Portal Orzeczeń Sądów Powszechnych

W 2000 roku skorzystało z niego 227.847 pasażerów, przy liczbie 13 225 operacji lotniczych. (...)W 2012 roku z portu skorzystało 1.595.221 pasażerów i odbyło się 25.261 operacji lotniczych. (...)W ostatecznym rozrachunku liczba operacji lotniczych w ciągu dwudziestu czterech lat ma zwiększyć się o ponad 70%, co niewątpliwie wpływa na ograniczenie prawa własności sąsiednich nieruchomości, a co za tym idzie, na ich wartość. (...)W odbiorze potencjalnych nabywców, akt prawa miejscowego o utworzeniu o.o.u., otwierający, przynajmniej potencjalnie, legalną drogę do zwiększenia operacji lotniczych, wpływa na zmniejszenie wartości nieruchomości.

W związku z tym trzeba rozróżniać roszczenie o samo prawo do renty od roszczenia o zapłatę poszczególnych jej rat. (...)Przesłanką powstania prawa do renty jest to, aby następstwa uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia miały charakter trwały, co nie oznacza, że nieodwracalny. (...)Nie doszło także do naruszenia innych powoływanych w apelacji przepisów prawa materialnego. (...)Co prawda sąd I instancji oddalił ten zarzut wskazując na nadużycie przez pozwanego prawa ( art. 5 kc ), jednak odwoływanie się do tej instytucji nie było w realiach sprawy konieczne.

Od 2008 r. lotnisko jest przystosowane do obsługi ruchu lotniczego w strefie S. . W kilku ostatnich latach wzrosło zapotrzebowanie na usługi lotnicze obsługiwane przez (...) . W 2000 r. z portu skorzystało 227.847 pasażerów i zanotowano wówczas 13.225 operacji lotniczych, natomiast w 2008 r. liczba pasażerów wyniosła już 1.274.679 przy 23.609 operacjach lotniczych. (...)Działalność zarządzającego lotniskiem – (...) sp. z o.o. w P. polega na obsłudze operacji startu, lądowania, postoju statków powietrznych, obsłudze pasażerów i ładunków, statków powietrznych i ich załóg (art. 2 ust. 4, 7 ustawy prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2020 r.

Zarzuciła, iż przedmiotem umowy nie jest świadczenie pieniężne, lecz przelot lotniczy na trasie W. – K. . (...)Miejsce to określa się przy zastosowaniu norm prawa materialnego, tj. z uwzględnieniem przede(...)

Zaskarżonemu orzeczeniu powodowie zarzucili naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię art.(...)(...)Fakt, że wynik tej oceny, odzwierciedlony w wysokości przyznanego zadośćuczynienia, różni się od własnej oceny skarżących, na której przedstawieniu skupiają się wywody apelacji, nie stanowi podstawy stwierdzenia naruszenia przez Sąd I instancji prawa materialnego Przeciwnie niż wywodzą skarżący,(...)(...)Nie mogły odnieść zamierzonego skutku twierdzenia apelacji odwołujące się do kryterium pomocniczego, to jest do wysokości zadośćuczynień przyznanych rodzinom ofiar katastrof lotniczych z uwagi na nieco odmienny stan faktyczny i ogólnikowość podniesionych w tym względzie argumentów.

Powyższe, zdaniem wnioskodawcy, znajduje potwierdzenie w zdjęciu lotniczym, wykonanym w dniu 10 marca 2003 r. (...)Powyższe dowody, w postaci oświadczenia biegłego oraz zdjęcia lotniczego i pisma dyrektora (...) są „dowodami nowymi”, gdyż nie były wcześniej znane i ujawniły się dopiero po wydaniu wyroku przeciwko M. Ł. . (...)Jak się przy tym powszechnie podnosi w orzecznictwie i doktrynie prawa karnego nie chodzi tu o(...)(...)(...)niego dowód, a to zdjęcie lotnicze i sporządzone na jego podstawie pismo Dyrektora (...) z dnia 08 sierpnia 2012 r., nawet jeśli wynika z niego, że zdjęcie lotnicze zostało wykonane nie 10 marca, lecz 10 września 2003 r. (k. 8).

Mimo zatem, że pierwotne brzmienie przepisu art. 183 § 2 kk jako czynność wykonawczą wskazywało „sprowadzenie”, to i tak owo sprowadzenie polegało zawsze na przywiezieniu odpadów z zagranicy poprzez wykorzystanie do tego transportu drogowego, kolejowego, lotniczego czy wodnego. (...)Wskazać bowiem należy, że z błędem co do prawa mamy do czynienia wówczas, gdy sprawca, mając świadomość realizacji określonego czynu, ma jednak mylny obraz prawnego wartościowania swojego zachowania. (...)Wystarczającym jest, że zdaje sobie ogólnie sprawę, że to, co robi, jest przez prawo zabronione. W doktrynie polskiego prawa karnego oraz praktyce orzeczniczej dominuje przy tym pogląd, że wystarcza tu świadomość tego, że dane zachowanie jest zabronione przez jakąkolwiek gałąź prawa, a nie tylko, że jest zabronione prawnokarnie.

Nie można bowiem tracić z pola widzenia tego, że w aktach międzynarodowych prawo do strajku jest uznawane za prawo człowieka. (...)Przy czym, art. 59 ust. 3 Konstytucji RP , którego adresatem jest ustawodawca, nie pozbawia jednak związku zawodowego prawa do zrzeczenia się prawa do strajku, czy też wprowadzenia innych ograniczeń tego prawa w drodze układu lub porozumienia zbiorowego pracy. (...)Przy czym, jednoznacznie wskazuje się, że de lege lata dopuszczalne są też strajki pracowników firm lotniczych, kolejowych oraz portów morskich i rzecznych (zob. Krzysztof W. Baran, Zbiorowe prawo pracy.