Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Zdjęcia lotnicze potwierdzają, iż stodoła na działce oznaczonej nr (...) istniała już 1962 r., na co także wskazywała treść umowy z 1973 r. (...)Trwała granica w tym miejscu jest widoczna na zdjęciach lotniczych, z których także wynika, że jej przebieg, co najmniej od 1962 r. nie zmienił się. (...)Jako „ekwiwalent zajętego gruntu” strony ustaliły prawo przejazdu T. S. przez działkę W. L. (3) ( k. 43). (...)Ekwiwalent za korzystanie z gruntu „pod stodołą” stanowiło jednocześnie prawo przejazdu nieformalnie ustalone powyższą umową.

W uzasadnieniu powodowie podnieśli, iż w wyniku objęcia przedmiotowej nieruchomości obszarem ograniczonego użytkowania prawo własności powodów zostało ograniczone, albowiem nieruchomość jest aktualnie położona w strefie narażonej na zwiększony hałas lotniczy. (...)Lotnisko F. C. istnieje od 1934 r. i jest największym międzynarodowym portem lotniczym w Polsce. (...)Wymaga zaznaczenia, iż termin z art. 129 ust. 4 ustawy prawo ochrony środowiska stanowi termin zawity, w którym żądania z art. 129 ust. 1 ustawy prawo ochrony środowiska muszą zostać zgłoszone obowiązanemu do ich realizacji w celu zachowania prawa dochodzenia tych roszczeń przed sądem(...)(...)Ponadto z opinii biegłego sądowego A. G. wynika, iż ustalony przez niego spadek wartości nieruchomości powodów w następstwie sąsiedztwa portu lotniczego jest spowodowany właśnie emisją hałasu na skutek startów i lądowań samolotów (k. 529 i nast.).

W niniejszej sprawie nie występują poważne i istotne wątpliwość co do wykładni prawa – co istotne – mającego kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu stron. (...)Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 11 maja 2017 roku C- 302/16 Rozporządzenie nr 261/2004 obejmuje zarówno przewoźników lotniczych wykonujących lub zamierzających wykonać lot(...)(...)Zaznaczyć przy tym należy, że nie było zastosowania art. 5 k.c. i uznania podniesionego zarzutu przedawnienia za nadużycia prawa przez przeciwnika procesowego powoda. (...)Ocena, czy doszło do nadużycia prawa przy podniesieniu zarzutu przedawnienia, powinna być dokonywana w oparciu o obiektywne kryteria.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny: A. M. (poprzednio K. ) i jej byłemu mężowi Z. K. przysługuje własnościowe spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w S. . (...)Środki na zakup biletu lotniczego do i z Stanów Zjednoczonych w kwocie 695 euro pozwany uzyskał od swojej babci, która w czasie studiów udzielała mu czasem pomocy finansowej. (...)Pozwany w zeznaniu podatkowym za 2009 r. wykazał dochód z tytułu praw autorskich i innych praw w wysokości 4.917,50 zł związany z pracami dorywczymi, jakie wykonywał podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych. (...)Pozwani wyjaśnili również, że środki na zakup biletu lotniczego do i z Stanów Zjednoczonych pozwany uzyskał od swojej babci, która w czasie studiów udzielała mu czasem pomocy finansowej.

Teza orzeczenia: „Sąd Rejonowy wskazał na różnicę między odpowiedzialnością pracodawcy za wypadek przy pracy na podstawie ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy a jego odpowiedzialnością odszkodowawczą na zasadach prawa cywilnego. Niezależnie od świadczeń z ubezpieczenia społecznego przewidzianych w (...)

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i rozważania prawne: Dnia 6 lutego 2008 roku W. K. rozpoczął pracę w (...) Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. , która zajmuje się m.in. działalnością usługową wspomagającą transport lotniczy. (...)Decyzją z dnia 21 lipca 2008 roku (...) odmówił powodowi prawa do jednorazowego odszkodowania za wypadek przy pracy. (...)Trzeba jednakże mieć na względzie, że pracownik, który uległ wypadkowi przy pracy i otrzymał świadczenia z ustawy wypadkowej – niewyrównujące całej szkody – nie zawsze będzie miał prawo do uzupełniającego odszkodowania na podstawie prawa cywilnego. (...)Mając na uwadze powyższe, Sąd Rejonowy stwierdził, że przedsiębiorstwo prowadzone przez pozwaną Spółkę, którego przedmiotem jest działalność usługowa świadczona na rzecz transportu lotniczego, nie jest podmiotem ponoszącym odpowiedzialność na zasadzie ryzyka na podstawie art. 435 k.c.

Teza orzeczenia: Jeżeli zatem strona dochodzi roszczeń odszkodowawczych w związku z ustanowieniem obszaru ograniczonego użytkowania, to rozmiar szkody, a w konsekwencji wysokość odszkodowania, powinny być ustalone w taki sposób, aby uwzględniały wyłącznie okoliczność wejścia w życie aktu ustanawiającego taki obszar (uchwały Sejmiku Województwa i jego skutki, (...)

Powodowie podnieśli, że uchwała wprowadziła na tym obszarze ograniczenia w zakresie przeznaczenia terenu i sposobu korzystania z niego, skutkowała zwiększeniem operacji lotniczym i tym samym wzrostem poziomu hałasu. (...)(...)obszaru ograniczonego użytkowania wokół portu lotniczego pozwanego. (...)Przyjmuje się, że w takim przypadku przesłankami odpowiedzialności odszkodowawczej za działania zgodne z prawem (tzw. szkody legalne) są: wejście w życie aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania(...)(...)Z tych przyczyn Sąd na podstawie art. 129 ust. 2 ustawy – Prawo ochrony środowiska a contario oddalił powództwo, o czym orzeczono w pkt I wyroku.

Pozwany wskazał na rozwój lotniska, istotne daty oraz spadek liczby operacji lotniczych. (...)W 2000 r. skorzystało z niego 227.847 pasażerów, przy liczbie 13.225 operacji lotniczych. (...)W 2012 r. z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyło się 25.261 operacji lotniczych. (...)Wcześniej przysługiwało im prawo użytkowania wieczystego tej nieruchomości wraz z prawem własności budynku na niej posadowionego.

Podniósł, że od 2013 r. nastąpił spadek operacji lotniczych, opisał również funkcjonowanie lotniska w P. i jego rozwój. (...)(...)miarodajny poziom dźwięku A hałasu lotniczego określa się jako wartość średnią dla trzech najniekorzystniejszych miesięcy w roku, uwzględniając przewidywane zmiany ruchu lotniczego w perspektywie 5 lat. (...)Nr 68, poz. 449) - stają się aktami prawa miejscowego. (...)Dalej Sąd zauważa, że zgodnie z przepisem art. 129 ust. 4 ustawy Prawo ochrony środowiska z roszczeniem odszkodowawczym „można wystąpić” w okresie dwóch lat od wejścia w życie rozporządzenia lub aktu prawa miejscowego powodującego ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości.