Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Doradca kredytowy przedstawiający ofertę kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego udzielanego przez powyższy bank zapewnił K. K. , że jest to rozwiązanie najkorzystniejsze dla kredytobiorców, z uwagi na to iż frank szwajcarski jest stabilną walutą. (...)W praktyce mianem kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego określa się kredyt, którego kwota wyrażona jest w(...)następuje w złotówkach w odniesieniu do rat wyrażonych w CHF stosownie do kursu tej waluty z dnia spłaty. (...)W umowie zawartej przez strony polega ono na samodzielnym ustaleniu przez bank kursów franka szwajcarskiego, które będą stanowiły podstawę do ustalenia wysokości świadczeń stron. (...)Pomiędzy stronami nie został ustalony czynnik wpływający na wysokość zobowiązania tj. kurs franka szwajcarskiego.

Przy tej okazji pozwani podnieśli, że udzielony kredyt był w istocie swej kredytem złotowym indeksowanym jedynie frankiem szwajcarskim. (...)Z doświadczenia pozwanych wynikało, że w przypadku franka szwajcarskiego różnice kursowe wynosiły od dwóch do pięciu procent. (...)Kredytobiorcy mieli możliwość spłaty rat kredytu we frankach i w złotówkach. (...)A. F. i B. F. mieli w banku (...) zarówno rachunek złotowy, jak i walutowy we frankach szwajcarskich.

Powód miał spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego, obowiązującej w Banku w dniu wpłacenia danej raty. Dopiero po zawarciu porozumienia co do płatności wprost we frankach szwajcarskich, powód uiszczał tytułem spłaty kwotę we frankach szwajcarskich, bez zastosowania przeliczenia na złote polskie według Tabeli kursów Banku. (...)Podkreślił, że z uwagi na wyrażenie wartości kredytu we franku szwajcarskim, przy jednoczesnej wypłacie kredytu i ustaleniu wysokości rat w złotych polskich, kredytobiorca nigdy nie spłaca nominalnej wartości kredytu. (...)Odmiennie ocenił jednak żądanie powoda zapłaty uiszczonych przez niego franków szwajcarskich.

Teza orzeczenia: Przesłanki ważności umowy kredytu.

Kredyt spłacany był w złotych poprzez ściągnięcie z konta bankowego równowartości w złotych polskich oznaczonej w harmonogramie spłat kwoty franków szwajcarskich. (...)Zatem w omawianej sprawie strony zawarły umowę, mocą której bank przekazał do dyspozycji powodów nieokreśloną kwotę złotych polskich stanowiących równowartość określonych w umowie franków szwajcarskich. (...)Zgodnie z umową strona powodowa miała spłacać kredyt w złotych według ceny sprzedaży franka szwajcarskiego obowiązującej w banku w dniu wpłacenia konkretnej raty. (...)W omawianej sprawie wartość kredytu wyrażona została we franku szwajcarskim, natomiast wypłata kredytu i ustalenie wysokości raty odnosiły się do złotych polskich.

Pracownik tej firmy przedstawił im propozycję dwóch kredytów mieszkaniowych: jednego w złotych i drugiego powiązanego z frankiem szwajcarskim. (...)Małżonkowie W. zdecydowali się na kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego i w związku z tym wszyscy powodowie w placówce (...) Banku SA złożyli wniosek kredytowy. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Strata taka mogła jednak nastąpić tylko w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego w stosunku do złotego.

Mógł on nawet wyznaczać w swojej tabeli osobny kurs franka szwajcarskiego dla umów kredytu denominowanego lub niektórych z nich (np. z określonego okresu czasu lub dla określonego przedziału kwotowego kredytu). (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczą jedynie sposobu ustalania konkretnego kursu franka szwajcarskiego przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytów oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.

Pracownik banku tłumaczył powodom, że kurs franka szwajcarskiego to „wewnętrzny przelicznik” banku, określany(...)innego mniejsza, ale i tak kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim opłaca się bardziej niż kredyt w złotych niepowiązany z walutą obcą. Pracownik banku zapewniał powodów o stabilności kursu franka szwajcarskiego, jednak nie zaprezentował ani historycznych kursów tej waluty, ani symulacji wzrostu salda lub raty kredytu przy konkretnym wzroście kursu franka szwajcarskiego (zeznania powodów). (...)(...)sprawy, strony pierwotnie zawarły umowę kredytu w złotych, niepowiązanego z walutą(...)nr 2” dokonały zmiany rodzaju kredytu na kredyt powiązany z frankiem szwajcarskim (co prawda wbrew literalnej treści „Aneksu nr 2”, nie był to kredyt denominowany, tylko indeksowany, ale różnica ta(...)(...)Nawet przecież, jeśli kredytobiorca może spłacać kredyt bezpośrednio we franku szwajcarskim (i nawet gdyby miał taką możliwość od momentu zawarcia umowy kredytu), to – zarabiając w(...)celu dokonania spłaty musi pozyskać franka szwajcarskiego, czy to po kursie rynkowym,(...)

Zgodnie z treścią umowy zawartej pomiędzy stronami, kredyt został udzielony stronie powodowej w walucie obcej, tj. franku szwajcarskim. Saldo zadłużenia wyrażonego we frankach szwajcarskich stanowić miało punkt odniesienia dla określenia wartości rat, których wysokość określona była również we frankach szwajcarskich. (...)Określenie wysokości kredytu jako sumy udzielonej we frankach szwajcarskich sprawia, że badanie tego postanowienia(...)(...)Powódka zdecydowała się na zaciągnięcie kredytu we franku szwajcarskim z uwagi na atrakcyjność raty, która była znacznie niższa aniżeli w przypadku kredytu złotowego.