąd miał bowiem na uwadze, że warunkiem koniecznym zawarcia takiej umowy o pracę było skierowanie go do tej pracy w ramach współpracy międzynarodowej.

W przypadku oddalenia zażalenia sprawę przekaże „organom międzynarodowym”.

I Stan faktyczny 3 K. G. jest przedsiębiorcą zajmującym się w ramach działalności gospodarczej przewozem krajowym i międzynarodowym. bezsporne, dowody: (...) , licencja(...)OC przewoźnika drogowego w ruchu międzynarodowym na okres od 3.02.2021 r. do 2.02.2022 r. (...)Integralną część umowy stanowiły Ogólne Warunki Ubezpieczenia Odpowiedzialności Cywilnej P. (...) w (...) Międzynarodowym z dnia 24.09.2018 ( (...)(...)(...)Ubezpieczyciel wypłaca osobie uprawnionej należne odszkodowanie ustalone według zasad odpowiedzialności cywilnej ubezpieczającego wynikającej z przepisów Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) z 19.05.1956 r. [dalej: CMR] (§ 24.1.

Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Do Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Wprawdzie Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzona w G. w dniu 19 maja 1956 roku (Dz. (...)Zgodnie z art. 32 Konwencji o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów (CMR) sporządzonej w Genewie w dniu 19 maja 1956 roku (Dz.

Na to postanowienie zażalenie wniósł dłużnik, zarzucając naruszenie standardów międzynarodowych i art. 91 Konstytucji RP . (...)Skarżący zarzuca powyższemu postanowieniu naruszenie zapisów konwencji międzynarodowych, których jednak wyraźnie nie powołuje,(...)stosowania i skuteczności ratyfikowanych umów międzynarodowych w polskim porządku prawnym.