Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

Jak już wyżej wskazano umowa zawarta pomiędzy stronami to umowa kredytu a kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim ( CHF ). (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Ponadto wskazali, że uznanie tych umów za umowy kredytu walutowego we franku szwajcarskim oznaczałoby, że umowy te nie(...)kwot, tj. odpowiednio 126 258,19 franków szwajcarskich oraz 428 429,82 franków szwajcarskich. (...)W konsekwencji powodowie ponownie zdecydowali się na zaciągnięcie kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego ( zeznania powoda k. 328, e-maile k. 258 ). (...)Zobowiązanie powodów do zwrotu wykorzystanych kwot kredytu dotyczy zatem kwoty wyrażonej we frankach szwajcarskich. (...)Nie można zdaniem Sadu uznać, że było to naruszające dobre obyczaje „nakłanianie” powodów do zaciągnięcia kredytu denominowanego do franka.

Jak już wyżej wskazano umowa zawarta pomiędzy stronami to umowa kredytu a kwota kredytu denominowana jest we franku szwajcarskim ( CHF ). (...)Istota i konstrukcja kredytu denominowanego do franka jest zupełnie inna. (...)Przy kredycie frankowym denominowanym kredytobiorca nie mógł dokonywać spłaty kredytu bezpośrednio we frankach szwajcarskich. (...)Ponadto niektóre umowy kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego przewidywały możliwość złożenia przez kredytobiorcę wniosku do banku o zawarcie aneksu w celu spłaty raty bezpośrednio we franku szwajcarskim.

Doradca zaproponował powódce kredyt w złotych i kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego. (...)Dotyczy to przede wszystkim kredytów w euro i we frankach szwajcarskich i wynika ze znacznej różnicy w wysokości stawek referencyjnych, które są podstawą do ustalenia oprocentowania kredytu. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)W wykonaniu nieważnej umowy kredytu powódka zapłaciła pozwanemu 61.622,15 zł i 41.313,04 franków szwajcarskich.

(...)powiedział im, że dostępne są kredyty w złotówkach oraz indeksowane do franka szwajcarskiego i do euro, jednocześnie zapewnił, że najkorzystniejszy dla nich będzie kredyt indeksowany do franka szwajcarskiego, gdyż ma najniższe oprocentowanie a waluta indeksacji jest stabilna. (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do umowy kredytu powiązanego z frankiem szwajcarskim (chodziło o kredyt denominowany, ale dla istoty jego stanowiska nie ma to znaczenia) wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Jej postanowienia dotyczyły jedynie sposobu określania kursu franka szwajcarskiego, jako waluty indeksacji przy wypłacie kredytu i spłacie rat. (...)Strata taka mogła nastąpić w przypadku szybkiego i radykalnego spadku wartości franka szwajcarskiego.

(...)nieważności umowy nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty; ewentualnie, w razie(...)w umowie nr (...) o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych (...)(...)waloryzowanych umownym lub pozaumownym kursem franka szwajcarskiego. (...)Na mocy ww. umowy bank udzielił K. B. kredytu w kwocie 377 300 złotych, waloryzowanego kursem franka szwajcarskiego (§ 1 ust. 1, 2 i 3), która miała zostać spłacona w przeciągu 360 miesięcy, tj. do 20 lipca 2038 r. (§ 1 ust. 4). (...)(...)trzeba dwie kluczowe kwestie: poddanie kredytu udzielonego w walucie polskiej waloryzacji wg wartości franka szwajcarskiego i uregulowanie sposobu spłaty kredytu w walucie polskiej, zgodnie z harmonogramem wyrażonym we franku szwajcarskim, według kursu PLN/CHF ustalonego w(...)(...)Takie rozwiązanie, jak zastosowane w § 10 ust. 5 przedmiotowej umowy, skutkuje pozbawieniem konsumenta wpływu na sposób ustalania kursu franka szwajcarskiego, wedle którego ma nastąpić spłata raty.

Z ustalonego stanu faktycznego nie wynika, aby powodowie mieli faktyczną możliwość wpływu na ich treść, tj. mieli możliwość wynegocjowania tych postanowień o innej treści, a zatem że faktycznie mogli wynegocjować kredyt denominowany we franku szwajcarskim wypłacony we franku szwajcarskim. (...)(...)kwoty udzielonego i podlegającego spłacie kredytu we frankach szwajcarskich, powszechnie znany i jako taki nie wymagający dowodu wzrost kursu franka szwajcarskiego w stosunku do złotówki, doprowadził do dramatycznego wzrostu wysokości zobowiązania powoda wyrażonego w złotych. (...)W tym kontekście nietrafna jest cała argumentacja apelacji odwołująca się do rzekomo swoistych cech przedmiotowego kredytu, mających odróżniać go od kredytu denominowanego we franku szwajcarskim. (...)Bardzo znaczna zmiana kursu franka szwajcarskiego do złotówki nastąpiła już po zawarciu umowy kredytu i wypłacie kredytu powodowi.

Natomiast zeznania te stanowiły wiarygodne potwierdzenie, że wzór umowy i kurs franka szwajcarskiego do wypłaty kredytu nie podlegały negocjacjom. (...)Mógł on nawet wyznaczać w swojej tabeli osobny kurs franka szwajcarskiego dla umów kredytu denominowanego lub niektórych z nich (np. z określonego okresu czasu lub dla określonego przedziału kwotowego kredytu). (...)Dalej Trybunał, odnosząc się już bezpośrednio do kredytu denominowanego do franka szwajcarskiego wskazał, że w przypadku takiej umowy dyrektywa 93/13 nakłada na bank dwa obowiązki. (...)Za pomocą klauzuli denominacyjnej powodowie zostali w sposób nieuzasadniony obciążeni całością ryzyka deprecjacji franka szwajcarskiego w okresie do uruchomienia kredytów oraz całością ryzyka aprecjacji franka szwajcarskiego przez cały okres spłaty kredytu.